Klaster (muzyka)

Klaster (ang. tone cluster „grono dźwięków”) – to wielodźwięk zbudowany z dźwięków sąsiadujących ze sobą lub położonych w niewielkich odległościach od siebie w skali muzycznej. Termin ten jest odnosi się do wielodźwięków instrumentalnych, klastry w muzyce elektroakustycznej określa się mianem wielodźwięku[1].

Klaster zanotowany przez Henry'ego Cowella

Za twórcę klasterów uznawany jest powszechnie Amerykanin, Henry Cowell[1]. W tym samym czasie klastery pojawiły się w muzyce Charlesa Ivesa (Sonata „Concord” na fortepian, 1910–1915), a równocześnie z nim (w 1912) eksperymentował z klasterami Władimir Riebikow (1866–1920) w napisanym wtedy „Hymnie do słońca”.

W jazzie efekt ten stosują przede wszystkim pianiści, naciskając łokciami lub całym przedramieniem wybraną grupę kolejnych klawiszy.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Klaster, [w:] Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-11390-1 [dostęp 2021-06-29].

Media użyte na tej stronie

Gnome-mime-sound-openclipart.svg
An audio speaker emitting sound waves, in the Gnome style
Tone cluster.ogg
Klaster - przykład
Cowell tone clusters.png
Two examples of tone-cluster notation as first used by Henry Cowell