Kitta czerwonodzioba

Kitta czerwonodzioba
	Urocissa erythroryncha
	(Boddaert, 1783)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	krukowate
Rodzaj	Urocissa
Gatunek	kitta czerwonodzioba
Synonimy
	Corvus erythrorynchus Boddaert, 1783; Urocissa erythrorhyncha (Boddaert, 1783);
	Corvus erythrorynchus Boddaert, 1783; Urocissa erythrorhyncha (Boddaert, 1783);
Podgatunki
	U. e. occipitalis (Blyth, 1846); U. e. magnirostris (Blyth, 1846); U. e. alticola Birckhead, 1938; U. e. brevivexilla Swinhoe, 1874; U. e. erythroryncha (Boddaert, 1783);
	U. e. occipitalis (Blyth, 1846); U. e. magnirostris (Blyth, 1846); U. e. alticola Birckhead, 1938; U. e. brevivexilla Swinhoe, 1874; U. e. erythroryncha (Boddaert, 1783);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	(c) Steve nova z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

Kitta czerwonodzioba^[4] (Urocissa erythroryncha) – gatunek dużego ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae), zamieszkujący Himalaje, Azję Wschodnią i Południowo-Wschodnią. Nie jest zagrożony.

U. erythroryncha occipitalis – północno-zachodnie Indie do wschodniego Nepalu.
U. erythroryncha magnirostris – północno-wschodnie Indie do południowych Indochin.
U. erythroryncha alticola – północna Mjanma i południowo-środkowe Chiny.
U. erythroryncha brevivexilla – północno-wschodnie Chiny.
U. erythroryncha erythroryncha – środkowe, wschodnie i południowo-wschodnie Chiny (w tym wyspa Hajnan), północne Indochiny.

Morfologia: Długość ciała 53–68 cm. Masa ciała: samce 145–192 g, samice 106–155 g^[2]. Pod względem upierzenia obie płcie są do siebie podobne^[2].

Zasięg, środowisko: Od Himalajów do południowych i wschodnich Chin oraz Indochin. Głównie górskie lasy.

Zachowanie: Długie i eleganckie ogony tych ptaków zwracają uwagę z daleka, gdy stado przelatuje nad zboczami Himalajów. Po kilku energicznych uderzeniach skrzydeł następuje lot ślizgowy. Spotykana jest w małych stadkach, żeruje wokół uprawnych tarasów lub na zrębach. Kiedy żeruje na drzewach lub na ziemi, zadziera do góry ogon z końcówką opadającą do dołu. Z uwagi na atrakcyjny wygląd często trzymana jest w klatkach.

Status: W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN kitta czerwonodzioba klasyfikowana jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity w większości zasięgu występowania. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Urocissa erythroryncha, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Madge, S.: Red-billed Blue Magpie (Urocissa erythroryncha). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-19].
↑ ^a ^b Urocissa erythroryncha, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and jays (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-13].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-13]. (ang.).

Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.

Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).