Klasztor Sióstr Miłosierdzia w Elgin

Klasztor Sióstr Miłosierdzia
w Elgin

Greyfriars Sisters of Mercy Convent
in Elgin

(c) Kenneth Allen, CC BY-SA 2.0 kościół św. Sylwestra i klasztor
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Szkocja
Miejscowość	Elgin
Kościół	Kościół katolicki
Rodzaj klasztoru	Opactwo
Właściciel	Siostry Miłosierdzia (Sisters of Mercy)
	opatka
Klauzura	nie
Typ zakonu	żeński
Obiekty sakralne
Kościół	pw. św. Sylwestra
Założyciel klasztoru	biskup John Innes z Innes
Styl	XV wiek – gotycki XIX wiek – neogotycki
Materiał budowlany	kamień
Data budowy	XV wiek, 1896-1908
Data zamknięcia	1559
Data reaktywacji	1898
Położenie na mapie Moray Contains Ordnance Survey data © Crown copyright and database right, CC BY-SA 3.0 Klasztor Sióstr Miłosierdzia w Elgin
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Klasztor Sióstr Miłosierdzia w Elgin
Położenie na mapie Szkocji (c) Eric Gaba, NordNordWest, CC BY-SA 3.0 Klasztor Sióstr Miłosierdzia w Elgin
57°38′53″N 3°18′35″W/57,648056 -3,309722
Strona internetowa klasztoru

Klasztor Sióstr Miłosierdzia w Elgin (ang.: Greyfriars Sisters of Mercy Convent in Elgin, gael.: Cràbhaidh an Peathraichean Tròcair ann an Eilginn) – katolicki klasztor zakonu Sióstr Miłosierdzia (Sisters of Mercy) w Elgin (Moray, Szkocja). To jeden z niewielu klasztorów katolickich, otwartych w Szkocji po reformacji w 1560 r.

Historia

Klasztor franciszkanów został ufundowany w 1479 r. na miejscu poprzedniego klasztoru franciszkanów przez biskupa Johna Innesa z Innes. Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych (zwanych Greyfriars) został sprowadzony przez króla Aleksandra II w XIII wieku i przeniósł się do Elgin w XV wieku. Klasztor był sekularyzowany w 1559 r. podczas reformacji.^[1]

W XVI wieku budynki byłego klasztory mieściły sąd i izbę handlową. Od 1648 r. zostały przebudowane na rezydencję rodziny King i pozostały nią przez 120 lat. W tym czasie kościół klasztorny był kościołem episkopalnym. Od 1818 r. rezydencja stała się własnością rodziny Stewart.^[2]

Siostry Miłosierdzia zakupiły w 1891 r. zrujnowane budynki klasztoru i kościoła, które odrestaurowano w latach 1896-1908 dzięki pomocy finansowej III markiza Bute i jego syna Columa Crichton-Stuarta, a projekt wykonał architekt John Kinross. W dniu 4 października 1898 r. w kościele klasztornym odprawiono pierwszą mszę katolicką od czasu reformacji. Siostry Miłosierdzia przy klasztorze prowadzą przedszkole i szkołę podstawową.^[2]

Przypisy