Kirow (1977)
Historia | |
Położenie stępki | 27 marca 1974 |
---|---|
Wodowanie | 27 grudnia 1977 |
MW ZSRR | |
Nazwa | Kirow |
Wejście do służby | 30 grudnia 1980 |
MW Rosji | |
Nazwa | Kirow / Admirał Uszakow (od 1992) |
Wycofanie ze służby | 2001 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa: 24 000 t pełna: 28 000 t |
Długość | 252 m |
Szerokość | 28,5 m |
Zanurzenie | 9,5 m |
Napęd | |
2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70000 KM każda | |
Prędkość | 31 węzłów |
Uzbrojenie | |
20 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-700 Granit 12 wyrzutni pocisków przeciwlotniczych S-300 2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Osa-M 1 działo 130 mm 8 dział 30 mm 10 wyrzutni torped kaliber 533 mm 2 wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych RBU-1000 | |
Wyposażenie lotnicze | |
3 śmigłowce Ka-25 lub Ka-27 | |
Załoga | 740 |
Kirow - radziecki a następnie rosyjski krążownik rakietowy z napędem atomowym projektu 1144. Okręt będący pierwszą z serii jednostką projektu 1144 wszedł do służby w grudniu 1980. Jednostkę nazwano imieniem działacza bolszewickiego Siergieja Kirowa. W 1992 imię okrętu zmieniono na "Admirał Uszakow" dla uczczenia żyjącego w latach 1744 - 1817 admirała Fiodora Uszakowa. Okręt wycofano ze służby w 2001 z powodu braku środków na remont i przebudowę.
Historia
Stępkę pod budowę pierwszego okrętu projektu 1144 położono w stoczni bałtyckiej w Leningradzie 27 marca 1974. Wodowanie nastąpiło 26 grudnia 1977, wejście do służby 30 grudnia 1980. Okręt przydzielono do Floty Północnej. Przez analityków NATO okręt został oznaczony jako BALCOM I. W 1990 w czasie gdy przebywał w rejonie Morza Śródziemnego na okręcie doszło do awarii reaktora atomowego w wyniku czego jednostkę przeniesiono do rezerwy.
W 1992 po rozpadzie Związku Radzieckiego z powodów politycznych zmieniono imię okrętu na "Admirał Uszakow". W 1999 na okręcie rozpoczął się remont. Ze względów finansowych w 2001 zdecydowano przerwać prace remontowe i ostatecznie wycofać jednostkę ze służby[1].
W 2003 podjęto decyzję o rozbiórce okrętu. We wrześniu 2004 podjęto decyzję o wybraniu biura projektowego Onega w celu opracowania projektu rozbiórki i dezaktywacji okrętu. Okręt oczekuje na rozbiórkę w porcie Siewierodwińsk. Koszt złomowania wynoszący 40 milionów dolarów zdecydowała się pokryć Norwegia. Dodatkowe 12 milionów dolarów należy wydać na przystosowanie składowiska przeznaczonego dla części siłowni atomowej okrętu.
Przypisy
- ↑ Project 1144.2 (ang.)
Linki zewnętrzne
- www.globalsecurity.org (ang.)
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki