Klaus Lausch

Klaus Lausch

Data urodzenia	19 lutego 1964
Kariera seniorska
Lata Klub 1991 Stal Gorzów Wielkopolski
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Mistrzostwa świata na długim torze srebro Scheeßel 1988 indywidualnie

Klaus Lausch (ur. 19 lutego 1964)^[1] – niemiecki żużlowiec.

W latach 80. XX wieku należał do ścisłej czołówki niemieckich żużlowców. Siedmiokrotnie stawał na podium Indywidualnych Mistrzostw RFN i Indywidualnych Mistrzostw Niemiec, trzykrotnie zdobywając złote medale (1988, 1989, 1990), trzykrotnie medale srebrne (1984, 1985, 1986) oraz medal brązowy (1991). Dwukrotnie startował w finałach Indywidualnych Mistrzostw Europy Juniorów (Pocking 1982 – XIV m., King’s Lynn 1984 – XVI m.), był również trzykrotnym finalistą Indywidualnego Pucharu Mistrzów (1989 – VIII m., 1990 – IV m., 1991 – VIII m.). Czterokrotnie awansował do finałów kontynentalnych (eliminacji Indywidualnych Mistrzostw Świata; najlepszy wynik: Norden 1990 – X m.).

W 1991 r. wystąpił w rozgrywkach Drużynowych Mistrzostw Polski, reprezentując Stal Gorzów Wielkopolski.

Największy sukces w karierze odniósł w 1988 w Scheeßel, gdzie zdobył srebrny medal Indywidualnych Mistrzostw Świata w wyścigach na długim torze.

Po zakończeniu sportowej kariery był uznanym tunerem żużlowych silników.

Przypisy

Bibliografia

• Wiesław Dobruszek, „Żużlowe ABC” tom I, Leszno 2004, str. 332-333