Kim Novak
 Kim Novak (1964) | |
| Imię i nazwisko | Marilyn Pauline Novak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Współmałżonek | Richard Johnson |
| Lata aktywności | 1954–1991 |
| Strona internetowa | |
Kim Novak, właśc. Marilyn Pauline Novak (ur. 13 lutego 1933 w Chicago[1]) – amerykańska aktorka filmowa.
W 1960 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6332 Hollywood Boulevard[2][3].
Kariera
Kim Novak pochodzi z rodziny o czeskich korzeniach[1]. W 1954 wyjechała za sławą do Los Angeles i udało się jej dostać małą rólkę w produkcji RKO Pictures French Line.
Prawdziwy początek jej kariery miał miejsce dopiero gdy wpadła w oko Harry’emu Cohnowi, szefowi wytwórni Columbia. Szukał aktorki, która mogłaby rywalizować o względy męskiej publiczności z Marilyn Monroe i dostrzegł w Kim odpowiedni potencjał. Po kilku lekcjach aktorstwa wystąpiła w Pushover (1954) i wypadła na tyle dobrze, że podpisał z nią długoterminowy kontrakt. Kolejny jej film, Piknik (1955) (z Williamem Holdenem jako partnerem) stał się przebojem kasowym sezonu i otrzymał dwa Oscary. Od tego momentu stała się jedną z najpopularniejszych gwiazd Hollywood.
Następne filmy: Złotoręki (1955), The Eddy Duchin Story (1956), Jeanne Eagels (1957), dzięki jej urodzie cieszyły się sporym powodzeniem, jednak prawdziwe hity były dopiero przed nią. Wystąpiła u boku Rity Hayworth i Franka Sinatry w Pal Joey (1957), który odniósł wielki sukces kasowy, chociaż nie był doceniany przez krytyków. W 1958 zagrała z Jamesem Stewartem w najlepszym swoim filmie, arcydziele Alfreda Hitchcocka Zawrót głowy, a rok później pojawiła się u boku Fredrica Marcha w dramacie W środku nocy (1959)[1].
Jak się okazało, były to ostatnie ważne tytuły w jej karierze. Pojawienie się nowej generacji aktorów na początku lat 60. spowodowało spadek zainteresowania klasycznymi pięknościami w typie Kim Novak. Zaczęła dostawać coraz słabsze propozycje, grała coraz mniej i w co najwyżej średnich produkcjach; aż w końcu zdecydowała się całkowicie wycofać z ekranu. Jej ostatni film to Liebestraum (1991)[1].
W ostatnich latach aktorka oddaje się artystycznym pasjom: pisze wiersze i maluje obrazy, które utrzymane są w estetyce surrealizmu i impresjonizmu[1]. Od lat toczy walkę z depresją. Wraz ze swoim drugim mężem Robertem Malloyem przez lata mieszkała w południowym Oregonie. Malloy zmarł pod koniec 2020 roku[1].
Nagrody
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film |
|---|---|---|---|
| 1955 | Złoty Glob | Najlepszy kobiecy debiut[4] | Niefortunny rozwód (1954) |
| 1957 | Złoty Glob | Nagroda Henrietty dla najbardziej popularnych aktorów[4] | – |
| 1997 | 47. MFF w Berlinie | Honorowy Złoty Niedźwiedź za całokształt twórczości[4] | – |
Przypisy
- ↑ a b c d e f Paula Apanowicz, Kim Novak – słynna Madeleine z “Zawrotu głowy”, Historia filmu, stare kino – OldCamera.pl, 11 lipca 2019 [dostęp 2020-09-24] (pol.).
- ↑ Kim Novak. Walk of Fame. [dostęp 2022-07-11]. (ang.).
- ↑ Patrick Kevin: Hollywood Star Walk: Kim Novak. „Los Angeles Times”, 2010-06-24. [dostęp 2022-07-11]. (ang.).
- ↑ a b c Kim Novak Awards. AllMovie. [dostęp 2022-07-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Kim Novak w bazie IMDb (ang.)
- Kim Novak w bazie Filmweb
- Kim Novak w bazie Notable Names Database (ang.)
Media użyte na tej stronie
Publicity photo of Kim Novak. Reverse side blank per source.