Klaudiusz Colin

Błogosławiony
Klaudiusz Colin
Claude Colin
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1728
Charenton-le-Pont

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Klaudiusz Colin, (fra) Claude Colin (ur. 15 lutego 1728 r. w Charenton-le-Pont, zm. 2 września 1792 r. w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań okresu rewolucji francuskiej, prezbiter[1][2][3].

Po przyjęciu w 1752 r. w Paryżu święceń kapłańskich podjął działalność duszpasterską w diecezji paryskiej[2]. Później pełnił posługę kapłańską także jako kapelan w szpitalu[2]. W okresie gdy w rewolucyjnej Francji nasiliło się prześladowanie katolików został przez władze rewolucyjne pozbawiony stanowisk i przebywał w domu księży w Issy[2]. Aresztowany przewieziony został do klasztoru karmelitów, gdzie 2 września 1792 r. został zamordowany na terenie klasztoru karmelitów[4]. Był jednym z oddanych przez komisarza Violette`a w ręce zgromadzonego tłumu odmawiających złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru, zasieczonych szablami i zakuty bagnetami, a którzy uszli z rozpoczętej wcześniej masakry w ogrodzie[2][4]. Ofiary mordu zostały pochowane w zbiorowych mogiłach na terenie cmentarza Vaugirard, część z nich wrzucono do studni klasztornej, a po ekshumacji w 1867 r. ich relikwie spoczęły w krypcie kościoła karmelitów[5][6].

Klaudiusz Colin był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych, ofiar nienawiści do wiary (łac) odium fidei[4][7].

Klaudiusz Colin znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926 r.[8][4]

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Martyrs during the French Revolution [2 († 1792-1799)] (ang.). [dostęp 2012-09-11].
  2. ↑ a b c d e H. Fros, s. 328
  3. ↑ a b Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d'Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni (wł.). [dostęp 2012-09-11].
  4. ↑ a b c d H. Fros, s. 324
  5. ↑ Kathleen Gilmour: The Church, spotless bride of Christ, became resplendent with bright new crowns of martyrdom.” (Acts of Martyrdom) (ang.). [dostęp 2012-09-11].
  6. ↑ Bienheureux Ambroise-Augustin CHEVREUX, René-Julien MASSY, Louis BARREAU de la TOUCHE, et leurs compagnons, martyrs. (fr.). 15 sierpnia 2010. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 maja 2015)].
  7. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  8. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników — ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2012-09-11].