Kitakiusiu
| |||||||||
| miasto przemysłowe | |||||||||
 Widok miasta z góry Sarakura (622 m) | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prefektura | |||||||||
| Wyspa | |||||||||
| Burmistrz | Kenji Kitahashi↗ | ||||||||
| Powierzchnia | 491,95 km² | ||||||||
| Populacja (2022) • liczba ludności • gęstość |
| ||||||||
| Kod pocztowy | 〒803-8501 | ||||||||
| Symbole japońskie | |||||||||
| Drzewo | Quercus gilva | ||||||||
| Kwiat | |||||||||
Położenie na mapie prefektury Fukuoka  | |||||||||
Położenie na mapie Japonii  | |||||||||
 33°53′00,3″N 130°52′30,7″E/33,883417 130,875194 | |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Portal  Japonia | |||||||||
Kitakiusiu (jap. 北九州市 Kitakyūshū-shi) – miasto przemysłowe w Japonii, w prefekturze Fukuoka, na wyspie Kiusiu (Kyūshū)[2].
Opis
Miasto jest ważnym węzłem komunikacyjnym ruchu lądowego i morskiego. Jest łącznikiem pomiędzy wyspami Honsiu (Honshū) a Kiusiu i ważnym portem handlu międzynarodowego. Kitakiusiu zostało utworzone w 1963 roku poprzez połączenie pięciu miast: Kokury, Wakamatsu, Yahaty, Tobaty, Moji[3].
W latach 60. i 70. XX wieku w Kitakiusiu w wyniku dynamicznego rozwoju przemysłu ciężkiego i chemicznego doprowadzono do znacznego skażenia rzek, wód przybrzeżnych, gleby i powietrza. Miasto zasłynęło ze zjawisk wielobarwnego nieba nocą, co było skutkiem oświetlania gęstego smogu miejskimi światłami.
Od lat 70. władze miejskie, wspólnie z mieszkańcami, podjęły wysiłki w celu poprawy środowiska naturalnego i Kitakiusiu jest obecnie miastem najbardziej zaawansowanym w kontrolowaniu zanieczyszczeń i recyklingu. Miasto obejmuje duży obszar i na jego terenie, szczególnie w południowej części, znajduje się wiele czystych i pięknych miejsc, które nigdy nie były wykorzystywane do celów przemysłowych.
Zamek Kokura
Zamek Kokura (Kokura-jō) odegrał ważną rolę w historii tego obszaru. Budowa rozpoczęła się na początku okresu Edo (1603–1868) w 1602 roku i trwała około siedmiu lat. Zamek był własnością klanu Ogasawara w latach 1632–1866. W 1866 roku został spalony podczas wojny pomiędzy klanami Kokura i Chōshū[4].
Obecny donżon zamkowy nie jest dokładną rekonstrukcją oryginału, ponieważ mieszkańcy zdecydowali, iż bardziej zależy im na estetycznym projekcie, a nie wiernie odtworzonej prostszej konstrukcji z przeszłości. We wnętrzu zamku znajdują się eksponaty przedstawiające historię Kokury i zamku. Strefa interaktywna pozwala zwiedzającym doświadczyć życia samurajów z okresu Edo[4].
Z zamkiem Kokura wiązane jest imię słynnego szermierza i artysty, Musashiego Miyamoto (ur. prawd. 1584 – zm. 1645), który prawdopodobnie odwiedził zamek w 1632 roku. W parku otaczającym zamek znajduje się jego pomnik[4].
Port Moji
Moji było jednym z pięciu miast, które utworzyły Kitakiusiu w 1963 roku. Jest to obecnie dzielnica najbliższa Honsiu. Port Moji (Moji-kō) jest znany jako międzynarodowy port handlowy od końca XIX wieku. Obecnie główne prace portowe przeniesiono do nowej lokalizacji w porcie Shin-Moji, ale dawny port Moji zachował swoje znaczenie m.in. jako cel turystyczny dzięki dobrze zachowanym budynkom w stylu zachodnim z okresów Meiji (1868–1912) i Taishō (1912–1926). Niektóre z nich mieszczą kawiarnie, restauracje i muzea[4].
Ogród Wisterii Kawachi
Kawachi Wisteria Garden (Kawachi Fujien) to prywatny ogród na zalesionych wzgórzach na południe od centrum miasta, słynący ze spektakularnych pokazów kwiatów glicynii. Charakterystycznymi cechami ogrodu są dwa tunele o długości ok. 100 m, wykonane z drzew glicynii różnych odmian i kolorów, od białego do ciemnego fioletu[5].
Kitakyushu Manga Museum
Kitakyushu Manga Museum przedstawia historię mangi z naciskiem na artystów związanych z miastem. Jednym ze znanych artystów prezentowanych w muzeum jest Leiji Matsumoto (Reiji Matsumoto, ur. 1938). Muzeum zajmuje piąte i szóste piętro Aru-Aru City, centrum handlowego poświęconego: mandze, anime, grom i akcesoriom dla grup idoli[6].
Tanga Market
Tanga Market (Tanga Ichiba) to zadaszona, lokalna ulica targowa, znana jako „Kuchnia Kitakiusiu”, która od początku XX wieku dostarcza różne artykuły spożywcze, w tym świeże owoce morza, a także gotowe potrawy. Większość sklepów znajduje się wzdłuż głównej ulicy, ale wąskie boczne uliczki także prowadzą do sklepów i barów[7].
Yawata Steel Works
Yawata Steel Works (Yahata Seitetsusho) to pierwsza huta w kraju, zbudowana w latach 1897–1901 w pobliżu wydajnej kopalni węgla i ważnego portu, w celu zaspokojenia potrzeb przemysłu stoczniowego, kolejowego, budowlanego i zbrojeniowego. W szczytowym okresie huta produkowała ponad 90% krajowej stali. Huta działa do dziś. Na jej terenie zachowało się kilka zabytkowych budynków z okresu Meiji, w tym dawna siedziba główna, kuźnia i warsztat naprawczy, które w 2015 roku zostały umieszczone na listach: światowego dziedzictwa kulturowego i miejsc związanych z rewolucją przemysłową w okresie Meiji[8].
Dzielnice miasta
Kitakiusiu dzieli się na siedem dzielnic (区 -ku):
- Kokura-Kita-ku (小倉北区)
- Kokura-Minami-ku (小倉南区)
- Moji-ku (門司区)
- Tobata-ku (戸畑区)
- Yahata-Higashi-ku (八幡東区)
- Yahata-Nishi-ku (八幡西区)
- Wakamatsu-ku (若松区)
W 2005 roku miasto Nakama miało stać się ósmą dzielnicą o tej samej nazwie. Jednakże, plan ten pochodzący od radnych Nakamy został odrzucony przez nich samych, gdyż wówczas ich liczba zostałaby zredukowana z 21 do 3 po połączeniu.
Transport lądowy
Płatne drogi ekspresowe są zarządzane przez Fukuoka Kitakyushu Expressway Public Corporation.
Stacja kolejowa Kokura należąca do JR Kyūshū jest przystankiem na linii kolejowej ekspresu San'yō Shinkansen przed stacją końcową Hakata w Fukuoce. Stacja ta jest także obsługiwana przez pociągi lokalne i ekspresowe na liniach Kagoshima i Nippō.
Transport miejski zapewniają autobusy (Kitakyushu City Bus, Nishitetsu Bus) i kolej jednoszynowa Kitakyushu Monorail (Kitakyūshū Monorēru), która łączy 13 stacji, od stacji Kokura w dzielnicy Kokura-Kita ze stacją Kikugaoka w Kokura-Minami[9].
Stacja Mojikō jest północną stacją końcową linii Kagoshima, należącą do sieci JR Kyūshū.
Transport morski
Port pełni rolę krajowej bazy dystrybucji towarów, a dzięki geograficznej bliskości kontynentu azjatyckiego jest głównym portem handlu międzynarodowego. Ogólna nazwa Port of Kitakyushu obejmuje porty: Moji (Tachinoura dwa terminale kontenerowe), Kokura, Dōkai oraz nowy terminal kontenerowy Hibiki z nabrzeżem głębokowodnym, przystosowany dla dużych jednostek pływających.
Kitakiusiu jest największym portem promowym w zachodniej Japonii. Promy kursują pomiędzy Kitakiusiu a: Shimonoseki, Matsuyamą, Tokushimą, Kobe, Osaką, Tokio, Pusanem (Korea Południowa), Ulsanem (Korea Południowa) i wyspami należącymi administracyjnie do miasta. Największy port promowy znajduje się w Shin-Moji, inne są w Moji, blisko stacji Kokura.
Transport lotniczy
Kitakiusiu ma nowe lotnisko, które zostało otwarte 16 marca 2006. Zostało ono zbudowane na sztucznej wyspie na Morzu Wewnętrznym (Seto-naikai) w odległości 3 km na południowy wschód od miasta. Ma połączenie ze stacją Kokura szybką linią kolejową[10].
Mosty
W Kitakiusiu jest kilka mostów łączących zarówno poszczególne dzielnice miasta, jak i części regionu. Największymi są:
- most Kanmon (Kanmon-kyō) nad cieśniną Kanmon (Kanmon-kaikyō; także nazwa cieśnina Shimonoseki) pomiędzy miastami Kitakiusiu i Shimonoseki;
- most Wakato (Wakato Ōhashi) łączący dzielnice Wakamatsu i Tobata ponad wąską i długą zatoką Dōkai.
Populacja
Zmiany w populacji Kitakiusiu w latach 1980–2015:
| Rok | Populacja |
|---|---|
| 1990 | 1 026 455 |
| 2000 | 1 011 471 |
| 2010 | 976 846 |
| 2015 | 961 286 |
| 2022 | 924 143 |
Galeria
Zamek Kokura i otaczający go ogród
Kolej jednoszynowa Kitakyushu Urban Monorail
Prom przepływający pod mostem Wakato
Most Wakato widziany z nabrzeża Wakamatsu
Przypisy
- ↑ 北九州市の人口. 北九州市役所, 2022. [dostęp 2022-10-21]. (jap.).
- ↑ 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 222, 223. ISBN 978-4-415-11272-5.
- ↑ 小倉南区誕生. city.kitakyushu.lg.jp. [dostęp 2018-08-29]. (jap.).
- ↑ a b c d Kokura Castle. Japan National Tourism Organization. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
- ↑ Kawachi Fujien Wisteria Garden. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
- ↑ Kitakyushu Manga Museum. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
- ↑ Tanga Market. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
- ↑ Yawata Steel Works. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
- ↑ 北九州モノレール. 北九州高速鉄道株式会社. [dostęp 2022-10-22]. (ang.).
- ↑ New Kitakyushu Airport. Airports-Worldwide.com, 2022. [dostęp 2022-10-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona miasta (jap.)
- Strona miasta (ang.)
| Miasta | |
|---|---|
| Dzielnice Fukuoki | |
| Dzielnice Kitakiusiu | |
| Powiaty |
|
- Wikiprojekt
- Portal
- Kategoria
Media użyte na tej stronie
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan
Equirectangular projection.
Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:
- N: 45°51'37" N (45.86°N)
- S: 30°01'13" N (30.02°N)
- W: 128°14'24" E (128.24°E)
- E: 149°16'13" E (149.27°E)
Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:
- N: 39°32'25" N (39.54°N)
- S: 23°42'36" N (23.71°N)
- W: 110°25'49" E (110.43°E)
- E: 131°26'25" E (131.44°E)
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Historian~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
Ferry between Wakamatsu and Tobata wards, Kitakyushu. The cheapest in Japan, 50 yen per person, 50 yen per bicycle, three minutes.
Photo by Ian Ruxton (Historian)Autor: Created by LERK, Licencja: Copyrighted free use
The shadow picture of Fukuoka Prefecture, Japan
Autor: Atsasebo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kitakyushu Urban Monorail Type 1000
Symbol of Kitakyushu, Fukuoka
Flag of Fukuoka prefecture, Japan
Flag of Kitakyushu, Fukuoka
Autor: そらみみ, Licencja: CC BY-SA 4.0
北九州港若松ふ頭より望む洞海湾と若戸大橋
Autor: STA3816, Licencja: CC BY-SA 4.0
Panoramic views of Kitakyushu from Mount Sarakura.
Autor: Lincun, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of Fukuoka Prefecture, Japan.