Klasztor Augustianów w Policach-Jasienicy

Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy

nr rej. A-510 z 5.07.1958
Ruiny klasztoru augustianów w Policach-Jasienicy
Państwo	Polska
Miejscowość	Police-Jasienica
Styl architektoniczny	gotyk
Rozpoczęcie budowy	XIV w.
Ważniejsze przebudowy	XVI w. 1769-75 r.
Położenie na mapie Polic Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy
Położenie na mapie powiatu polickiego Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy
Położenie na mapie gminy Police Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy
53°35′31,99″N 14°32′33,92″E/53,592219 14,542756

Klasztor augustianów w Policach-Jasienicy (Ruiny klasztoru augustianów w Policach-Jasienicy) – pozostałość po średniowiecznym klasztorze augustianów założonym w XIV wieku nad brzegiem rzeki Gunicy^[1]. Obok zabudowań klasztornych do dziś znajduje się kościół pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła.

Historia

Do Jasienicy zakonnicy zostali sprowadzeni w 1331 roku przez księcia pomorskiego Barnima III. Augustianie uregulowali rzekę Gunicę, założyli młyn, posiadali kilka karczm, uprawiali chmiel, hodowali owce i świnie, a od księcia mieli zgodę na połów ryb na Zalewie Szczecińskim^[2]. Początkowo na tym miejscu znajdował się kościół, wybudowany na tak zwanym Wzgórzu Maryjnym, a dopiero potem wzniesiono klasztor w stylu gotyckim^[3]. Klasztor posiadał własne stajnie, wodociąg, szpital, bibliotekę (założoną przez proboszcza Eckharda). W 1344 roku Barnim III przekazał zakonnikom dobra ziemskie obejmujące Stare Warpno z Zatoką Warpieńską i Puszczę Wkrzańską w rejonie jeziora Karpińskiego. Zakonnicy wchodzili często w spory z książętami pomorskimi, jeden z nich, Bogusław X, rozwiązał nawet klasztor, sprowadzając augustianów z klasztoru Möllenbeck(niem.) koło Rinteln^[4].

Po kasacie klasztoru (1534), związanej z wprowadzeniem reformacji w księstwie pomorskim, budowla pełniła funkcje świeckie: w latach 1543–1583 znajdowało się tutaj kolegium nauczycielskie, założone przez księcia Barnima XI, a następnie klasztor został przekształcony w książęcy zamek myśliwski. W pałacu wypoczywała Elżbieta Krystyna Braunschweig-Wolfenbüttel, która po rozwodzie z królem Fryderykiem Wilhelmem II Pruskim została wysłana do Szczecina^[5][6].

W latach 60. XX wieku górne kondygnacje zostały rozebrane. Pozostawiono parterowe mury w formie tzw. trwałej ruiny. Zachowały się mury obwodowe skrzydła południowego i wschodniego, do wysokości pierwszego piętra, oraz piwnice^[7]. Co roku odbywa się tu Jarmark Augustiański.

Architektura

Klasztor został wybudowany w XIV wieku. Zabudowania klasztorne składały się z dwóch dwukondygnacyjnych skrzydeł i kościoła, tworząc razem otwarty ku zachodowi dziedziniec. Budynki te posiadały krużganek, z wewnętrznymi blendami, w których odkryto ceramiczny krzyż maltański^[2]. W skrzydle południowym umieszczono piwnice. Pod koniec XVI wieku, namiestnik króla szwedzkiego Nils Bielke przebudował klasztor, ukrywając gotyckie formy. W latach 1769–1775 Elżbieta Krystyna von Braunschweig ponownie przebudowała klasztor w stylu późnoklasycystycznym^[7].

Przypisy

Zdjęcia