Kim Jŏng Gak

Kim Jŏng Gak
Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1941
Powiat Chŭngsan, prowincja P’yŏngan Południowy

Członek Komisji Obrony Narodowej KRLD
Okres

od kwietnia 2009
do 29 czerwca 2016

Przynależność polityczna

Partia Pracy Korei

Członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei
Okres

od kwietnia 2012

Członek Centralnej Komisji Wojskowej KRLD
Okres

od września 2010

Minister Sił Zbrojnych KRLD
Okres

od 11 kwietnia 2012
do 29 listopada 2012

Poprzednik

Kim Yŏng Ch'un

Następca

Kim Kyok-sik

Członek Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei
Okres

od grudnia 1991 oraz od września 2010 (od października 1980 – kandydat na członka KC)

Deputowany Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD XII kadencji (okręg nr 340)
Okres

od marca 2009

Odznaczenia
Vice-Marshal rank insignia (North Korea).svg
Kim Jŏng Gak
Nazwa koreańska
Hangul

김정각

Transkrypcja poprawiona

Kim Jeong-gak

Transkrypcja MCR

Kim Jŏng Gak

Kim Jŏng Gak, również Kim Jong Gak (kor. 김정각, ur. 20 lipca 1941) – północnokoreański polityk i dowódca wojskowy, wicemarszałek Koreańskiej Armii Ludowej (kor. 차수), minister sił zbrojnych KRLD od kwietnia 2012 roku do listopada 2012.

Kariera

Kim Jŏng Gak urodził się 20 lipca 1941 roku w powiecie Chŭngsan (obecnie prowincja P’yŏngan Południowy). Absolwent Akademii Wojskowej im. Kim Ir Sena w Pjongjangu. Zanim doszedł do najwyższych urzędów w KRLD, w karierze wojskowej był m.in. dowódcą batalionu, zastępcą dowódcy korpusu, jak również dowódcą szkoleniowej jednostki wojskowej.

Jako trzygwiazdkowy generał (kor. 상장) od kwietnia 1992, w grudniu tego samego roku po raz pierwszy został członkiem Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei, jednocześnie otrzymał również nominację na wiceministra sił zbrojnych KRLD.

Podczas 3. Konferencji Partii Pracy Korei 28 września 2010 roku został mianowany zastępcą członka Biura Politycznego oraz członkiem Centralnej Komisji Wojskowej Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei, a także po raz kolejny zasiadł w samym KC. Tym samym Kim Jŏng Gak zasiadał w dwóch najważniejszych organach KRLD, sprawujących zwierzchnictwo nad armią – oprócz Centralnej Komisji Wojskowej była to nieistniejąca Komisja Obrony Narodowej KRLD, do której wszedł w kwietniu 2009 roku. Ponadto był ministrem sił zbrojnych KRLD. Stanowisko to objął 11 kwietnia 2012, w ramach decyzji następnej, 4. Konferencji PPK i pełnił tę funkcję do 29 listopada 2012. Wtedy także otrzymał pełnoprawne członkostwo w Biurze Politycznym KC PPK. Ze względu na przynależność do najważniejszych gremiów politycznych Korei Północnej (tak cywilnych, jak i wojskowych), jest uznawany za członka ścisłej elity władzy KRLD.

Awans na czterogwiazdkowego generała (kor. 대장) otrzymał w kwietniu 2002 roku, a na wicemarszałka (kor. 차수) – 15 lutego 2012 roku. W marcu 2007 roku został pierwszym wicedyrektorem Departamentu Politycznego Koreańskiej Armii Ludowej, zajmującego się politycznym nadzorem oraz sprawami kadrowymi w armii, a także polityczną edukacją wszystkich żołnierzy KAL.

Deputowany Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD, parlamentu KRLD, począwszy od X kadencji (tj. od września 1998 roku).

Po śmierci Kim Dzong Ila w grudniu 2011 roku, Kim Jŏng Gak znalazł się na wysokim, 24. miejscu w 233-osobowym Komitecie Żałobnym[1]. Według specjalistów, miejsca na listach tego typu określały rangę polityka w hierarchii aparatu władzy[2][3].

Kawaler Orderu Kim Dzong Ila (luty 2012).

Bibliografia

  • 김정각. unibook.unikorea.go.kr. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (kor.), 통일부 – 북한자료센터 (Ministerstwo ds. Zjednoczenia Republiki Korei – Centrum Informacyjne o Korei Północnej), [dostęp: 27 lipca 2012].
  • Kim Jong Gak (Kim Cho’ng-kak) (ang.), NK Leadership Watch, [dostęp: 27 lipca 2012].

Przypisy

  1. Kim Jong Il Funeral Committee (as of 19 December 2011) (ang.), NK Leadership Watch, 21 grudnia 2011, [dostęp: 26 lipca 2012]
  2. Clues from Kim Jong-il Funeral List (ang.), The Chosun Ilbo, 20 grudnia 2011, [dostęp: 26 lipca 2012].
  3. Tetsuya Hakoda, All eyes set on Kim Jong Il's funeral committee list (ang.), The Asahi Shimbun, 27 grudnia 2011, [dostęp: 26 lipca 2012].

Media użyte na tej stronie