Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964

Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964

     zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu

     państwa bez medalu

     państwa nieuczestniczące w igrzyskach

Galeria medalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964
Lidija Skoblikowa – radziecka panczenistka, czterokrotna mistrzyni olimpijska z Innsbrucka
Sixten Jernberg – szwedzki biegacz narciarski, trzykrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Eero Mäntyranta – fiński biegacz narciarski, trzykrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Medalistki biegu łyżwiarskiego kobiet na 1000 metrów. Od lewej: Irina Jegorowa (srebro), Lidija Skoblikowa (złoto), Kaija Mustonen (brąz)
Toralf Engan – norweski skoczek narciarski, dwukrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Marielle Goitschel – francuska narciarka alpejska, dwukrotna medalista igrzysk w Innsbrucku
Assar Rönnlund – szwedzki biegacz narciarski, dwukrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Knut Johannesen – norweski panczenista, dwukrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Eugenio Monti – włoski bobsleista, dwukrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
(c) Bundesarchiv, Bild 183-G0313-0017-001 / CC-BY-SA 3.0
Ludmiła Biełousowa i Oleg Protopopow – radzieccy łyżwiarze figurowi, mistrzowie olimpijscy w konkursie par sportowych w Innsbrucku
Szwedzcy biegacze narciarscy, mistrzowie olimpijscy w sztafecie 4x10 km mężczyzn. Od lewej: Assar Rönnlund, Janne Stefansson, Sixten Jernberg, Karl-Åke Asph
Ants Antson – radziecki panczenista, mistrz olimpijski w biegu na 1500 m z Innsbrucka
Sjoukje Dijkstra – holenderska łyżwiarka figurowa, mistrzyni olimpijska w konkursie solistek z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-D0215-0009-001 / CC-BY-SA 3.0
Ortrun Enderlein – niemiecka saneczkarka, mistrzyni olimpijska w jedynkach z Innsbrucka
Tormod Knutsen – norweski dwuboista klasyczny, mistrz olimpijski z Innsbrucka
Jonny Nilsson – szwedzki panczenista, mistrz olimpijski w biegu na 10 000 m z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-D0215-0009-002 / CC-BY-SA 3.0
Klaus-Michael Bonsack – niemiecki saneczkarz, wicemistrz olimpijski w jedynkach z Innsbrucka
Jewgienij Griszyn – radziecki panczenista, wicemistrz olimpijski w biegu na 500 m z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-A1118-0005-003 / CC-BY-SA 3.0
Regine Heitzer – austriacka łyżwiarka figurowa, wicemistrzyni olimpijska w konkursie solistek z Innsbrucka
Kalevi Laurila – fiński biegacz narciarski, wicemistrz olimpijski w sztafecie z Innsbrucka
Barbro Martinsson – szwedzka biegaczka narciarska, wicemistrzyni olimpijska w sztafecie z Innsbrucka
Karl Schranz – austriacki narciarz alpejski, wicemistrz olimpijski w slalomie gigancie z Innsbrucka
Walentina Stienina – radziecka panczenistka, wicemistrzyni olimpijska w biegu na 3000 m z Innsbrucka
Tatjana Sidorowa – radziecka panczenistka, brązowa medalistka w biegu na 500 m z Innsbrucka
Georg Thoma – niemiecki dwuboista klasyczny, brązowy medalista igrzysk z Innsbrucka

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na IX Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1964 roku w Innsbrucku.

Na igrzyskach przeprowadzono 34 konkurencje w 10 dyscyplinach sportowych, czyli o 7 konkurencji więcej niż podczas poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w Squaw Valley[1][2]. W programie igrzysk w Innsbrucku ponownie znalazły się dwie konkurencje bobslejowe (dwójki i czwórki mężczyzn), których nie rozegrano w Squaw Valley. Ponadto do programu igrzysk włączono po raz pierwszy trzy konkurencje saneczkarskie (jedynki i dwójki mężczyzn oraz jedynki kobiet), a także bieg narciarski na 5 km kobiet i konkurs indywidualny w skokach narciarskich na dużym obiekcie[3].

W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 1094 sportowców (894 mężczyzn i 200 kobiet) z 36 narodowych reprezentacji[2]. Oznaczało to rekordową liczbę uczestników zimowych igrzysk olimpijskich, a także pierwszą edycję tej imprezy, podczas której liczba uczestników przekroczyła 1000[4]. Dla dwóch państw – Korei Północnej i Mongolii – występ w Innsbrucku był debiutem olimpijskim, zarówno biorąc pod uwagę igrzyska zimowe, jak i letnie[5]. Ponadto w zimowych igrzyskach olimpijskich pierwszy start zaliczyły Indie[3].

Medale olimpijskie zdobyli sportowcy z 14 państw, co oznacza, że 22 reprezentacje wyjechały z igrzysk z zerowym dorobkiem medalowym. W klasyfikacji medalowej zwyciężyli reprezentanci Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w których dorobku znalazło się jedenaście złotych, osiem srebrnych i sześć brązowych medali[2]. Był to najlepszy wynik medalowy tego kraju na zimowych igrzyskach olimpijskich, po raz drugi z rzędu liczba zdobytych przez ZSRR złotych medali wyniosła jedenaście[6]. Jednocześnie były to piąte z rzędu igrzyska, po zimowych w 1956 i 1960 oraz letnich w 1956 i 1960, w których w tabeli medalowej triumfował Związek Radziecki[7][8][1][9].

Pierwszy medal igrzysk olimpijskich dla Korei Północnej zdobyła Han Pil-hwa – srebrny w biegu łyżwiarskim na 3000 m kobiet[10][11]. Był to jednocześnie pierwszy medal zimowych igrzysk olimpijskich wywalczony przez sportsmenkę z Azji[12]. Pierwszy złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Holandii i zarazem pierwsze złoto olimpijskie od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1948 dla tego kraju zdobyła Sjoukje Dijkstra w konkursie solistek w łyżwiarstwie figurowym[13][14].

Po raz pierwszy rola gospodarza igrzysk olimpijskich przypadła Austrii. Podczas igrzysk w Innsbrucku reprezentanci gospodarzy osiągnęli najlepszy start w dotychczasowej historii występów w zimowych igrzyskach olimpijskich. Po raz drugi w historii, po igrzyskach w Cortina d’Ampezzo, w ich dorobku znalazły się cztery złote medale olimpijskie. Był to zarazem najlepszy występ Austriaków w igrzyskach olimpijskich od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1936[15]. Najlepszy wynik medalowy w zimowych igrzyskach olimpijskich osiągnęli również sportowcy z Francji, którzy po raz pierwszy zdobyli trzy złote medale. Był to najlepszy występ olimpijski Francuzów od letnich igrzysk w Melbourne[16].

Najlepszy start w zimowych edycjach od igrzysk w Chamonix odnotowali reprezentanci Finlandii, dla których był to najlepszy start olimpijski od letnich igrzysk w Helsinkach[17]. Dla Norwegów, występ w Innsbrucku był najlepszym startem olimpijskim od zimowych igrzysk w Oslo[18], a dla Szwedów – najlepszym zimowym startem od 1948 roku[19].

Reprezentacja Wielkiej Brytanii po raz pierwszy od 12 lat, czyli od igrzysk w Oslo, zdobyła złoty medal na zimowych igrzyskach olimpijskich[20]. Dokonali tego bobsleiści w konkursie dwójek[21]. Dla reprezentacji Czechosłowacji igrzyska w 1964 roku były czwartymi zimowymi, po 1928, 1948 i 1960 roku, które zakończyli oni z medalem olimpijskim[22]. Po raz trzeci medal dla Czechosłowacji zdobyli hokeiści[23].

Najsłabszy od igrzysk w Garmisch-Partenkirchen start w zimowych igrzyskach olimpijskich zaliczyli sportowcy ze Stanów Zjednoczonych. Był to trzeci w historii start olimpijski Amerykanów, który zakończył się zdobyciem tylko jednego tytułu mistrza olimpijskiego[24]. Ponadto reprezentacja USA nie zdobyła medalu w turnieju hokejowym, tak samo jak reprezentacja Kanady. Był to pierwszy w historii turniej olimpijski w hokeju na lodzie, w którym Kanadyjczycy nie zdobyli medalu[25][23].

Po raz drugi z rzędu złotego medalu zimowych igrzysk olimpijskich nie zdobyli reprezentanci Włoch, lecz ich start był lepszy niż w Squaw Valley, gdzie zdobyli tylko jeden medal[26]. Spośród krajów, które zdobyły medale na igrzyskach w 1960 roku, na podium olimpijskim w Innsbrucku zabrakło reprezentantów Szwajcarii i Polski. Dla Szwajcarów był to pierwszy w historii start w zimowych igrzyskach zakończony bez medalu i jednocześnie pierwszy od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1908 start z zerowym dorobkiem[27]. Z kolei reprezentanci Polski nie zdobyli medalu olimpijskiego po raz pierwszy od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952 w Oslo[28]. Igrzyska w Innsbrucku były również drugimi z rzędu zimowymi, podczas których medalu nie zdobyli reprezentanci Węgier. Przed 1960 rokiem Węgrzy zdobywali medale na wszystkich igrzyskach począwszy od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1928[29].

Podczas igrzysk 24 sportowców zdobyło więcej niż jeden medal olimpijski, a 13 spośród nich wywalczyło co najmniej jeden tytuł mistrza olimpijskiego. Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami igrzysk zostały reprezentantki ZSRR – Lidija Skoblikowa, czterokrotna złota medalistka w łyżwiarstwie szybkim oraz Kławdija Bojarskich, trzykrotna złota medalistka w biegach narciarskich. Obie zawodniczki zwyciężyły we wszystkich konkurencjach w swoich dyscyplinach. Po trzy medale olimpijskie zdobyli również dwaj biegacze narciarscy: Fin Eero Mäntyranta i Szwed Sixten Jernberg[2]. Na poprzednich dwóch igrzyskach Jernberg zdobył sześć medali olimpijskich. Dzięki medalom zdobytym w 1964 roku został pierwszym w historii sportowcem, w dorobku którego znalazło się dziewięć medali zimowych igrzysk olimpijskich[30][31][4].

Igrzyska odbyły się w cieniu tragicznej śmierci dwóch zawodników – brytyjskiego saneczkarza, Kazimierza Kaya-Skrzypeckiego i australijskiego narciarza alpejskiego, Rossa Milne, którzy zginęli podczas treningów przed konkursami olimpijskimi[32][33].

Klasyfikacja państw

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową państw, które zdobyły medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964 w Innsbrucku, sporządzoną na podstawie oficjalnych raportów Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Klasyfikacja posortowana jest najpierw według liczby osiągniętych medali złotych, następnie srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku, gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował porządek alfabetyczny.

Po kilku różnych rozstrzygnięciach, w konkursie par sportowych w łyżwiarstwie figurowym przyznano dwa srebrne medale, pozostawiając medal brązowy za trzecie miejsce. Ponadto w biegu łyżwiarskim na 500 m mężczyzn przyznano trzy srebrne medale, a w biegu łyżwiarskim na 3000 m kobiet i alpejskim slalomie gigancie kobiet – po dwa srebrne medale. W tych trzech konkurencjach nie przyznano medali brązowych.

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR118625
2.Austria Austria45312
3.Norwegia Norwegia36615
4.Finlandia Finlandia34310
5.Francja Francja34 –7
6. Niemcy3339
7.Szwecja Szwecja3317
8.Stany Zjednoczone USA1247
9.Kanada Kanada1113
10.Holandia Holandia11 –2
11.Wielka Brytania Wielka Brytania1 – –1
12.Włochy Włochy –134
13.Korea Północna Korea Północna –1 –1
14.Czechosłowacja Czechosłowacja – –11
Razem343931104

Klasyfikacje według dyscyplin

Biathlon

Po raz drugi z rzędu w kalendarzu olimpijskim znalazł się biathlonowy bieg indywidualny mężczyzn na 20 km. Tak samo jak w Squaw Valley była to jedyna konkurencja biathlonowa rozegrana podczas igrzysk w Innsbrucku[34][35].

Złoty i srebrny medal wywalczyli reprezentanci ZSRR – Władimir Miełanjin i Aleksandr Priwałow, a brązowy – Norweg Olav Jordet[35]. Priwałow został pierwszym biathlonistą, który zdobył drugi medal olimpijski w karierze – na poprzednich igrzyskach stanął na trzecim miejscu podium olimpijskiego. Z kolei Jordet został pierwszym norweskim medalistą igrzysk olimpijskich w biathlonie[36][37].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR11 –2
2.Norwegia Norwegia – –11
Razem1113

Biegi narciarskie

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964 rozegrano siedem konkurencji w biegach narciarskich. Do dotychczas rozgrywanych biegów mężczyzn na dystansach 15, 30 i 50 km, biegu kobiet na 10 km i biegów sztafetowych kobiet i mężczyzn dołączono po raz pierwszy bieg kobiet na 5 km[38][39].

Rywalizację wśród kobiet zdominowała Kławdija Bojarskich, zdobywając trzy złote medale olimpijskie. Została tym samym pierwszą biegaczką z trzema złotami wywalczonymi na jednych igrzyskach i zarazem pierwszą, która zwyciężyła we wszystkich konkurencjach igrzysk[40]. Po trzy medale zdobyli także biegacze: Eero Mäntyranta (dwa złote i jeden srebrny) oraz Sixten Jernberg (dwa złote i jeden brązowy). Ponadto dwukrotnie na podium olimpijskim stanęło jeszcze siedmioro biegaczy i biegaczek: Jewdokija Miekszyło i Assar Rönnlund (oboje złoto i srebro), Alewtina Kołczina (złoto i brąz), Harald Grønningen (dwa razy srebro), Mirja Lehtonen i Arto Tiainen (oboje srebro i brąz) oraz Igor Woronczichin (dwa razy brąz)[39].

Wszystkie medale w biegu kobiet na dystansie 5 km zdobyły reprezentantki Związku Radzieckiego – zwyciężyła Kławdija Bojarskich, druga była Jewdokija Miekszyło, a trzecia – Marija Gusakowa[39].

Dzięki zdobytym w Innsbrucku medalom Sixten Jernberg został pierwszym w historii dziewięciokrotnym medalistą zimowych igrzysk olimpijskich[30][31][4].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR3148
2.Finlandia Finlandia2226
3.Szwecja Szwecja2215
4.Norwegia Norwegia –2 –2
Razem77721

Bobsleje

Na igrzyskach w Innsbrucku do kalendarza olimpijskiego powróciły konkurencje bobslejowe, które nie były rozgrywane podczas igrzysk w Squaw Valley[41]. Tak samo, jak 8 lat wcześniej w Cortina d’Ampezzo, rywalizacja składała się z dwójek i czwórek mężczyzn[42][21].

W konkurencji dwójek triumfowali Brytyjczycy przed dwoma bobami z Włoch. W czwórkach najlepsi byli Kanadyjczycy, drugie miejsce zajęli Austriacy, a trzecie Włosi. Jedynymi zawodnikami, którzy w Innsbrucku dwukrotnie stanęli na podium olimpijskim, byli Włosi Eugenio Monti i Sergio Siorpaes – zdobywcy dwóch brązowych medali olimpijskich[21]. Monti został jednocześnie drugim bobsleistą w historii, po Fritzu Feierabendzie, który stał na podium w dwójkach podczas dwóch kolejnych zawodów olimpijskich[43].

Przed swoim startem brytyjska dwójka napotkała problemy z uruchomieniem boba. Eugenio Monti, widząc ich problemy, użyczył im śrubę z własnego pojazdu. Za tę postawę fair play został jako pierwszy w historii nagrodzony medalem Pierre de Coubertina[44].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1.Kanada Kanada1 – –1
1.Wielka Brytania Wielka Brytania1 – –1
3.Włochy Włochy –123
4.Austria Austria –1 –1
Razem2226

Hokej na lodzie

Niezmiennie od poprzednich zimowych igrzysk w kalendarzu olimpijskim w Innsbrucku znalazł się turniej w hokeju na lodzie mężczyzn[45][46].

Rozgrywki zdominowali hokeiści ze Związku Radzieckiego, którzy wygrali wszystkie siedem spotkań[25]. Tym samym zdobyli drugi w historii złoty medal w hokeju dla tego kraju. Trzeci medal w tej dyscyplinie zdobyli dla swoich krajów reprezentanci Szwecji (srebrny) i Czechosłowacji (brązowy)[23]. Po raz pierwszy bez medalu olimpijskiego pozostali hokeiści kanadyjscy, którzy zakończyli turniej na czwartym miejscu[25]. Po raz trzeci, po igrzyskach w 1928 i 1948 roku, medalu nie zdobyli również Amerykanie[23].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR1 – –1
2.Szwecja Szwecja –1 –1
3.Czechosłowacja Czechosłowacja – –11
Razem1113

Kombinacja norweska

Na igrzyskach w 1964 roku, bez zmian w porównaniu do poprzednich igrzysk, rozegrano jedną konkurencję w kombinacji norweskiej – zawody indywidualne[47][48]. Dwuboiści startowali w Seefeld, zawody składały się ze skoków na obiekcie normalnym (Toni-Seelos-Olympiaschanze) i biegu na dystansie 15 kilometrów[48].

Mistrzem olimpijskim został Tormod Knutsen, który cztery lata wcześniej zdobył srebrny medal. Mistrz olimpijski ze Squaw Valley, Georg Thoma, zdobył w Innsbrucku brązowy medal. Wicemistrzem olimpijskim został natomiast Nikołaj Kisielow. Zdobyty przez niego srebrny medal był drugim w historii dyscypliny medalem wywalczonym dla Związku Radzieckiego, po brązowym medalu Nikołaja Gusakowa przed czterema laty[49].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1.Norwegia Norwegia1 – –1
2. ZSRR –1 –1
3. Niemcy – –11
Razem1113

Łyżwiarstwo figurowe

Konkurencje olimpijskie w łyżwiarstwie figurowym na igrzyskach w Innsbrucku pozostały niezmienne względem poprzednich igrzysk – rozegrano konkurencje solistów, solistek i par sportowych[50][51].

Medale olimpijskie w konkurencjach indywidualnych zdobyli reprezentanci sześciu państw – w dorobku każdego z nich znalazł się jeden medal. W konkursie par sportowych medale zdobyli reprezentanci czterech państw. Niemcy, Kanada i Stany Zjednoczone zakończyły w ten sposób igrzyska z dorobkiem dwóch medali w dyscyplinie[51].

Kontrowersje wzbudza rozstrzygnięcie zawodów par sportowych. Zwycięzcami konkurencji została para radziecka – Ludmiła Biełousowa i Oleg Protopopow[52][53]. Po zawodach wicemistrzami olimpijskimi ogłoszono parę niemiecką – Marika Kilius i Hans-Jürgen Bäumler[54], a brązowymi medalistami parę kanadyjską – Debbi Wilkes i Guy Revell[55]. Dwa lata po igrzyskach Niemcy zostali zdyskwalifikowani, a srebrny medal im odebrano z uwagi na to, że przed występem na igrzyskach podpisali oni zawodowe kontrakty[56]. Wobec powyższego srebrny medal przyznano parze kanadyjskiej, a brązowy parze amerykańskiej – Vivian Joseph i Ron Joseph[52][57]. W 1987 roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski cofnął decyzję o odebraniu medalu parze niemieckiej[56], jednak nie cofnięto przyznania srebrnego medalu parze kanadyjskiej i brązowego parze amerykańskiej. Wobec tego w konkurencji par sportowych przyznano cztery medale – złoty dla pary z ZSRR, srebrne dla par z Niemiec i Kanady oraz brązowy dla pary z USA[52][51].

Zwyciężczyni konkursu solistek, Sjoukje Dijkstra została pierwszą w historii zdobywczynią złotego medalu zimowych igrzysk olimpijskich dla Holandii[14].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. Niemcy11 –2
2.Holandia Holandia1 – –1
2. ZSRR1 – –1
4.Kanada Kanada –112
5.Austria Austria –1 –1
5.Francja Francja –1 –1
7.Stany Zjednoczone USA – –22
Razem34310

Łyżwiarstwo szybkie

Konkurencje łyżwiarskie nie zmieniły się w porównaniu do igrzysk w Squaw Valley – panczeniści i panczenistki rywalizowali w ośmiu konkurencjach – czterech wśród kobiet i czterech wśród mężczyzn[58][59].

Zawody kobiet zdominowała Lidija Skoblikowa, zwyciężając we wszystkich czterech konkurencjach. Ustanowiła tym samym rekord w liczbie czterech złotych medali zdobytych w łyżwiarstwie szybkim podczas jednych igrzysk. Poprzedni rekord ustanowiony w 1952 roku (trzy złote medale) należał do Hjalmara Andersena[60]. Multimedalistami igrzysk w Innsbrucku zostali również: Knut Johannesen (złoty i brązowy), Irina Jegorowa (dwa srebrne) oraz Fred Anton Maier i Kaija Mustonen (srebrny i brązowy)[59].

Po raz drugi w historii w biegu na 500 metrów mężczyzn przyznano trzy srebrne medale – taki sam rezultat w tym biegu osiągnęli Alv Gjestvang, Jewgienij Griszyn i Władimir Orłow. Wcześniej trzy srebrne medale przyznano podczas igrzysk w Sankt Moritz w 1948 roku i była to do tego momentu jedyna konkurencja łyżwiarska, w której trzech zawodników stanęło na drugim stopniu podium[61][62][63][64][65][66][67][68][69].

Ponadto w biegu na 3000 metrów kobiet przyznano dwa srebrne medale – taki sam czas uzyskały Han Pil-hwa i Walentina Stienina[59]. Srebrny medal Han Pil-hwa był pierwszym w historii medalem olimpijskim dla Korei Północnej[11]. Jednocześnie zawodniczka została pierwszą w historii kobietą z Azji, która stanęła na podium zimowych igrzysk olimpijskich[12].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR55212
2.Norwegia Norwegia1337
3.Szwecja Szwecja1 – –1
3.Stany Zjednoczone USA1 – –1
5.Finlandia Finlandia –112
6.Holandia Holandia –1 –1
6.Korea Północna Korea Północna –1 –1
Razem811625

Narciarstwo alpejskie

Na igrzyskach w Innsbrucku przeprowadzono sześć konkurencji olimpijskich w narciarstwie alpejskim – zjazd, slalom i slalom gigant kobiet i mężczyzn. Skład konkurencji nie uległ zmianie w porównaniu do poprzednich igrzysk[70][71]. Wszystkie konkurencje były jednocześnie zaliczane do mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim, w ramach których rozegrano także kombinację kobiet i mężczyzn[72].

Medalistami zostali reprezentanci czterech państw – Austrii, Francji, Niemiec i Stanów Zjednoczonych. Czworo narciarzy zdobyło po dwa medale olimpijskie. Złoty i srebrny medal wywalczyły Francuzki Marielle i Christine Goitschel, złoty i brązowy – Austriak Josef Stiegler, a srebrny i brązowy – Amerykanka Jean Saubert. W slalomie gigancie kobiet Christine Goitschel i Jean Saubert uzyskały ten sam czas, gorszy tylko od Marielle Goitschel, wobec czego rozdano dwa srebrne medale, a medalu brązowego nie przyznano. Na podium olimpijskim w zjeździe kobiet stanęły trzy zawodniczki austriackie – Christl Haas, Edith Zimmermann i Traudl Hecher[71].

Podczas treningu przed zjazdem mężczyzn śmiertelnemu wypadkowi uległ australijski alpejczyk, Ross Milne, który w trakcie przejazdu uderzył w drzewo[33].

W rozgrywanych w Innsbrucku zawodach w kombinacji, zaliczanych jednak tylko do mistrzostw świata, wśród mężczyzn zwyciężył Ludwig Leitner przed Gerhardem Nenningiem i Billym Kiddem[73], a wśród kobiet triumfowała Marielle Goitschel, która pokonała Christl Haas i Edith Zimmermann[74].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1.Francja Francja33 –6
2.Austria Austria3227
3.Stany Zjednoczone USA –224
4. Niemcy – –11
Razem67518

Saneczkarstwo

Podczas igrzysk w Innsbrucku zadebiutowała nowa dyscyplina olimpijska – saneczkarstwo[75]. Do kalendarza igrzysk wprowadzono trzy konkurencje saneczkarskie – jedynki mężczyzn, dwójki mężczyzn i jedynki kobiet[76].

Medale zdobyło dwanaścioro zawodników z trzech państw – Niemiec, Austrii i Włoch. Żaden zawodnik nie stanął na podium olimpijskim więcej niż jeden raz. Największą liczbę medali zdobyli reprezentanci Niemiec – pięć – dwa złote, dwa srebrne i jeden brązowy. W rywalizacji jedynek mężczyzn całe podium olimpijskie zajęli reprezentanci Niemiec – zwyciężył Thomas Köhler, drugi był Klaus-Michael Bonsack, a trzeci Hans Plenk[76].

Podczas treningu przedolimpijskiego, na dwa tygodnie przed rozpoczęciem igrzysk, na torze saneczkowym śmiertelnemu wypadkowi uległ brytyjski saneczkarz polskiego pochodzenia – Kazimierz Kay-Skrzypecki. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk jego śmierć uczczono minutą ciszy[76][32].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. Niemcy2215
2.Austria Austria1113
3.Włochy Włochy – –11
Razem3339

Skoki narciarskie

Na igrzyskach w Innsbrucku po raz pierwszy rozegrano dwie konkurencje olimpijskie w skokach narciarskich – do dotychczas rozgrywanych zawodów na dużej skoczni dołączono konkurs na skoczni normalnej. Arenami zmagań skoczków były Bergisel w Innsbrucku i Toni-Seelos-Olympiaschanze w Seefeld. Poza wprowadzeniem dodatkowego konkursu, w porównaniu do poprzednich igrzysk zmianie uległa formuła rozgrywania zawodów – każdy z nich składał się z trzech serii skoków, spośród których do noty zawodnika wliczane były dwie najwyżej punktowane próby[56][77][78].

Medale w obu konkursach podzieliło między sobą trzech skoczków – Veikko Kankkonen i Toralf Engan zdobyli po jednym złotym i jednym srebrnym medalu, a dwa brązowe medale wywalczył Torgeir Brandtzæg[78].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1.Norwegia Norwegia1124
2.Finlandia Finlandia11 –2
Razem2226

Multimedaliści

24 sportowców zdobyło w Innsbrucku więcej niż jeden medal, a 13 spośród nich wywalczyło przynajmniej jedno złoto. Najwięcej – czworo – multimedalistów startowało w barwach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Sześcioro z multimedalistów stawało na podium olimpijskim w biegach narciarskich, troje w narciarstwie alpejskim, a po dwoje w łyżwiarstwie szybkim i skokach narciarskich.

Najwięcej medali – cztery – zdobyła reprezentantka ZSRR w łyżwiarstwie szybkim, Lidija Skoblikowa. Zwyciężyła ona we wszystkich konkurencjach w swojej dyscyplinie, tak samo jak druga w indywidualnej klasyfikacji medalowej – radziecka biegaczka, Kławdija Bojarskich – zdobywczyni trzech złotych medali. Po trzy medale olimpijskie w Innsbrucku wywalczyli także dwaj biegacze – Fin Eero Mäntyranta (dwa złote i jeden srebrny) i Szwed Sixten Jernberg (dwa złote i jeden brązowy).

Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal olimpijski na tych igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.

MiejsceZawodnikPaństwoDyscyplinaZłotoSrebroBrązRazem
1.Skoblikowa, LidijaLidija Skoblikowa ZSRRłyżwiarstwo szybkie4 – –4
2.Bojarskich, KławdijaKławdija Bojarskich ZSRRbiegi narciarskie3 – –3
3.Mäntyranta, EeroEero MäntyrantaFinlandia Finlandiabiegi narciarskie21 –3
4.Jernberg, SixtenSixten JernbergSzwecja Szwecjabiegi narciarskie2 –13
5.Engan, ToralfToralf EnganNorwegia Norwegiaskoki narciarskie11 –2
5.Goitschel, ChristineChristine GoitschelFrancja Francjanarciarstwo alpejskie11 –2
5.Goitschel, MarielleMarielle GoitschelFrancja Francjanarciarstwo alpejskie11 –2
5.Kankkonen, VeikkoVeikko KankkonenFinlandia Finlandiaskoki narciarskie11 –2
5.Miekszyło, JewdokijaJewdokija Miekszyło ZSRRbiegi narciarskie11 –2
5.Rönnlund, AssarAssar RönnlundSzwecja Szwecjabiegi narciarskie11 –2
11.Johannesen, KnutKnut JohannesenNorwegia Norwegiałyżwiarstwo szybkie1 –12
11.Kołczina, AlewtinaAlewtina Kołczina ZSRRbiegi narciarskie1 –12
11.Stiegler, JosefJosef StieglerAustria Austrianarciarstwo alpejskie1 –12

Przypisy

  1. ↑ a b 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)].
  2. ↑ a b c d 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)].
  3. ↑ a b Innsbruck 1964 (ang.). olympic.org. [dostęp 2016-12-27].
  4. ↑ a b c Winter Games Index (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)].
  5. ↑ Olympic Countries (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)].
  6. ↑ Soviet Union (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  7. ↑ 1956 Cortina d'Ampezzo Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  8. ↑ 1956 Melbourne Summer Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-06)].
  9. ↑ 1960 Roma Summer Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-07)].
  10. ↑ North Korea (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  11. ↑ a b North Korea to miss first Winter Games in 12 years (ang.). koreaheld.com, 4 lutego 2014. [dostęp 2016-12-26].
  12. ↑ a b Samuel Chi. Short Track Speed Skating: Asia’s Winter Olympics Discipline. „The Diplomat”, 30 stycznia 2014 (ang.). [dostęp 2016-12-26]. 
  13. ↑ Netherlands (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-28)].
  14. ↑ a b Dutch star Dijkstra elected to world hall of fame (ang.). icenetwork.com, 22 marca 2013. [dostęp 2016-12-27].
  15. ↑ Austria (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)].
  16. ↑ France (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)].
  17. ↑ Finland (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-17)].
  18. ↑ Norway (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27].
  19. ↑ Sweden (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-16)].
  20. ↑ Great Britain (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  21. ↑ a b c Bobsleigh at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-30)].
  22. ↑ Czechoslovakia (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-18)].
  23. ↑ a b c d Ice Hockey - Men's Olympic Games: presentation and medal winners (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-27].
  24. ↑ United States (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)].
  25. ↑ a b c 1964 – Winter Olympics IX (Innsbruck, Austria) (ang.). tsn.ca. [dostęp 2016-12-27].
  26. ↑ Italy (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-12)].
  27. ↑ Switzerland (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-09)].
  28. ↑ Poland (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)].
  29. ↑ Hungary (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-16)].
  30. ↑ a b Multimedaliści zimowych igrzysk. „Gazeta Wyborcza”, 7 lutego 2014. [dostęp 2016-12-27]. 
  31. ↑ a b Tomasz Kalemba: Gwiazda VIII ZIO w Squaw Valley - Sixten Jernberg. eurosport.onet.pl, 26 stycznia 2010. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-27)].
  32. ↑ a b Robin Scott-Elliot. Athlete killed on Olympics course. „The Independent”, 13 lutego 2010 (ang.). [dostęp 2016-12-25]. 
  33. ↑ a b Mike Ticher. The forgotten story of ... Ross Milne. „The Guardian”, 23 stycznia 2014 (ang.). [dostęp 2016-12-25]. 
  34. ↑ Biathlon at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-04)].
  35. ↑ a b Biathlon at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-30)].
  36. ↑ Biathlon - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's Individual (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-27].
  37. ↑ Military Ski Patrol at the 1924 Chamonix Winter Games: Men's Military Ski Patrol (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)].
  38. ↑ Cross Country Skiing at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-16)].
  39. ↑ a b c Cross Country Skiing at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-08)].
  40. ↑ Boyarskikh nets cross country medal hat-trick (ang.). olympic.org. [dostęp 2016-12-26].
  41. ↑ Squaw Valley 1960 (ang.). olympic.org. [dostęp 2016-12-27].
  42. ↑ Bobsleigh at the 1956 Cortina d'Ampezzo Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-02)].
  43. ↑ Bobsleigh - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's Two-Men (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-27].
  44. ↑ Pierre Lagrue: Le fair-play d’Eugenio Monti à Innsbruck en 1964 (fr.). pierrelagrue-jo.com. [dostęp 2016-12-27].
  45. ↑ Ice Hockey at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-18)].
  46. ↑ Ice Hockey at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-07)].
  47. ↑ Nordic Combined at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-02)].
  48. ↑ a b Nordic Combined at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-01)].
  49. ↑ Nordic Combined - Olympic Games - Individual (ang.). sports123.com. [dostęp 2016-12-27].
  50. ↑ Figure Skating at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-03)].
  51. ↑ a b c Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-30)].
  52. ↑ a b c Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games: Mixed Pairs (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-18)].
  53. ↑ Soviet Union Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-21)].
  54. ↑ Germany Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-24)].
  55. ↑ Canada Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-18)].
  56. ↑ a b c Adam Bucholz: Do trzech razy... – Innsbruck 1964. skijumping.pl, 26 grudnia 2013. [dostęp 2016-12-25].
  57. ↑ United States Figure Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-04)].
  58. ↑ Speed Skating at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)].
  59. ↑ a b c Speed Skating at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-04)].
  60. ↑ Timur Ganéyev. Looking to recapture past Olympic glory. „Russia & India Report”, 25 stycznia 2014 (ang.). [dostęp 2016-12-26]. 
  61. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Women's 500 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  62. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Women's 1000 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  63. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Women's 1500 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  64. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Women's 3000 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  65. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's All-round (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  66. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's 500 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  67. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's 1500 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  68. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's 5000 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  69. ↑ Speed Skating - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's 10000 m (ang.). the-sports.org. [dostęp 2016-12-26].
  70. ↑ Alpine Skiing at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-13)].
  71. ↑ a b Alpine Skiing at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-01)].
  72. ↑ FIS-Ski - results - sector: Alpine Skiing, season: 1964 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-12-25].
  73. ↑ Innsbruck (AUT) 29.01.1964 FIS World Ski Championships - Men's Combined (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-12-25].
  74. ↑ Innsbruck (AUT) 29.01.1964 FIS World Ski Championships - Ladies' Combined (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-12-25].
  75. ↑ To date 42 different nations competed in Olympic Winter Games (ang.). fil-luge.org. [dostęp 2016-12-25].
  76. ↑ a b c Luge at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-30)].
  77. ↑ Ski Jumping at the 1960 Squaw Valley Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-21)].
  78. ↑ a b Ski Jumping at the 1964 Innsbruck Winter Games (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-31)].

Linki zewnętrzne

Klasyfikacje medalowe igrzysk olimpijskich
Letnie igrzyska olimpijskie
Zimowe igrzyska olimpijskie

Media użyte na tej stronie

Propozycja LnM-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Propozycja 1 dla Listy na Medal na PL.WIKI
Marielle Goitschel (1968).jpg
Autor: Ron Kroon for Anefo, Licencja: CC0
Olympische Spelen Grenoble, ski-slalom dames, Marielle Goitschel (Frankrijk) in aktie, wint goud
  • 13 februari 1968
Knut Johannesen 1960.jpg
KNUT JOHANNESSEN: Vant 10 000-meteren i Squaw Valley i 1960 og 5000-meteren i Innsbruck fire år seinere.
Eugenio Monti 4.jpg
Eugenio Monti
Bundesarchiv Bild 183-G0313-0017-001, Ludmilla Beloussowa, Oleg Protopopow.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-G0313-0017-001 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Ludmilla Beloussowa, Oleg Protopopow Zentralbild Thieme 13.3.1968 Zum internationalen Schaulaufen der ISU. So, wie in der Karl-Marx-Städter Eissporthalle VIII. Parlament am 11.3.1968 (Foto) die Olympiasieger, Welt- und Europameister im Paarlaufen Ludmilla Beloussowa-Oleg Protopopow (UdSSR) stürmisch gefeiert wurden, werden sie auch in der Dynamo-Eishalle am 13.3.1968 das Berliner Publikum erneut begeistern.
Yevgeny Grishin 1964.jpg
Autor: Harry Pot , Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Yevgeny Grishin
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
German Olympic flag (1959-1968).svg
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (1921–1957).svg
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.

This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Flag of Italy (1946–2003).svg
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Jonny Nilsson in Innsbruck 1964.jpg
Speed skater Jonny Nilsson won one of Sweden's three gold medals in the 1964 Winter Olympics in Innsbruck. He won the 10000 m event.
Irina Yegorova, Lidiya Skoblikova, Kaija Mustonen 1964.jpg
Autor: Harry Pot , Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Irina Yegorova, Lidiya Skoblikova, Kaija Mustonen. Olympische Winterspelen 1964, de Russin Lydai Skobilokowa met gouden medaille op erepodium. Kaija Mustonen is identified by event date only.
EeroMantyranta.jpg
Photograph of the Finnish skier Eero Mäntyranta (1937–2013) at Innsbruck Olympic Games 1964.
1964 Winter Olympic Games medals map.png
Autor: Szoltys, Licencja: CC BY-SA 3.0
  Countries with at least one gold medal
  Countries with at least one silver medal
  Countries with at least one bronze medal
  Countries that didn't get any medal
  Countries that did not participate
Toralf Engan 1962.jpg
Bjørge Lillelien intervjuer Toralf Engan etter at han vant VM i hopp i Polen februar 1962
Karl Schranz, Lauberhorn 1966.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Karl Schranz, the mountain Mönch in the background
Bundesarchiv Bild 183-A1118-0005-003, Regine Heitzer.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-A1118-0005-003 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Regine Heitzer Zentralbild Kohls Sta-Krz. 18.11.1962 Eiskunstlaufveranstaltung in der Werner-Seelenbinder-Halle Ein großes Schaulaufen, an dem sich viele bekannte Eiskunstläufer und -tänzer aus der Sowjetunion, Österreich, der CSSR, Ungarn und der DDR beteiligten, fand am 18.11.62 in der Berliner Werner-Seelenbinder-Halle statt. UBz: Regine Heitzer, Zweite bei den Europameisterschaften in Genf und Dritte bei den Weltmeisterschaften 1962 in Prag.
Bundesarchiv Bild 183-D0215-0009-001, Ortrun Enderlein.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-D0215-0009-001 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Ortrun Enderlein Zentralbild Studre´ Pr-15.2.1965-Deutsche Meisterschaften im Rennschlitten am 14.2.1965 in Oberhof-Ortrun Enderlein (SC Traktor Oberwiesenthal) holte sich im Frauen-Einer den Meistertitel.
Tatyana Sidorova 1968.jpg
Autor: Kroon, Ron / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Tatyana Sidorova
Barbro Martinsson at a local ski race 1960's.jpg
Swedish cross-country skier Barbro Martinsson at a local competition in Bergsjö, Sweden.
Lidiya Skoblikova 1967.jpg
Autor: Eric Koch for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
WK schaatsen te Deventer dames, nummer 13 Skoblikova in aktie
Assar Rönnlund Innsbruck 1964 signed.jpg
Assar Rönnlund, Innsbruck Olympics
Tormod Knutsen 1964.jpg
TORMOD KNUDSEN: Tok kombinertgull i Innsbruck i 1964.
Sweden's 1964 cross-country relay olympic gold medal team 001.jpg
The Swedish team that won the men's cross-country skiing 4 x 10 km relay at the 1964 Winter Olympics in Innsbruck, Austria. From left to right: Assar Rönnlund, Janne Stefansson, Sixten Jernberg and Karl-Åke Asph.
Bundesarchiv Bild 183-D0215-0009-002, Klaus Bonsack.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-D0215-0009-002 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Klaus Bonsack Zentralbild Studre´ Pr-15.2.1965-Deutsche Meisterschaften im Rennschlitten am 14.2.1965 in Oberhof-Im Herren-Einer konnte sich Klaus Bonsack (SC Traktor Oberwiesenthal) den Meistertitel erkämpfen.
Sixten Jernberg, Innsbruck 1964.jpg
Sixten Jernberg at the 1964 Innsbruck Olympics
Valentina Stenina 1967.jpg
Autor: Kroon, Ron / Anefo, Licencja: CC0
Valentina Stenina
Sølvvinner Kalevi Laurila etter målpassering under VM på ski i Oslo 1966 (5475787593).jpg
Autor: Riksarkivet (National Archives of Norway) from Oslo, Norway, Licencja: No restrictions

Beskrivelse: Kalevi Laurila etter passering av målstreken. Laurila ble nr. 2 Sted: Oslo År: 1966 Fotograf: Billedbladet NÅ/ Klæboe

Arkivref.: RIKSARKIVET- RA/PA/0797/U/Ua/3903_5B_25A
Gullvinner Georg Thoma etter målpassering 15 km langrenn kombinert, VM i Oslo 1966 (5485711414).jpg
Autor: Riksarkivet (National Archives of Norway) from Oslo, Norway, Licencja: No restrictions

Beskrivelse: Kominert langrenn, 15 km. Gullvinner tyskeren Georg Thoma (Tyskland/Germany`) Fotograf: Billedbladet NÅ/van Deurs Sted: Oslo År: 1966 Arkivreferanse: RIKSARKIVET- RA/PA/0797/U/Ua/3901_1_037

GOLD WINNER GEORG THOMA AFTER CROSSING THE FINISHING LINE, 15 KM NORDIC COMBINED, WORLD CHAMPIONSHIPS IN OSLO 1966 Photographer: Billedbladet NÅ/van Deurs Place: Oslo Year: 1966

Archival reference: RA/PA/0797/U/Ua/3901_1_037
Sjoukje Dijkstra tijdens de verplichte figuren, Bestanddeelnr 916-1189.jpg
Autor: Harry Pot / Anefo, Licencja: CC0
Collectie / Archief : Fotocollectie Anefo

Reportage / Serie : Wereldkampioenschap kunstschaatsen 1964 te Dortmund
Beschrijving : Sjoukje Dijkstra tijdens de verplichte figuren
Datum : 29 februari 1964
Locatie : Dortmund
Trefwoorden : kunstschaatsen
Persoonsnaam : Dijkstra, Sjoukje
Fotograaf : Pot, Harry / Anefo
Auteursrechthebbende : Nationaal Archief
Materiaalsoort : Negatief (zwart/wit)
Nummer archiefinventaris : bekijk toegang 2.24.01.05

Bestanddeelnummer : 916-1189
Ants Antson 1966.jpg
Autor: Koch, Eric for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Europese schaatskampioenschappen te Deventer, Ants Antson in aktie.