Klasztor Mater Ecclesiae

Klasztor Mater Ecclesiae

Klasztor Mater Ecclesiae
Państwo	Watykan
Miejscowość	Rzym
Kościół	Kościół katolicki
Klauzura	tak
Typ zakonu	żeński
Założyciel klasztoru	Jan Paweł II
Położenie na mapie Watykanu Klasztor Mater Ecclesiae
Położenie na mapie Włoch Klasztor Mater Ecclesiae
Położenie na mapie Lacjum Klasztor Mater Ecclesiae
Położenie na mapie Rzymu Klasztor Mater Ecclesiae
41°54′14″N 12°27′04″E/41,903750 12,451083

Klasztor Mater Ecclesiae – były rzymskokatolicki żeński klasztor klauzurowy znajdujący się w Watykanie na terenie Ogrodów Watykańskich^[1]. Od 2 maja 2013 do jego śmierci 31 grudnia 2022 był rezydencją emerytowanego papieża Benedykta XVI^[2].

Historia

Przed powstaniem klasztoru

Budynek klasztoru przylega do części zachowanego fragmentu murów obronnych, którymi papież Leon IV kazał otoczyć bazylikę św. Piotra. Pochodząca z czasów średniowiecza wieża została przebudowana przez papieża Leona XIII na jego letnią rezydencję i nazwana jego imieniem. Podczas przebudowy dobudowano również budynki dla służby i gwardii papieskiej w tym dzisiejszy klasztor Mater Ecclesiae^[1].

Historia klasztoru

Jan Paweł II pragnął sprowadzić do Watykanu wspólnotę sióstr klauzurowych, aby wspierały one modlitwą papieża i Stolicę Apostolską. Poprosił Konsultę Żeńskich Zgromadzeń Klauzurowych o stworzenie na terenie Watykanu wspólnoty kontemplacyjnej. Na siedzibę nowego klasztoru wybrano budynek przy wieży Leona XIII, który dawniej służył żandarmerii watykańskiej, a następnie znajdowały w nim się mieszkania dla pracowników Watykanu^[3]. W latach 1992–1994 budynek poddano remontowi oraz dobudowano kaplicę i chór dla zakonnic^[1][4].

13 maja 1994, w trzynastą rocznicę zamachu na Jana Pawła II, klasztor rozpoczął działalność. Postanowiono, że zakonnice mieszkające w klasztorze będą się zmieniać co 5 lat. W 2009 okres ten, ze względu na duże zainteresowanie wśród zgromadzeń, zmniejszono do 3 lat. W klasztorze mieszkały:

• klaryski (1994–1999)
• karmelitanki bose (1999–2004)
• benedyktynki (2004–2009)
• wizytki (2009–2012)^[1][3].

W listopadzie 2012 ponownie rozpoczęto remont klasztoru^[1].

2 maja 2013 klasztor został rezydencją emerytowanego papieża Benedykta XVI. Papież Ratzinger zapowiedział, że resztę życia chce spędzić w odosobnieniu, na rozmyślaniach i modlitwie^[5]. Mieszkał tam aż do swojej śmierci 31 grudnia 2022 roku.

Wnętrze klasztoru

Główny budynek jest trzykondygnacyjny. W okresie funkcjonowania klasztoru na parterze mieściły się refektarz, kuchnia, spiżarnia, izba chorych, archiwum i biuro. Na dwóch piętrach było 12 cel dla zakonnic, a na dachu taras z widokiem na bazylikę św. Piotra. W klasztorze jest również biblioteka. W dobudowanym skrzydle znajdowała się portiernia, chór oraz kaplica. Obok zespołu budynków jest ogród, w którym mniszki uprawiały cytrusy i warzywa dla siebie oraz na stół papieski. Jedynym miejscem, do którego wstęp miały osoby z zewnątrz była kaplica^[1][3][4].

Przed śmiercią emerytowany papież Benedykt XVI miał do dyspozycji pomieszczenia o łącznej powierzchni 450 m², wśród których były m.in. pokój do pracy i biblioteka^[5].

Przypisy