Klaster (muzyka)
Klaster (ang. tone cluster „grono dźwięków”) – to wielodźwięk zbudowany z dźwięków sąsiadujących ze sobą lub położonych w niewielkich odległościach od siebie w skali muzycznej. Termin ten jest odnosi się do wielodźwięków instrumentalnych, klastry w muzyce elektroakustycznej określa się mianem wielodźwięku[1].
Za twórcę klasterów uznawany jest powszechnie Amerykanin, Henry Cowell[1]. W tym samym czasie klastery pojawiły się w muzyce Charlesa Ivesa (Sonata „Concord” na fortepian, 1910–1915), a równocześnie z nim (w 1912) eksperymentował z klasterami Władimir Riebikow (1866–1920) w napisanym wtedy „Hymnie do słońca”.
W jazzie efekt ten stosują przede wszystkim pianiści, naciskając łokciami lub całym przedramieniem wybraną grupę kolejnych klawiszy.
Przykładowy klaster wykonany na fortepianie | |
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy. |
Zobacz też
Przypisy
Media użyte na tej stronie
An audio speaker emitting sound waves, in the Gnome style
Klaster - przykład
Two examples of tone-cluster notation as first used by Henry Cowell