Klaryski od wieczystej Adoracji

Klaryski od wieczystej Adoracji
Dewiza: Deo gratias per Jesum in Sanctissimo Sacramento – Bogu niech będą dzięki przez Jezusa w Najświętszym Sakramencie
Pełna nazwa

Mniszki Klaryski od wieczystej Adoracji

Nazwa łacińska

Ordo Monialium Clarissarum a Perpetua Adoratione

Skrót zakonny

OCPA

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

O. Bonawentura Heurlaut OFMCap. i M. Maria Klara Bouilleveaux

Data założenia

1854

Mniszka klaryska

Klaryski od wieczystej Adoracji (początkowa nazwa franciszkanki Najświętszego Sakramentu) – zakon klauzurowy powstały w 1854 we Francji, łączący ideał klariańskiego ubóstwa z wieczystą adoracją Najświętszego Sakramentu w duchu dziękczynienia i ekspiacji. Instytut przynależy do II Zakonu franciszkańskiego.

Założyciele: O. Bonawentura Heurlaut OFMCap. (1816–1887) i M. Maria Klara Bouilleveaux (1820–1871). Do przeniesienia na grunt polski, a następnie rozpowszechnienia na inne kraje, przyczyniła się Matka Maria od Krzyża (Ludwika Nałęcz-Morawska 1842–1906).

Modlitwa wspólnotowa, a zwłaszcza adoracja Najświętszego Sakramentu, wyznacza codzienny rytm dnia każdej mniszki klaryski. Jest sercem ich ukrytego życia i istotą charyzmatu realizowanego w ramach wielkiej rodziny franciszkańskiej.

Każda siostra posiada przywilej odprawiania 1 godz. adoracji w ciągu dnia, w nocy natomiast siostry czuwają przez 2 godz. Pozwala to na prowadzenie nieustającej modlitwy adoracyjnej przez całą dobę. Każda mniszka spędza dziennie na modlitwie i kontemplacji około 7 godzin[1]. Swoją modlitwą siostry ogarniają aktualne potrzeby Kościoła, jego dzieła misyjne i apostolskie. Często do furty klasztornej pukają ludzie, by prosić o modlitwę w różnych intencjach, które siostry przyjmują.

Poza modlitwą, mniszki zajmują się pracą, pozwalającą na utrzymanie klasztoru, jak np.: krawiectwo i haft liturgiczny, malowanie obrazów, wypiek komunikantów oraz wykonują zwykłe domowe prace w klasztorze i ogrodzie.

Obecnie zakon posiada 8 domów zakonnych w Polsce:

Zakon ten jest często mylony z najstarszą gałęzią klarysek: zakonem świętej Klary. Obie wspólnoty żyją zgodnie z regułą II Zakonu świętego Franciszka napisaną w 1253 przez św. Klarę z Asyżu, jednak tylko klaryski od Wieczystej Adoracji, młodsza gałąź zakonu, zajmują się nieustanną adoracją Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

2013 Kłodzko, klasztor klarysek, 04.jpg
Autor: Ta fotografia została wykonana za pomocą Nikon D90., Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kłodzko, klasztor, 1478, 1546, 2 poł.XVII, pocz.XX