Klasy i kategorie dróg publicznych w Polsce
W Polsce drogi publiczne są podzielone na klasy (określające zbiór wymagań technicznych i użytkowych) oraz kategorie (wynikające z funkcji drogi w sieci drogowej).
Historia
Po raz pierwszy kategorie dróg publicznych w Polsce unormowano 10 grudnia 1920[1], wprowadzając – od 15 stycznia 1921 – podział sieci drogowej na cztery kategorie, zależnie od ważności danego szlaku:
- Drogi państwowe – o znaczeniu ogólnopaństwowym
- Drogi wojewódzkie – o znaczeniu ekonomiczno-komunikacyjnym dla województw
- Drogi powiatowe – o znaczeniu ekonomiczno-komunikacyjnym dla powiatów
- Drogi gminne – drogi nie przydzielone do innych kategorii, uznane na mocy uchwały rady gminnej.
Taki system kategoryzacji dróg publicznych obowiązywał do 6 maja 1962[2], kiedy dokonano reformy, wprowadzającej trójstopniowy podział:
- Drogi państwowe – o ogólnopaństwowym lub regionalnym znaczeniu ekonomiczno-komunikacyjnym
- Drogi lokalne – o miejscowym znaczeniu ekonomiczno-komunikacyjnym
- Drogi zakładowe – łączniki dróg państwowych i lokalnych z określonymi przedsiębiorstwami i zakładami, instytucjami i gospodarstwami uspołecznionymi,
obowiązujący do 30 września 1985, gdy weszła w życie nowa ustawa o drogach publicznych[3].
Klasy dróg publicznych
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124) w celu określenia wymagań technicznych i użytkowych wprowadza następujące klasy dróg oraz ich hierarchię, zaczynając od drogi o najwyższych parametrach:
- Autostrady (oznaczane symbolem A)
- Drogi ekspresowe (oznaczane symbolem S)
- Drogi główne ruchu przyspieszonego (oznaczane symbolem GP)
- Drogi główne (oznaczane symbolem G)
- Drogi zbiorcze (oznaczane symbolem Z)
- Drogi lokalne (oznaczane symbolem L)
- Drogi dojazdowe (oznaczane symbolem D)[4].
Kategorie dróg publicznych
Ustawa z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693, ze zm.) dzieli drogi ze względu na ich funkcje w sieci drogowej na następujące kategorie:
- Drogi krajowe – mogące posiadać następujące klasy: A, S, GP
- Drogi wojewódzkie – mogące posiadać następujące klasy: GP, G
- Drogi powiatowe – mogące posiadać następujące klasy: GP, G, Z
- Drogi gminne – mogące posiadać następujące klasy: GP, G, Z, L, D
Ulice leżące w ciągu ww. dróg należą do tej samej kategorii co te drogi. Drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa, a drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ustawa z dnia 10 grudnia 1920 r. o budowie i utrzymaniu dróg publicznych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1921 r. nr 6, poz. 32).
- ↑ Ustawa z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 1962 r. nr 20, poz. 90).
- ↑ Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 1985 r. nr 14, poz. 60).
- ↑ Zarządzanie obiektami mostowymi i przepustami przez administrację drogową, Najwyższa Izba Kontroli, s. 4.
Bibliografia
- Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693, ze zm.)
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124)