King of the Ring

King of the Ring – jednoosobowy eliminacyjny turniej profesjonalnego wrestlingu organizowany przez federację WWE. Turniej był prowadzony corocznie od 1985 do 2002 (prócz 1990 i 1992 roku), a od 1993 do 2002 turniej był organizowany na osobnej gali pay-per-view.

Po 2002, turniej został wycofany i przywrócono go w 2006 jako ekskluzywny event dla brandu SmackDown. Turniej powrócił dla wszystkich członków głównego rosteru w 2008, 2010, 2015 i 2019. WWE wydało DVD związane z najlepszymi momentami z King of the Ring w 2011.

Gimmick związany z King of the Ring

Pomimo że turniej King of the Ring nie był nadawany w systemie pay-per-view do 1993, pierwszy turniej KotR odbył się w 1985. Don Muraco był pierwszym „królem ringu”; wygrał turniej w 1985.

Drugi zwycięzca, Harley Race, odgrywał gimmick „King of Wrestling” („króla wrestlingu”), nosząc koronę i pelerynę. Jego gimmick stał się podstawą jego rywalizacji, kiedy to Harley utrzymał wizerunek „króla” pomimo wyłonienia kolejnych „królów ringu” w następnych latach. W 1988, Race odniósł uraz przepukliny i podczas jego nieobecności jego menedżer Bobby Heenan podarował koronę Haku. Haku zmienił pseudonim ringowy na King Haku i używał go nawet, gdy wyłoniono kolejnych królów, takich jak Randy Savage czy Ted DiBiase. Race powrócił i rozpoczął rywalizację z Kingiem Haku, lecz nie był w stanie odzyskać korony na gali Royal Rumble 1989. King Haku stracił koronę na rzecz „Hacksaw” Jima Duggana w maju 1989. „King Hacksaw” stracił ją w październiku 1989 w walce z „Macho Manem” Randym Savage’em, który po wygranej zmienił swój pseudonim na „Macho King”. Savage zrezygnował z gimmicku „Macho King” po odejściu na emeryturę w 1991. Od 1991 tylko wrestlerzy którzy wygrali turniej (oraz Jerry Lawler) mogli używać gimmicku „króla”.

Randy Savage („Macho King”), Owen Hart („King of Harts”), Mabel („King Mabel”), Kurt Angle („King Kurt”), Edge („King Edge the Awesome”), Booker T („King Booker”), Sheamus („King Sheamus”), Bad News Barrett („King Barrett”) i Baron Corbin („King Corbin”) byli wrestlerami, którzy wybrali dodanie członu „King” do swojego pseudonimu po wygraniu turnieju King of the Ring, przywłaszczając sobie do tego koronę i inne królewskie akcesoria. William Regal wygrał turniej będąc Generalnym Menedżerem Raw. Triple H nawiązał do wygranej w turnieju, nazywając samego siebie „The King of Kings”. Niektóre żeńskie wrestlerki czy managerki przedstawiane były jako „królowe” menedżerujące „królom”: „Queen of the Ring” Fabulous Moolah (dołączyła do King Harley Race’a na WrestleManii III), Sensational Queen Sherri (menedżerka „Macho Kinga” Randy’ego Savage’a) i Queen Sharmell (menedżerka King Bookera).

Pay-per-view

King of the Ring było galą, na której odbywał się najczęściej szesnastoosobowy turniej eliminacyjny. Kiedy wrestler wygrywał walkę, przechodził do kolejnej rundy i walczył z następnym wrestlerem. Kilka ostatnich walk z turnieju (najczęściej półfinały i finał) odbywały się na gali pay-per-view. Zwycięzca finałowej walki jest oficjalnie tytułowany mianem „króla ringu”. Prócz tego, w karcie walk na pay-per-view pojawiały się również walki niezwiązane z turniejem.

Przywrócenie

Po czterech latach przerwy, turniej powrócił w 2006; zwyciężył go Booker T, który pokonał Bobby’ego Lashleya w finale na Judgment Day. Po kolejnej, dwuletniej przerwie, turniej powrócił 23 kwietnia 2008 na Raw, a jego zwycięzcą został William Regal – pokonał CM Punka w finale. 29 listopada 2010 na Raw kolejnym „królem ringu” stał się Sheamus; w finale pokonał Johna Morrisona. Po pięciu kolejnych latach przerwy, turniej wrócił w 2015 na Raw 27 kwietnia. Jego finały odbyły się następnej nocy na oddzielnej gali na WWE Network. Bad News Barrett pokonał Neville’a w finale. Po czterech latach, turniej powrócił w 2019 gdzie walki odbywały się na Raw i SmackDown a finałowa walka odbyła się na Raw, turniej wygrał Baron Corbin pokonując Chada Gable'a. Po dwóch latach przerwy turniej powrócił 8 października 2021 na SmackDown gdzie walki także będą się odbywały się na tygodniówkach Raw i SmackDown, a finał będzie częścią gali PPV Crown Jewel.

Lista turniejów

Od 1993 do 2002, King of the Ring było produkowane jako gala pay-per-view. W 2006, finały turnieju były częścią gali Judgment Day. W 2008 i 2010, turniej powrócił i był emitowany na żywo na Raw. W 2015, turniej został rozpoczęty na Raw i dokończony na oddzielnej gali KotR na WWE Network. W 2019, turniej odbywał się na Raw i SmackDown, a w 2021 dodatkowo jest częścią PPV Crown Jewel.

Wyniki turniejów

1985

Turniej odbył się 8 lipca 1985 w Sullivan Stadium w Foxborough, Massachusetts.

1986

Turniej odbył się 14 lipca 1986 w Sullivan Stadium w Foxborough, Massachusetts.

• Rudy Diamond zastąpił Boba Ortona.
• Mr. X zastąpił Herculesa Hernandeza.

1987

Turniej odbył się 4 września 1987 w Providence Civic Center w Providence, Rhode Island.

1988

Turniej odbył się 16 października 1988 w Providence Civic Center w Providence, Rhode Island.

1989

Turniej odbył się 14 października 1989 w Providence Civic Center w Providence, Rhode Island.

1991

Turniej odbył się 7 września 1991 w Providence Civic Center w Providence, Rhode Island.

1993

Turniej odbył się pomiędzy 2 maja i 13 czerwca 1993, a walka finałowa odbyła się w Nutter Center w Dayton, Ohio.

1994

Turniej odbył się pomiędzy 7 maja i 19 czerwca 1994, a walka finałowa odbyła się w Baltimore Arena w Baltimore, Maryland.

1995

Turniej odbył się pomiędzy 14 maja i 25 czerwca 1995, a walka finałowa odbyła się w The Spectrum w Filadelfia, Pensylwania.

1996

Turniej odbył się pomiędzy 27 maja i 23 czerwca 1996, a walka finałowa odbyła się w MECCA Arena w Milwaukee, Wisconsin.

1997

Turniej odbył się pomiędzy 12 maja i 8 czerwca 1997, a walka finałowa odbyła się w Providence Civic Center w Providence, Rhode Island.

1998

Turniej odbył się pomiędzy 1 a 23 czerwca 1998, a walka finałowa odbyła się w Civic Arena w Pittsburgh, Pensylwania.

1999

Turniej odbył się pomiędzy 30 maja i 27 czerwca 1999, a walka finałowa odbyła się w Greensboro Coliseum Complex w Greensboro, Karolina Północna.

2000

Turniej odbył się pomiędzy 29 maja i 25 czerwca 2000, a walka finałowa odbyła się w Fleet Center w Boston, Massachusetts.

2001

Turniej odbył się pomiędzy 4 a 24 czerwca 2001, a walka finałowa odbyła się w Continental Airlines Arena w East Rutherford, New Jersey.

2002

Turniej odbył się pomiędzy 3 a 23 czerwca 2002, a walka finałowa odbyła się w Nationwide Arena w Columbus, Ohio.

2006

Turniej odbył się pomiędzy 14 kwietnia i 21 maja 2006, a walka finałowa odbyła się w America West Arena w Phoenix, Arizona.

2008

Turniej odbył się 21 kwietnia 2008 w BI-LO Center, a walka finałowa odbyła się w Greenville, Karolina Południowa.

2010

Turniej odbył się pomiędzy 22 a 29 listopada 2010, a walka finałowa odbyła się w Wells Fargo Center w Filadelfia, Pensylwania.

2015

Turniej odbył się 27 i 28 kwietnia 2015 w BI-LO Center w Moline, Illinois.

2019

Turniej odbył się pomiędzy 19 sierpnia a 16 września 2019, a walka finałowa odbyła się w Thompson–Boling Arena w Knoxville, Tennessee.

2021

Turniej odbył się pomiędzy 8 a 22 października 2021, a walka finałowa odbyła się w Mohammed Abdu Arena w Rijad, Arabia Saudyjska.

Zobacz też

• Queen’s Crown

Uwagi

Przypisy