Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1976

Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1976

     zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu

     zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu

     państwa bez medalu

     państwa nieuczestniczące w igrzyskach

Galeria medalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1976
Tatjana Awierina – radziecka panczenistka, czterokrotna medalistka igrzysk w Innsbrucku
Sheila Young – amerykańska panczenistka, trzykrotna medalistka igrzysk w Innsbrucku
Hans van Helden – holenderski panczenista, trzykrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Piet Kleine – holenderski panczenista, dwukrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
Sten Stensen – norweski panczenista, dwukrotny medalista igrzysk w Innsbrucku
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S0108-0013 / CC-BY-SA 3.0
Hans Rinn i Norbert Hahn – enerdowscy saneczkarze, mistrzowie olimpijscy w dwójkach z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H1115-0014-001 / CC-BY-SA
Ludmiła Pachomowa i Aleksandr Gorszkow – radzieccy łyżwiarze figurowi, mistrzowie olimpijscy w parach tanecznych z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-M0204-0010 / Demme, Dieter / CC-BY-SA 3.0
Hans-Georg Aschenbach – enerdowski skoczek narciarski, mistrz olimpijski w konkursie na normalnej skoczni z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-W0214-0104 / CC-BY-SA 3.0
Detlef Günther – enerdowski saneczkarz, mistrz olimpijski w jedynkach z Innsbrucka
Franz Klammer – austriacki narciarz alpejski, mistrz olimpijski w zjeździe z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1982-1126-018 / CC-BY-SA 3.0
Irina Rodnina – radziecka łyżwiarka figurowa, mistrzyni olimpijska w parach sportowych z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-R1212-0009 / CC-BY-SA 3.0
Margit Schumann – enerdowska saneczkarka, mistrzyni olimpijska w jedynkach z Innsbrucka
Galina Stiepanska – radziecka panczenistka, mistrzyni olimpijska w biegu na 1500 m z Innsbrucka
Jan Egil Storholt – norweski panczenista, mistrz olimpijski w biegu na 1500 m z Innsbrucka
Romy Kermer i Romy Österreich – enerdowscy łyżwiarze figurowi, wicemistrzowie olimpijscy w parach sportowych z Innsbrucka
Dianne de Leeuw – holenderska łyżwiarka figurowa, wicemistrzyni olimpijska w konkursie solistek z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S0206-0012 / CC-BY-SA 3.0
Andrea Mitscherlich – enerdowska panczenistka, wicemistrzyni olimpijska w biegu na 3000 m z Innsbrucka
Cathy Priestner – kanadyjska panczenistka, wicemistrzyni olimpijska w biegu na 500 m z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-M0107-0009 / Demme, Dieter / CC-BY-SA 3.0
Ute Rührold – enerdowska saneczkarka, wicemistrzyni olimpijska w jedynkach z Innsbrucka
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0324-0010 / CC-BY-SA 3.0
Toller Cranston – kanadyjski łyżwiarz figurowy, brązowy medalista igrzysk w Innsbrucku
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0112-0010 / CC-BY-SA 3.0
Christine Errath – enerdowska łyżwiarka figurowa, brązowa medalistka igrzysk w Innsbrucku
(c) Bundesarchiv, Bild 183-J0223-0031-001 / Thieme, Wolfgang / CC-BY-SA 3.0
Henry Glaß – enerdowski skoczek narciarski, brązowy medalista igrzysk w Innsbrucku
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1982-0312-031 / CC-BY-SA 3.0
Frank Ullrich – enerdowski biathlonista, brązowy medalista igrzysk w Innsbrucku

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1976 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XII Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1976 roku w Innsbrucku.

O organizację zimowych igrzysk w 1976 roku ubiegały się cztery miasta: Denver, Sion, Tampere i Vancouver. W maju 1970 roku, podczas 70. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Amsterdamie, organizację powierzono Denver[1]. W 1972 roku, w związku z dużymi kosztami organizacji igrzysk olimpijskich, w mieście zostało przeprowadzone referendum, w którym mieszkańcy opowiedzieli się przeciwko wydawaniu publicznych pieniędzy na tę inwestycję[2]. Tydzień po głosowaniu Denver złożyło oficjalną rezygnację z pełnienia funkcji organizatora igrzysk. W poszukiwaniu nowego miasta-gospodarza MKOl zaproponował organizację igrzysk miastu Whistler, jednak spotkało się to ze stanowczą odmową. Chęć organizacji wyraziło Salt Lake City, czemu z kolei sprzeciwił się MKOl. Ostatecznie organizację igrzysk powierzono Innsbruckowi, który nie był nawet wśród miast kandydujących do organizacji igrzysk[3].

Na igrzyskach w Innsbrucku rozegrano 37 konkurencji w dziesięciu dyscyplinach sportowych[4], czyli o dwie konkurencje więcej niż na poprzednich zimowych igrzyskach, które odbyły się w 1972 roku w Sapporo[5]. Po raz pierwszy przeprowadzono olimpijską rywalizację w łyżwiarskim biegu mężczyzn na 1000 metrów[6] oraz konkurs par tanecznych w łyżwiarstwie figurowym[7].

W zawodach olimpijskich wzięło udział 1129 sportowców (897 mężczyzn i 231 kobiet) z 37 narodowych reprezentacji. Pod względem liczby krajów uczestniczących były to rekordowe zimowe igrzyska olimpijskie[8]. Pierwsze występy w zimowych igrzyskach olimpijskich zaliczyły Andora i San Marino. Dla Andory był to zarazem debiut olimpijski, licząc letnie i zimowe starty[9].

Medalistami zostali reprezentanci 16 państw, co oznacza, że 21 reprezentacji opuściło igrzyska bez medalu. Zwycięzcą klasyfikacji medalowej został Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich z dorobkiem 27 medali – 13 złotych, 6 srebrnych i 8 brązowych[4]. Związek Radziecki ustanowił rekord pod względem liczby złotych medali zdobytych w trakcie jednych zimowych igrzysk olimpijskich[10]. Pod względem liczby medali był to najbardziej udany występ ZSRR w zimowych edycjach igrzysk od początku startów tego państwa w igrzyskach olimpijskich[11]. Jednocześnie kraj ten zwyciężył trzecią z rzędu klasyfikację medalową igrzysk olimpijskich, po zimowych i letnich igrzyskach w 1972 roku[5][12][4].

Reprezentacja Austrii, która po raz drugi po 1964 roku wystąpiła w roli gospodarza igrzysk olimpijskich, odnotowała najlepszy występ w zimowych igrzyskach od Grenoble. Osiągnięty przez Austriaków wynik medalowy był jednak znacznie słabszy od poprzednich igrzysk w Innsbrucku[13]. Pierwszy medal olimpijski dla Liechtensteinu zdobyła alpejka Hanni Wenzel w slalomie kobiet[14]. Trzy dni później drugi medal w slalomie mężczyzn zdobył Willi Frommelt[15][16], co sprawiło, że występ reprezentantów Liechtensteinu był najbardziej udanym w ich dotychczasowej historii olimpijskiej[17]. Najlepszy występ w zimowych igrzyskach olimpijskich osiągnęli także reprezentanci Niemieckiej Republiki Demokratycznej[18].

Najlepszy od igrzysk w Grenoble występ olimpijski, licząc letnie i zimowe starty, zaliczyli reprezentanci Norwegii[19]. Dla sportowców ze Stanów Zjednoczonych był to najlepszy zimowy występ od igrzysk w Squaw Valley[20]. Srebrny medal olimpijski w biegu narciarskim na 30 km zdobył reprezentant tego kraju – Bill Koch, zostając pierwszym biegaczem z Ameryki Północnej, który stanął na podium olimpijskim[21]. Najlepsze występy w zimowych igrzyskach od igrzysk w Innsbrucku w 1964 roku odnotowali sportowcy z Finlandii[22] i Wielkiej Brytanii. Dla Brytyjczyków był to jednocześnie pierwszy od 12 lat medal zimowych igrzysk olimpijskich[23].

Najsłabszy występ olimpijski od igrzysk w Oslo zaliczyli reprezentanci Szwecji. Były to czwarte igrzyska olimpijskie, po letnich w Atenach i Paryżu i zimowych w Oslo, podczas których Szwedzi nie zdobyli ani złotego, ani srebrnego medalu[24]. Dla Francuzów były to natomiast piąte w historii igrzyska bez złota i srebra – wcześniej tak słabe rezultaty uzyskali w Chamonix, Garmisch-Partenkirchen, Oslo i Cortina d’Ampezzo[25].

Najgorsze starty olimpijskie od 1964 roku uzyskali reprezentanci Czechosłowacji, Holandii[26] i Włoch. Ci pierwsi po raz pierwszy od 12 lat nie zdobyli złotego medalu na igrzyskach olimpijskich[27]. Włosi natomiast po raz pierwszy od zimowych igrzysk w 1960 roku nie mieli ani jednego multimedalisty olimpijskiego[28].

W porównaniu do poprzednich zimowych igrzysk medali olimpijskich w Innsbrucku nie zdobyli reprezentanci Hiszpanii, Japonii i Polski[29][30][31].

W Innsbrucku 28 sportowców przynajmniej dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim, a 19 spośród nich miało na koncie przynajmniej jeden złoty medal. Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami, z dwoma złotymi i jednym srebrnym medalem, zostały alpejka Rosi Mittermaier i biegaczka Raisa Smietanina. Najwięcej medali – cztery (po dwa złote i brązowe) – wywalczyła panczenistka Tatjana Awierina[4].

W trakcie igrzysk u dwojga sportowców testy antydopingowe dały wynik pozytywny. Za stosowanie efedryny brązowy medal za trzecie miejsce w biegu na 5 km kobiet utraciła Galina Kułakowa[32]. Był to pierwszy w historii zimowych igrzysk przypadek odebrania medalu za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących[33]. Na dopingu przyłapano również czechosłowackiego hokeistę, Františka Pospíšila, w organizmie którego stwierdzono kodeinę[34]. W efekcie zmieniono wynik meczu Czechosłowacja–Polska i przyznano zwycięstwo walkowerem reprezentacji Polski[35].

Klasyfikacja państw

Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową państw, które zdobyły medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1976 w Innsbrucku, sporządzoną na podstawie oficjalnych raportów Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Klasyfikacja posortowana jest najpierw według liczby osiągniętych medali złotych, następnie srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku, gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował porządek alfabetyczny.

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR136827
2. NRD75719
3.Stany Zjednoczone USA33410
4.Norwegia Norwegia3317
5. RFN25310
6.Finlandia Finlandia2417
7.Austria Austria2226
8. Szwajcaria1315
9.Holandia Holandia1236
10.Włochy Włochy1214
11.Kanada Kanada1113
12.Wielka Brytania Wielka Brytania1 – –1
13.Czechosłowacja Czechosłowacja –1 –1
14.Liechtenstein Liechtenstein – –22
14.Szwecja Szwecja – –22
16.Francja Francja – –11
Razem373737111

Klasyfikacje według dyscyplin

Biathlon

W ramach igrzysk w Innsbrucku, tak samo jak cztery lata wcześniej w Sapporo, rozegrano dwie konkurencje biathlonowe – bieg indywidualny na dystansie 20 km oraz bieg sztafetowy 4 × 7,5 km[36][37].

W obu konkurencjach zwyciężyli reprezentanci ZSRR[37]. Po raz trzeci z rzędu zdobyli złoty medal w sztafecie. Srebrny i brązowy medal przyznano tym samym krajom, które stanęły na podium w Sapporo – wicemistrzami zostali Finowie, a brązowymi medalistami reprezentanci NRD[38]. Trzech zawodników dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim – Nikołaj Krugłow zdobył dwa złote medale, Aleksandr Jelizarow – złoty i brązowy, a Heikki Ikola – dwa srebrne[37].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR2 –13
2.Finlandia Finlandia –2 –2
3. NRD – –11
Razem2226

Biegi narciarskie

Podczas igrzysk w Innsbrucku przeprowadzono siedem konkurencji biegowych – cztery biegi mężczyzn i trzy kobiet. W porównaniu do poprzednich igrzysk zmianie uległa formuła rozgrywania sztafety kobiecej – począwszy od Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 1974 w zawodach rangi mistrzowskiej zamiast sztafet trzyosobowych zaczęły startować czteroosobowe[39][21].

Najwięcej medali zdobyli reprezentanci Związku Radzieckiego, którzy zwyciężyli w czterech konkurencjach, a ponadto wywalczyli dwa srebrne i cztery brązowe medale[21]. Jednym z medalistów został Nikołaj Bażukow – pierwszy w historii radziecki mistrz olimpijski w biegu na 15 km mężczyzn[40]. Sensacyjnym wicemistrzem olimpijskim w biegu na 30 km został Amerykanin Bill Koch, który nie był rozpatrywany w gronie faworytów[41][42]. Był to pierwszy medal olimpijski w biegach narciarskich zdobyty przez zawodnika z Ameryki Północnej[21].

Dziesięcioro zawodników przynajmniej dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim w Innsbrucku. Najbardziej utytułowaną zawodniczką została Raisa Smietanina, która zdobyła dwa złote i jeden srebrny medal. Trzy medale wywalczyła również Helena Takalo, w dorobku której znalazł się złoty i dwa srebrne medale. Ponadto multimedalistami zostali: Ivar Formo (złoto i srebro), Arto Koivisto, Nikołaj Bażukow, Siergiej Sawieljew, Nina Fiodorowa i Galina Kułakowa (wszyscy złoto i brąz), Jewgienij Bielajew (srebro i brąz) oraz Iwan Garanin (dwa razy brąz)[21].

Trzecia zawodniczka biegu na 5 km, Galina Kułakowa, została zdyskwalifikowana za stosowanie niedozwolonych środków dopingujących. Test antydopingowy wykazał obecność efedryny w organizmie zawodniczki. Brązowy medal biegaczce odebrano, lecz umożliwiono jej starty w kolejnych biegach[32]. Był to pierwszy w historii zimowych igrzysk olimpijskich przypadek, że odebrano medal olimpijski za stosowanie dopingu[33].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR42410
2.Finlandia Finlandia2215
3.Norwegia Norwegia11 –2
4. NRD –112
5.Stany Zjednoczone USA –1 –1
6.Szwecja Szwecja – –11
Razem77721

Bobsleje

Niezmiennie od poprzednich igrzysk, w Innsbrucku odbyły się dwie konkurencje bobslejowe – dwójki i czwórki mężczyzn[43][44].

Zwycięzcami obu konkurencji zostali reprezentanci Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Były to pierwsze medale olimpijskie dla tego kraju zdobyte w bobslejach. Jednocześnie był to czwarty przypadek w historii, że sportowcy z jednego kraju wygrali obie konkurencje bobslejowe w trakcie jednych igrzysk – wcześniej dokonali tego Amerykanie w Lake Placid w 1932 roku, reprezentanci RFN w Oslo w 1952 roku oraz Włosi w Grenoble w 1968 roku[45][46].

Po dwa złote medale olimpijskie zdobyli enerdowscy zawodnicy – Meinhard Nehmer i Bernhard Germeshausen[47]. Ponadto multimedalistami igrzysk, z dorobkiem jednego srebrnego i jednego brązowego medalu, zostali Niemcy Wolfgang Zimmerer i Manfred Schumann[48] oraz Szwajcarzy Erich Schärer i Joseph Benz[49].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. NRD2 – –2
2. RFN –112
2. Szwajcaria –112
Razem2226

Hokej na lodzie

Turniej hokejowy mężczyzn rozegrano w dniach 3–14 lutego, wzięło w nim dwanaście reprezentacji. Złoty medal zdobyli hokeiści ze Związku Radzieckiego, srebrny z Czechosłowacji, a brązowy z Republiki Federalnej Niemiec[50]. Był to czwarty z rzędu złoty medal olimpijski dla reprezentacji ZSRR, która pozostawała niepokonana w turniejach olimpijskich od 1964 roku. Z kolei reprezentacja Niemiec zdobyła drugi w historii, po 1932 roku, brązowy medal dla swojego kraju[51].

W trakcie turnieju w organizmie czechosłowackiego hokeisty, Františka Pospíšila, test antydopingowy wykazał obecność niedozwolonej substancji – kodeiny[34]. W efekcie tego zweryfikowany został wynik meczu Czechosłowacja–Polska z początkowej wygranej Czechosłowacji 7–1 na przegraną walkowerem 0–1[35].

W turnieju nie wzięli udział hokeiści Kanady i Szwecji, którzy zbojkotowali zawody w proteście przeciwko zakazowi korzystania z profesjonalnych zawodników w turniejach olimpijskich[52][53].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR1 – –1
2.Czechosłowacja Czechosłowacja –1 –1
3. RFN – –11
Razem1113

Kombinacja norweska

Podczas igrzysk w 1976 roku przeprowadzono jedną konkurencję w kombinacji norweskiej – zawody indywidualne, składające się z biegu na 15 km i trzech skoków na normalnej skoczni, z których do noty wliczały się dwie najlepsze próby[54].

Tytuł mistrza olimpijskiego obronił zwycięzca zawodów olimpijskich w Sapporo – Ulrich Wehling. Reprezentant NRD został drugim dwuboistą w historii, który dwa razy z rzędu zdobył złoto igrzysk olimpijskich w kombinacji norweskiej. Wcześniej dokonał tego Johan Grøttumsbråten w latach 1928–1932[55]. Srebrny medal w Innsbrucku zdobył Urban Hettich z RFN, a brązowy – Konrad Winkler z NRD[54].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. NRD1 –12
2. RFN –1 –1
Razem1113

Łyżwiarstwo figurowe

W 1976 roku po raz pierwszy odbyły się cztery konkurencje olimpijskie w łyżwiarstwie figurowym. Do dotychczas rozgrywanych konkursów solistów, solistek i par sportowych włączono zawody par tanecznych[56].

Medalistami zostali reprezentanci sześciu państw. Najbardziej utytułowani zostali łyżwiarze figurowi ze Związku Radzieckiego, w dorobku których znalazły się dwa złote i dwa srebrne medale[7]. Po raz czwarty z rzędu reprezentanci ZSRR zdobyli złoty medal w konkursie par sportowych, a startująca w zawodach Irina Rodnina wywalczyła drugie złoto w karierze[57]. Pierwszy złoty medal olimpijski w konkurencji solistów dla Wielkiej Brytanii zdobył John Curry[58].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR22 –4
2.Stany Zjednoczone USA1 –12
3.Wielka Brytania Wielka Brytania1 – –1
4. NRD –123
5.Holandia Holandia –1 –1
6.Kanada Kanada – –11
Razem44412

Łyżwiarstwo szybkie

Rywalizacja panczenistów i panczenistek w Innsbrucku liczyła dziewięć konkurencji – cztery biegi kobiet i pięć biegów mężczyzn. Po raz pierwszy do kalendarza igrzysk włączono rywalizację mężczyzn na dystansie 1000 m[59], pozostałe konkurencje nie uległy zmianie w porównaniu do igrzysk w Sapporo[60][6].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką igrzysk została Tatjana Awierina. Jako jedyna została dwukrotną mistrzynią olimpijską, a poza tym zdobyła dwa brązowe medale. Była jedyną zawodniczką na igrzyskach w Innsbrucku, która stanęła na podium we wszystkich konkurencjach. Po trzy medale zdobyło jeszcze dwoje zawodników: Sheila Young (po jednym z każdego koloru) i Hans van Helden (trzy brązowe). Multimedalistami zostali ponadto Piet Kleine i Sten Stensen (obaj złoto i srebro) oraz Walerij Muratow (srebro i brąz)[6].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR4239
2.Stany Zjednoczone USA2226
3.Norwegia Norwegia2215
4.Holandia Holandia1135
5.Kanada Kanada –1 –1
5. NRD –1 –1
Razem99927

Narciarstwo alpejskie

Niezmiennie od poprzednich igrzysk w kalendarzu olimpijskim zawarto sześć konkurencji alpejskich – zjazd, slalom i slalom gigant kobiet i mężczyzn[61][62].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką została Rosi Mittermaier, która zdobyła trzy medale – dwa złote i jeden srebrny. Niemka była jedyną zawodniczką, która w Innsbrucku więcej niż raz stanęła na podium olimpijskim w narciarstwie alpejskim. Medale zdobyli reprezentanci dziewięciu państw. Więcej niż jeden medal zdobyły reprezentacje RFN, Włoch, Szwajcarii, Austrii i Liechtensteinu[62].

Podczas zjazdu mężczyzn Franz Klammer ustanowił nowy rekord świata w prędkości przejazdu, uzyskując średnio 102,828 km/h[63]. Wynik ten pozostał niepokonany aż do 1994 roku[35]. Klammer pokonał drugiego w klasyfikacji, Bernharda Russiego, o 33 sekundy[64].

Brązowa medalistka w slalomie kobiet, Hanni Wenzel, została pierwszą w historii zdobywczynią medalu olimpijskiego startującą w barwach Liechtensteinu[14]. Trzy dni po zdobyciu przez nią medalu, drugi brąz dla tego kraju zdobył Willi Frommelt w slalomie mężczyzn[15][16].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. RFN21 –3
2.Włochy Włochy1214
3. Szwajcaria12 –3
4.Austria Austria11 –2
5.Kanada Kanada1 – –1
6.Liechtenstein Liechtenstein – –22
7.Francja Francja – –11
7.Szwecja Szwecja – –11
7.Stany Zjednoczone USA – –11
Razem66618

Saneczkarstwo

Skład konkurencji saneczkarskich podczas zmagań olimpijskich w Innsbrucku nie zmienił się w porównaniu do poprzednich igrzysk. Saneczkarze rywalizowali zatem w trzech konkurencjach – jedynkach mężczyzn, jedynkach kobiet i dwójkach mężczyzn[65][66].

Złote medale we wszystkich trzech konkurencjach zdobyli reprezentanci Niemieckiej Republiki Demokratycznej, ponadto wywalczyli po jednym srebrnym i brązowym medalu. Na podium olimpijskim trzykrotnie stanęli ponadto reprezentanci Republiki Federalnej Niemiec, a raz Austrii. Jedynym saneczkarzem, który zdobył dwa medale w Innsbrucku, był Hans Rinn – złoty medalista w dwójkach i brązowy w jedynkach[66][67].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1. NRD3115
2. RFN –213
3.Austria Austria – –11
Razem3339

Skoki narciarskie

W kalendarzu igrzysk olimpijskich w 1976 roku, niezmiennie od poprzednich igrzysk, znalazły się dwa konkursy skoków narciarskich – na dużej i normalnej skoczni[68][69]. Tak samo, jak podczas rywalizacji w 1964 roku, konkursy odbyły się na Toni-Seelos-Olympiaschanze w Seefeld (skocznia normalna) oraz na Bergisel w Innsbrucku (skocznia duża)[35].

Konkurs na skoczni normalnej wygrał Hans-Georg Aschenbach, srebrny medal zdobył Jochen Danneberg, a brązowy Karl Schnabl[70]. Ten ostatni został mistrzem olimpijskim na dużym obiekcie. Wicemistrzem w drugim konkursie został najmłodszy skoczek narciarski biorący udział w zawodach – Toni Innauer[69], a brązowym medalistą Henry Glaß[71]. Karl Schnabl został pierwszym w historii Austriakiem, który zdobył złoto olimpijskie w skokach narciarskich[72].

W pierwszej serii konkursu na normalnej skoczni w Seefeld Hans-Georg Aschenbach ustanowił rekord obiektu, uzyskując 84,5 m. Był to rezultat o 4 m dłuższy od dotychczasowego rekordu, uzyskanego na igrzyskach w 1964 roku przez Josefa Matouša[73].

MiejscePaństwoZłotoSrebroBrązRazem
1.Austria Austria1113
1. NRD1113
Razem2226

Multimedaliści

28 sportowców zdobyło w Innsbrucku więcej niż jeden medal, a 19 spośród nich wywalczyło przynajmniej jedno złoto. Najwięcej – ośmioro – multimedalistów startowało w barwach Związku Radzieckiego. Ośmioro z multimedalistów stawało na podium olimpijskim w biegach narciarskich, czworo w łyżwiarstwie szybkim, po dwóch w bobslejach i biathlonie, a po jednym w narciarstwie alpejskim, saneczkarstwie i skokach narciarskich.

Najwięcej medali – cztery – zdobyła reprezentantka ZSRR w łyżwiarstwie szybkim, Tatjana Awierina. Dwukrotnie została mistrzynią olimpijską, dodatkowo zdobyła dwa brązowe medale. W indywidualnej klasyfikacji medalowej lepsze od niej były jednak niemiecka alpejka – Rosi Mittermaier oraz radziecka biegaczka – Raisa Smietanina. Obie zdobyły po dwa złote i po jednym srebrnym medalu. Trzykrotnie na podium olimpijskim stanęli również fińska biegaczka – Helena Takalo, amerykańska panczenistka – Sheila Young oraz holenderski panczenista – Hans van Helden.

Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1976, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal olimpijski na tych igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.

MiejsceZawodnikPaństwoDyscyplinaZłotoSrebroBrązRazem
1.Mittermaier, RosiRosi Mittermaier RFNnarciarstwo alpejskie21 –3
1.Smietanina, RaisaRaisa Smietanina ZSRRbiegi narciarskie21 –3
3.Awierina, TatjanaTatjana Awierina ZSRRłyżwiarstwo szybkie2 –24
4.Germeshausen, BernhardBernhard Germeshausen NRDbobsleje2 – –2
4.Krugłow, NikołajNikołaj Krugłow ZSRRbiathlon2 – –2
4.Nehmer, MeinhardMeinhard Nehmer NRDbobsleje2 – –2
7.Takalo, HelenaHelena TakaloFinlandia Finlandiabiegi narciarskie12 –3
8.Young, SheilaSheila YoungStany Zjednoczone USAłyżwiarstwo szybkie1113
9.Formo, IvarIvar FormoNorwegia Norwegiabiegi narciarskie11 –2
9.Kleine, PietPiet KleineHolandia Holandiałyżwiarstwo szybkie11 –2
9.Stensen, StenSten StensenNorwegia Norwegiałyżwiarstwo szybkie11 –2
12.Bażukow, NikołajNikołaj Bażukow ZSRRbiegi narciarskie1 –12
12.Fiodorowa, NinaNina Fiodorowa ZSRRbiegi narciarskie1 –12
12.Jelizarow, AleksandrAleksandr Jelizarow ZSRRbiathlon1 –12
12.Koivisto, ArtoArto KoivistoFinlandia Finlandiabiegi narciarskie1 –12
12.Kułakowa, GalinaGalina Kułakowa ZSRRbiegi narciarskie1 –12
12.Rinn, HansHans Rinn NRDsaneczkarstwo1 –12
12.Sawieljew, SiergiejSiergiej Sawieljew ZSRRbiegi narciarskie1 –12
12.Schnabl, KarlKarl SchnablAustria Austriaskoki narciarskie1 –12

Przypisy

  1. ↑ Past Olympic host city election results. gamesbids.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  2. ↑ XII Olympic Winter Games - Innsbruck 1976. olympic.ca. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  3. ↑ Ethan Trex: No Thanks: Why Denver Turned Down the '76 Olympics. mentalfloss.com, 1 sierpnia 2016. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  4. ↑ a b c d 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  5. ↑ a b 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  6. ↑ a b c Speed Skating at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-19)]. (ang.).
  7. ↑ a b Figure Skating at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-26)]. (ang.).
  8. ↑ Winter Games Index. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)]. (ang.).
  9. ↑ Olympic Countries. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).
  10. ↑ Canada sets Olympic gold record. cbc.ca, 27 lutego 2010. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  11. ↑ Soviet Union. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  12. ↑ 1972 München Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-28)]. (ang.).
  13. ↑ Austria. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)]. (ang.).
  14. ↑ a b Hanni Wenzel, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-04-08] (ang.).
  15. ↑ a b Alpine Skiing at the 1976 Innsbruck Winter Games: Women’s Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  16. ↑ a b Alpine Skiing at the 1976 Innsbruck Winter Games: Men's Slalom. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-30)]. (ang.).
  17. ↑ Liechtenstein. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-14)]. (ang.).
  18. ↑ East Germany. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  19. ↑ Norway. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  20. ↑ United States. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  21. ↑ a b c d e Cross Country Skiing at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-18)]. (ang.).
  22. ↑ Finland. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-17)]. (ang.).
  23. ↑ Great Britain. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  24. ↑ Sweden. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-16)]. (ang.).
  25. ↑ France. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  26. ↑ Netherlands. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-28)]. (ang.).
  27. ↑ Czechoslovakia. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-18)]. (ang.).
  28. ↑ Italy. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-12)]. (ang.).
  29. ↑ Spain. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
  30. ↑ Japan. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-29)]. (ang.).
  31. ↑ Poland. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  32. ↑ a b Jeroen Heijmans: Doping cases at the Winter Olympics. olympstats.com, 19 stycznia 2014. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  33. ↑ a b Nicole He, Rebecca Lai, Paul Murray. Athletes Who Were Denied Their Olympic Medal Moments Because Others Were Doping. „The New York Times”, 14 sierpnia 2016. [dostęp 2017-04-07]. 
  34. ↑ a b Ervín Schulz: O statečném boji a divné dopingové aféře. idnes.cz, 25 lutego 2006. [dostęp 2017-04-07]. (cz.).
  35. ↑ a b c d Adam Bucholz: Igrzyska last minute – Innsbruck 1976. skijumping.pl, 7 stycznia 2014. [dostęp 2017-04-07].
  36. ↑ Biathlon at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  37. ↑ a b c Biathlon at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-17)]. (ang.).
  38. ↑ Biathlon - Olympic Games: presentation and medal winners - Men's Relay. the-sports.org. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  39. ↑ Cross Country Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  40. ↑ Cross-Country - Olympic Games - Men: 15 km. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  41. ↑ Eric Evans: For the King of Cross-Country, Bill Koch, Skiing Is More Than Just a Quick Trip Downhill. people.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  42. ↑ Bill Koch: the first American. „Ski”. 41 (1), s. 120, wrzesień 1976. San Francisco: Beconta. [dostęp 2017-04-07]. 
  43. ↑ Bobsleigh at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-23)]. (ang.).
  44. ↑ Bobsleigh at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-16)]. (ang.).
  45. ↑ Bobsleigh - Olympic Games - Men: 2-Man. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  46. ↑ Bobsleigh - Olympic Games - Men: 4-Man. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  47. ↑ East Germany Bobsleigh at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  48. ↑ West Germany Bobsleigh at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-19)]. (ang.).
  49. ↑ Switzerland Bobsleigh at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang.).
  50. ↑ 1976 Men's Olympic Hockey. hockey-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  51. ↑ Ice Hockey - Men's Olympic Games: presentation and medal winners. the-sports.org. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  52. ↑ Zygmunt Trela: 1976 Innsbruck. hokej.net. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-20)].
  53. ↑ Protesting amateur rules, Canada leaves international hockey. iihf.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  54. ↑ a b Nordic Combined at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-19)]. (ang.).
  55. ↑ Nordic Combined - Olympic Games - Individual. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  56. ↑ Get ready for figure skating in Sochi. olympic.org. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  57. ↑ Figure Skating - Olympic Games - Pairs. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  58. ↑ Figure Skating - Olympic Games - Men. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  59. ↑ Podiumplaatsen Olympische Spelen 1000 meter mannen. schaatsstatistieken.nl. [dostęp 2017-04-07]. (niderl.).
  60. ↑ Speed Skating at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-31)]. (ang.).
  61. ↑ Alpine Skiing at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-11)]. (ang.).
  62. ↑ a b Alpine Skiing at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-16)]. (ang.).
  63. ↑ Željko Mihalić: Legende - Franz Klammer. skijanje.hr, 23 sierpnia 2004. [dostęp 2017-04-07]. (chorw.).
  64. ↑ Top 10 moments in Winter Olympic history. foxsports.com, 20 października 2016. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  65. ↑ Luge at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
  66. ↑ a b Luge at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-15)]. (ang.).
  67. ↑ Luge - Olympic Games 1976 at Innsbruck (aut) - Men: Doubles. sports123.com. [dostęp 2017-04-07]. (ang.).
  68. ↑ Ski Jumping at the 1972 Sapporo Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-08)]. (ang.).
  69. ↑ a b Ski Jumping at the 1976 Innsbruck Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2017-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-18)]. (ang.).
  70. ↑ Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1976: 07.02.1976 - Innsbruck / Seefeld (Austria) K-84. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-07].
  71. ↑ Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1976: 15.02.1976 - Innsbruck (Austria) K-104. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-07].
  72. ↑ Mistrzowie olimpijscy. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-04-07].
  73. ↑ Casino Arena, Seefeld. skiprungschanzen.com. [dostęp 2017-04-07].

Linki zewnętrzne

Klasyfikacje medalowe igrzysk olimpijskich
Letnie igrzyska olimpijskie
Zimowe igrzyska olimpijskie

Media użyte na tej stronie

Propozycja LnM-2.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Propozycja 1 dla Listy na Medal na PL.WIKI
Piet Kleine 1973.jpg
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC0
Wereldkampioenschappen schaatsen voor amateurs in Deventer Piet Kleine in aktie
Sten Stensen.jpg
Autor: Verhoeff, Bert / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Wereldkampioenschappen schaatsen voor amateurs in Deventer Sten Stensen in aktie
Bundesarchiv Bild 183-1982-1126-018, Irina Rodnina, Ludmilla Koblewa, Andrej Kalitin (cropped).jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1982-1126-018 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Irina Rodnina, Ludmilla Koblewa, Andrej Kalitin ADN-ZB Thieme 26.11.82 Karl-Marx-Stadt: "Pokal der Blauen Schwerter" im Eiskunstlaufen - Irina Rodnina betreut Nachwuchspaar- Von der erfolgreichsten Eiskunstläuferin aller Zeiten, Irina Rodnina (l.), wird das talentierte Moskauer Nachwuchspaar Ludmilla Koblewa - Andrej Kalitin betreut. Die Schützlinge der mehrfachen Weltmeisterin und Olympiasiegerin belegten in der Entscheidung der Paare am 25.11.82 mit 4,2 Punkten den dritten Rang.
Bundesarchiv Bild 183-S0206-0012, Andrea Mitscherlich.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S0206-0012 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Andrea Mitscherlich ADN-ZB Gahlbeck 6.2.77-str-Karl-Marx-Stadt: DDR-Eisschnellaufmeisterschaften der Sprinter-Nach zwei Läufen liegt bei den Damen Andrea Mitscherlich, die Silbermedaillengewinnerin von Innsbruck (SC Einheit Dresden), nach einem Sieg über 1000m und einem dritten Platz über 500m an der Spitze. Die Entscheidung um den Meistertitel fällt nach zwei weitern Läufen am 6.2., den zweiten Tag dieser Meisterschaft. (Foto von einem früheren Wettkampf)
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Civil Ensign of Switzerland (Pantone).svg
Autor: Zscout370, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Civil Ensign of Switzerland using the Pantone 485 shade.
Flag of Italy (1946–2003).svg
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Liechtenstein (1937-1982).svg
Flag of Liechtenstein 1937—1982.
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Galina Stepanskaya 1976.jpg
Autor: Peters, Hans / Anefo, Licencja: CC0
Schaatsinterland Nederland tegen USSR in Assen; Christine Jaarsma tegen Lalina Stepanskaja in aktie
Fischer Sports franz-klammer 1976.jpg
Autor: Fischersports, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Franz Klammer Innsbruck 1976
Bundesarchiv Bild 183-1982-0312-031, Frank Ullrich.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1982-0312-031 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Frank Ullrich ADN-ZB Häßler 12-3-82-da- Zinnwald: 25. DDR-Meisterschaften im Biathlon- Zum Auftakt der DDR-Biathlon-Meisterschaften in Zinnwald verteidigte der 20-km-Weltmeister Frank Ullrich (ASK Oberhof) im 20-km-Einzelwettbewerb der Senoiren seinen Titel in 1:09:55,5 h und 2 Strafminuten.
Bundesarchiv Bild 183-S0108-0013, Hans Rinn, Norbert Hahn.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S0108-0013 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Hans Rinn, Norbert Hahn ADN-ZB Thieme str-8.1.1977-Bez. Karl-Marx-Stadt: DDR-Meisterschaften im Rennschlittensport-Die Olympiasieger im Doppel Hans Rinn und Norbert Hahn vom ASK Vorwärts Oberhof sicherten sich am 8.1. auf der Natureisbahn am Fichtelberg den Titel in ihrer Spezialdisziplin. Hans Rinn hatte zuvor auch schon Herren-Einzeltitel gewonnen.
Kermer-Oesterreich.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Uwe Langer (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0

Romy Kermer and Rolf Oesterreich in 1976

Photo was made by Hella Höppner. Permission was granted to publish this here under the selected licence.
Dianne de Leeuw.jpg
Autor: Hans Peters / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Nederlandse kampioenschappen kunstrijden in de Jaap Edenhal te Amsterdam; Dianne de Leeuw
  • 18 januari 1974
Bundesarchiv Bild 183-M0107-0009, Ute Rührold.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-M0107-0009 / Demme, Dieter / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Ute Rührold ADN-ZB Demme 7.1.1973-Oberhof: 1. Durchgang zur DDR-Meisterschaft im Rennschlittensport am 6.1.1973-Nach den ersten zwei Rennen setzte sich Ute Rührold (SC Traktor Oberwiesenthal), hier bei einem früheren Wettkampf, an die Spitze.
Jan Egil Storholt.jpg
Autor: Polygoon Hollands Nieuws, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Jan Egil Storholt in 1979
Tatyana Averina 1975.jpg
Autor: Peters, Hans / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Wereldkampioenschappen schaatsen dames in Assen; Tatyana Averina (USSR) in actie
Bundesarchiv Bild 183-N0112-0010, Christine Errath.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0112-0010 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Christine Errath ADN-ZB Mittelstädt 12.1.1974 Berlin: DDR-Meisterschaften im Eiskunstlaufen vom 11. bis 13.1.1974 in der Eissporthalle im Sportforum.- Die Europameisterin und Weltmeisterschaftsdritte Christine Errath (SC Dynamo Berlin), hier bei ihrer Pflichtkür, hat die besten Aussichten ihren ersten DDR-Meisterschaftstitel zu erkämpfen.
Lyudmila Pakhomova and Aleksandr Gorshkov.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H1115-0014-001 / CC-BY-SA
Lyudmila Pakhomova and Aleksandr Gorshkov in 1969.
1976 Winter Olympic Games medals map.png
Autor: Szoltys, Licencja: CC BY-SA 3.0
 
Countries with at least one gold medal
 
Countries with at least one silver medal
 
Countries with at least one bronze medal
 
Countries that didn't get any medal
 
Countries that did not participate
Bundesarchiv Bild 183-W0214-0104, Detlef Günther.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-W0214-0104 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Detlef Günther ADN-ZB Olympia-Schaar 14.2.1980-Lake Placid: Rennschlittensport-Im Feld der 30 Herren-Einsitzer erzielte Dettlef Günther (DDR-Foto von einem früheren Wettkampf), der Goldmedaillengewinner von und in Innsbruck, mit 43,19 s neuen Bahnrekord. Er übernahm damit die Führung nach dem ersten Rennlauf.
Hans van Helden 1977.jpg
Autor: Suyk, Koen / Anefo, Licencja: CC0
WK-schaatsen heren in Heerenveen; Hans van Helden tijde de 5.000 meter
Bundesarchiv Bild 183-N0324-0010, Toller Cranston.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0324-0010 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Toller Cranston ADN-ZB Mittelstädt 24.3.74 Berlin: Eiskunstlauf-Weltklasse gefeiert. Toller Cranston (Kanada) faszinierte das Publikum in der Eishalle des Sportforums mit seiner künsterlischen Ausstrahlungskraft, die ihn als besten Kürläufer der Eiskunstlauf-Weltmeisterschaft 74 auszeichnete. 21 Läuferinnen und Läufer aus sechs Ländern waren bei dem großartigen Schaulaufprogramm dabei.
Bundesarchiv Bild 183-J0223-0031-001, Johanngeorgenstadt, Henry Glass.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-J0223-0031-001 / Thieme, Wolfgang / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Zentralbild Thieme 23.2.709 Johanngeorgenstadt: III. Kinder- und Jugendspartakiade
Der hoffnungsvolle Nachwuchsspringer der Jugend A Henry Glaß - Dynamo Klingenthal - sicherte sich im Spezialsprunglauf am 22.2.70 eine Goldmedaille.
Bundesarchiv Bild 183-R1212-0009, Margit Schumann.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-R1212-0009 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Margit Schumann ADN-ZB Demme 12.12.1976-Oberhof: Margit Schumann erfolgreich-Bei einem weiteren Überprüfungsrennen der DDR-Spitzenklasse im Rennschlittensport auf der künstlich vereisten Oberhofer Bahn, kam Olympiasiegerin Margit Schumann (ASK Vorwärts Oberhof-Foto von einem früheren Wettkampf) in ihrem zweiten Rennen nach einer Verletzungspause zu dem klarsten Erfolg.
Cathy Priestner.jpg
Autor: Peters, Hans / Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Wereldkampioenschappen schaatsen dames in Assen; Cathy Priestner
Flag of Liechtenstein (1937–1982).svg
Flag of Liechtenstein 1937—1982.
Sheila Young 1975.jpg
Autor: Peters, Hans / Anefo, Licencja: CC0
Sheila Young
Bundesarchiv Bild 183-M0204-0010, Schmiedefeld, Hans-Georg Aschenbach.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-M0204-0010 / Demme, Dieter / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
ADN-ZB Demme 4.2.1973 Schmiedefeld: Auch zweiter Sprunglauftitel für Hans-Georg Aschenbach
Zum Abschluß der XXV. DDR-Skimeisterschaften in den Nordischen Disziplinen gewann am 4.2.1973 in Schmiedefeld Hans-Georg Aschenbach vom Ask Vorwärts Brotterode auch den Sprunglauf auf der Normalschanze, nachdem er am 3.2.1973 in Oberhof überlegener Meister auf der Großen Schanze (unser Bild) geworden war.