Kino (zespół muzyczny)

Kino

Кино

Kino (Leningrad 1986)
Rok założenia	1981
Rok rozwiązania	1990
Pochodzenie	ZSRR, Leningrad
Gatunek	rock, post punk, nowa fala
Skład
Wiktor Coj Jurij Kasparian Igor Tichomirow Gieorgij Gurjanow
Byli członkowie
Oleg Walinski Aleksiej Rybin Aleksandr Titow
Strona internetowa

Kino (ros. Кино) – radziecki zespół rockowy założony w 1981 w Leningradzie przez Wiktora Coja, który do końca działalności zespołu pozostał jego liderem. Kino i Coj do dzisiaj są ikonami rosyjskiej popkultury.

Muzykę zespołu można usłyszeć w filmie Siergieja Bodrowa Jr. Córki mafii. Dzieje zespołu były inspiracją nakręconego w 2018 filmu Lato w reżyserii Kiriłła Sieriebriennikowa.

Historia

Zespół powstał latem 1981 w Leningradzie jako Garin i hiperboloidy (Гарин и гиперболоиды). W pierwszym składzie znajdowali się Wiktor Coj (gitara i wokal), Aleksiej Rybin (gitara) i Oleg Walinski (perkusja), który niedługo potem musiał opuścić zespół na skutek poboru do wojska. Rok później nazwa została zmieniona na „Kino”^[1]. Ponieważ w Związku Radzieckim muzyka rockowa była uważana za „burżuazyjną”, Kino grało koncerty tylko w „podziemnych” klubach i w prywatnych mieszkaniach.

Latem 1982 został wydany ich pierwszy album, 45 (został tak nazwany z powodu swojej długości). Album powstał w oparciu o współpracę z zespołem Akwarium, jednak sprzedawany był metodą „undergroundową”. Jeszcze przed 1981 Coj nawiązał współpracę z liderem owej grupy – Borysem Griebienszczikowem, który udzielał się na kilku następnych nagraniach grupy. W 1983 wydano zawierający dema album zatytułowany 46, który powstał w charakterze bootlegu i nie był uznawany przez grupę za oficjalny. Krótko potem Rybin i Coj pokłócili się z powodu ich stosunku do grupy, w wyniku czego ten pierwszy odszedł z Kina, a jego miejsce zajął Jurij Kasparian. W 1984 do grupy dołączyli perkusista Gieorgij Gurianow i basista Aleksandr Titow. Wtedy grupa wydała swój drugi album zatytułowany Naczalnik Kamczatki, którego nazwa wzięła się z pracy Coja jako palacza w znajdującej się w jego bloku kotłowni nazywanej „Kamczatką”. Z owej płyty pochodzi jeden z największych hitów zespołu, zatytułowany Poslednij gieroj. W roku 1985 wydano trzeci album – Eto nie lubow. Wtedy też Titow został zastąpiony na basie przez Igora Tichomirowa. Skład grupy uległ ostatecznej krystalizacji i do końca jej istnienia tworzyli ją Coj, Tichomirow, Kasparian i Gurianow.

Kino do 1986 pozostawało zespołem undergroundowym. Sytuacja ta zmieniła się, kiedy państwowe przedsiębiorstwo Miełodija wydało album Nocz zawierający nowe utwory. Stał się on hitem w ZSRR i przełomem w historii grupy, której popularność zaczęła wzrastać. Sam Coj jednak skrytykował tę płytę, gdyż została ona wydana bez wiedzy zespołu. Największą popularnością cieszył się wydany w 1988 album Gruppa krowi, którego tytułowa piosenka jest uznawana za sztandarowy przebój Kina. Z płyty tej pochodzą również inne znane utwory takie jak Zakroj za mnoj dwier, czy Stuk. Rok później grupa wylansowała płyty Zwiezda po imieni Sołnce i Poslednij Gieroj, które podobnie jak ich poprzedniczki, stały się hitami.

Nocą 15 sierpnia 1990 wracający z łowienia ryb Coj zginął w wypadku samochodowym na 35. kilometrze trasy Sloka-Talsi, po tym jak zderzył się z autobusem. Zespół przygotowywał się wówczas do trasy koncertowej po Japonii i Korei Południowej^[2]. Zgon lidera doprowadził do rozwiązania grupy. Materiały nagrane przez wokalistę trafiły na płytę Czornyj Albom wydaną wkrótce po tym zdarzeniu. Pozostali członkowie zebrali się po raz ostatni w 2011 i nagrali ostatnią piosenkę Coja zatytułowaną Ataman. Dwa lata później, 20 lipca 2013, zmarł Gurianow. Kasparian wraz z byłym liderem zespołu Nautilus Pompilius – Wiaczesławem Butusowem założyli w 1997 grupę U-Piter, która istniała do 2017. Tichomirow zaś grał przez pewien czas w zespole Jurija Szewczuka – DDT. W 2020 Tichomirow, Kasparian i Titow za namową syna Coja – Aleksandra – postanowili zagrać dwa koncerty jako Kino, które odbyły się w październiku i listopadzie tegoż roku. Podczas nich wykorzystano archiwalne nagrania wokalisty.

Muzycy

Ostatni skład

• Wiktor Coj – śpiew, gitara (1981–1990)
• Jurij Kasparian – gitara (1983–1990)
• Gieorgij Gurjanow – perkusja (1984–1990)
• Igor Tichomirow – gitara basowa (1985–1990)

Byli członkowie

• Oleg Walinski – perkusja (1981–1982)
• Aleksiej Rybin – gitara (1981–1983)
• Aleksandr Titow – gitara basowa, perkusja (1984–1985)
• Aleksiej Wisznia – automat perkusyjny (1985–1986)
• Borys Griebienszczikow – gitara, gitara basowa (1982–1985)

Dyskografia

Albumy studyjne

• 45 (ros.) 45 (1982)
• 46 (ros.) 46 (1982)
• Naczalnik Kamczatki (ros.) Начальник Камчатки (1984)
• Eto nie lubow’... (ros.) Это не любовь... (1985)
• Nocz (ros.) Ночь (1986)
• Gruppa Krowi (ros.) Группа Крови (1988)
• Zwiezda po imieni Sołnce (ros.)Звезда по имени Солнце (1989)
• Poslednij Gieroj (ros.) Последний герой (1989)
• Czornyj Albom (ros.) Чёрный Альбом (1990)

Albumy koncertowe

• Koncert w Rok-Kłubie (ros.) Концерт в Рок-Клубе (1996)
• Pierwyje zapisi. „Garin i giperbołoidy” (ros.) Первые записи. «Гарин и гиперболоиды» (2002)
• Live. 1988–1990 (ros.) Live. 1988–1990 (2002)
• Koncert w Dubnie. 1987 (ros.) Концерт в Дубне. 1987 (2002)
• Nieizwiestnyje zapisi (ros.) Неизвестные записи (2004)

Albumy kompilacyjne

• Nieizwiestnyje piesni (ros.) Неизвестные песни (1992)
• (ros.) Legiendy russkogo roka. Kino Легенды русского рока. Кино (1996)
• Istorija etogo mira (ros.) История этого мира (2000)
• Łuczszyje piesni 82–88 (ros.) Лучшие песни 82–88 (2000)
• Łuczszyje piesni 88–90 (ros.) Лучшие песни 88–90 (2000)
• Grand Collection (ros.) Grand Collection (2001)
• Kino w kino (ros.) Лучшие песни 82–88 (2002)
• Poslednije zapisi (ros.) Последние записи (2002)

Przypisy