Klaus Schulze

Ten artykuł należy dopracować: → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Klaus Schulze

Pseudonim	Richard Wahnfried
Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1947 Berlin
Data śmierci	26 kwietnia 2022
Instrumenty	syntezator
Gatunki	krautrock space rock muzyka elektroniczna new age trance
Zawód	Muzyk, producent
Aktywność	od 1969
Wydawnictwo	Ohr Records Brain Records Virgin Records Metronome Manikin Records Island Records IC Inteam ZYX Music WEA Rainhorse SPV GmbH
Powiązania	Tangerine Dream (1969–1970) Ash Ra Tempel (1970–1971) The Cosmic Jokers (1973)
Współpracownicy
Pete Namlook (1994–2005)
Strona internetowa

Klaus Schulze i Lisa Gerrard podczas wspólnego koncertu

Klaus Schulze (ur. 4 sierpnia 1947 w Berlinie, zm. 26 kwietnia 2022^[1]) – niemiecki muzyk, jeden z prekursorów rocka elektronicznego, jednego z nurtów muzyki elektronicznej.

Życiorys

W latach sześćdziesiątych grał na gitarze, gitarze basowej i perkusji w lokalnych zespołach rockowych (m.in. Psy Free). W 1969 roku związał się na krótko z awangardowym trio Tangerine Dream^[2]. Wkrótce po nagraniu pierwszego albumu Electronic Meditation opuścił zespół, by stać się współzałożycielem innej grupy progresywnego rocka Ash Ra Tempel. I znów, po nagraniu jednej płyty, opuścił zespół. Odtąd tworzył i występował jako solista.

W okresie od 1972 do 2003 roku wydał 43 albumy, w tym 9 koncertowych (10 podwójnych, jeden pięcio- i jeden dziesięciopłytowy). Płyty koncertowe, poza rzadkimi wyjątkami, zawierały materiał specjalnie skomponowany na okazję koncertu. Dodatkowo w latach 1993–2000 Klaus Schulze wydał cztery zestawy (Silver Edition, Historic Edition, Jubilee Edition i The Ultimate Edition) zawierające 50 CD i 64 godziny nigdy wcześniej niepublikowanych studyjnych i koncertowych nagrań obejmujących okres całej jego twórczości.

Klaus Schulze występował też gościnnie i nagrywał z innymi muzykami, takimi jak: Ash Ra Tempel, Walter Wegmüller, Sergius Golowin, The Cosmic Jokers, Stomu Yamashta (supergrupa Go), Rainer Bloss, Andreas Grosser, Alphaville, czy bracia Shrive. Jedynym muzykiem, z którym Schulze zdecydował się na stałą współpracę był wykonawca muzyki ambient Pete Namlook. W latach 1994–2005 nagrał dziesięć albumów z cyklu Dark Side of the Moog (tytuły wszystkich z nich są parafrazami tytułów utworów Pink Floyd). Seria DSotM nie była jedynym tego typu przedsięwzięciem. Wydał też serię albumów pod pseudonimem Richard Wahnfried. W swych poszukiwaniach otarł się o takie gatunki jak jazz-rock, progresywny pop, techno, new age, world music oraz awangardę.

W lipcu 1983, wspomagany przez Rainera Blossa, dał serię koncertów w Polsce (Kraków, Katowice, Wrocław, Kalisz, Poznań, Łódź, Warszawa i Gdańsk). Owocem trasy był podwójny album Dziękuję Poland wydany tego samego roku.

Wystąpił na żywo podczas festiwalu Night Of The Prog na Loreley w lipcu 2008 roku. Podczas występu towarzyszyła mu Lisa Gerrard. Materiał z koncertu został opublikowany jako album Rheingold. 13 listopada 2008 oboje zagrali w bazylice Ojców Salezjanów w Warszawie. Konferansjerem występu był Jerzy Kordowicz. Występ składał się z trzech utworów (improwizowanych): pierwszy, solowy Klausa Schulzego, drugi wraz z Lisą Gerrard, trzeci na bis (również z Lisą Gerrard). Klaus Schulze w trakcie koncertu wykorzystywał dwa instrumenty firmy E-mu, jeden firmy Roland, grał również na Mini Moogu oraz Memory Moogu, a także w trakcie solowego utworu wykorzystywał EMS w wersji walizkowej.

17 września 2009 roku – w 70. rocznicę ataku Armii Czerwonej na Polskę – wystąpił w duecie z Lisą Gerrard na uroczystym koncercie na dziedzińcu Zamku Królewskiego w Warszawie, gdzie wykonali m.in. utwór skomponowany na zamówienie Narodowego Centrum Kultury dedykowany 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Utwór ten NCK wydało jako singiel upamiętniający rocznicowe obchody.

Wyróżnikiem stylu Schulzego były: wibrujące, aczkolwiek stonowane sekwencje rytmów, kaskady nakładających się na siebie i imitujących się nawzajem linii melodycznych, nastroje zmieniające się od relaksującego skupienia do katatonicznego transu. Klaus Schulze często do nagrania swych albumów zapraszał innych muzyków, rozszerzając tym samych instrumentarium o instrumenty akustyczne (wiolonczelę, skrzypce, gitarę lub flet) oraz o wokalizy.

Życie prywatne

Klaus Schulze żył i tworzył w Berlinie (wcześniej Berlinie Zachodnim). Żonaty z Elfi Schulze^[3].

Dyskografia

Albumy solowe

• 1972 Irrlicht – Klaus Schulze, Colloquium Musica Orchestra
• 1973 Cyborg – solo
• 1974 Blackdance – Klaus Schulze, Ernst Walter Siemon śpiew
• 1975 Picture Music – solo
• 1975 Timewind – solo
• 1976 Moondawn – Klaus Schulze, Harald Grosskopf perkusja
• 1977 Body Love (soundtrack) – Klaus Schulze, Harald Grosskopf perkusja
• 1977 Mirage – solo
• 1977 Body Love Vol. 2 – Klaus Schulze, Harald Grosskopf perkusja
• 1978 „X” – Klaus Schulze, Harald Grosskopf perkusja, Wolfgang Tiepold wiolonczela, kwartet smyczkowy
• 1979 Dune – Klaus Schulze, Wolfgang Tiepold wiolonczela
• 1980...Live... (Live) – Klaus Schulze, Harald Grosskopf perkusja, Arthur Brown śpiew
• 1980 Dig It – Klaus Schulze, Fred Severloh perkusja
• 1981 Trancefer – Klaus Schulze, Wolfgang Tiepold wiolonczela, Michael Shrieve perkusja
• 1983 Audentity – Klaus Schulze, Rainer Bloss instrumenty klawiszowe Wolfgang Tiepold wiolonczela, Michael Shrieve perkusja
• 1984 Angst (muzyka filmowa) – solo
• 1985 Inter*Face – Klaus Schulze, Ulli Schober perkusja
• 1986 Dreams – Klaus Schulze, Andreas Grosser instrumenty klawiszowe, Nunu Isa gitara akustyczna, Ulli Schober perkusja, Ian Wilkinson śpiew, Harald Asmussen gitara basowa
• 1988 En=Trance – solo
• 1990 Miditerranean Pads Klaus Schulze, Georg Stettner instrumenty klawiszowe, Elfi Schulze śpiew
• 1990 The Dresden Performance (Live) – solo
• 1991 Beyond Recall – solo
• 1992 Royal Festival Hall Vol. 1 (Live) – solo
• 1992 Royal Festival Hall Vol. 2 (Live) – solo
• 1993 The Dome Event (Live) – solo
• 1994 Le Moulin de Daudet (ścieżka dźwiękowa) – solo
• 1994 Goes Classic – solo
• 1994 Totentag (Opera) Klaus Schulze i pięciu śpiewaków operowych
• 1994 Das Wagner Desaster – Live (Live) – solo
• 1995 In Blue – Klaus Schulze, Manuel Göttsching gitara elektryczna
• 1996 Are You Sequenced? – solo
• 1997 Dosburg Online – Klaus Schulze, Jörg Schaaf, Georg Stettner, Roelof Oostwoud śpiew
• 2000 The Crime of Suspense – solo
• 2001 Live @ KlangArt 1 (Live) – solo
• 2001 Live @ KlangArt 2 (Live) – solo
• 2003 Andromeda – solo
• 2004 Ion – solo
• 2005 Moonlake – solo
• 2005 Vanity of Sounds – solo
• 2007 Kontinuum – solo
• 2010 Big In Japan: Live In Tokyo 2010 – solo
• 2013 Shadowlands – solo
• 2018 Silhouettes – solo
• 2022 Deus Arrakis

Albumy „Wahnfried”

• 1979 Time Actor – Klaus Schulze, Arthur Brown śpiew, Vincent Crane instrumenty klawiszowe, Wolfgang Tiepold wiolonczela, Michael Shrieve perkusja
• 1981 Tonwelle – Klaus Schulze, Manuel Göttsching gitara, Michael Shrieve perkusja, Michael Garvens śpiew
• 1984 Megatone – Klaus Schulze, Michael Garvens śpiew, Axel-Glenn Müller saksofon, Ulli Schober perkusja, Michael Shrieve perkusja, rald Katzsch gitara
• 1986 Miditation – Klaus Schulze, Steve Jolliffe flet
• 1994 Trancelation – Klaus Schulze, Georg Stettner instrumenty klawiszowe
• 1996 Trance Appeal – Klaus Schulze, Jörg Schaaf instrumenty klawiszowe
• 1997 Drums ‘n’ Balls (The Gancha Dub) – Klaus Schulze, Joe „Dum Dum” Loevenstone perkusja, Sloto Olatunye perkusja, Katarina Nevaseynewa śpiew, Venus „Fretless” Dupond gitara basowa

Zestawy CD

• 1993 Silver Edition
• 1995 Historic Edition
• 1997 Jubilee Edition
• 2000 The Ultimate Edition
• 2000 Contemporary Works I
• 2002 Contemporary Works II

Współpraca z innymi artystami

• 1970 Electronic Meditation (Tangerine Dream)
• 1971 Ash Ra Tempel (Ash Ra Tempel)
• 1973 Join Inn (Ash Ra Tempel)
• 1973 Tarot (Walter Wegmüller)
• 1973 Lord Krishna von Goloka (Sergius Golowin)
• 1974 The Cosmic Jokers (The Cosmic Jokers)
• 1974 Planeten Sit In (The Cosmic Jokers)
• 1974 Galactic Supermarket (The Cosmic Jokers)
• 1974 Sci Fi Party (The Cosmic Jokers)
• 1974 Gilles Zeitschiff (The Cosmic Jokers)
• 1976 Go (Stomu Yamashita)
• 1976 Go Live From Paris (Stomu Yamashita)
• 1977 Go Too (Stomu Yamashita)
• 1983 Dziekuje Poland (Live, Rainer Bloss)
• 1984 Aphrica (Rainer Bloss oraz Ernst Fuchs)
• 1984 Drive Inn (Rainer Bloss)
• 1984 Transfer Station Blue (Michael Shrieve oraz Kevin Shrieve)
• 1987 Babel (Andreas Grosser)
• 1989 The Breathtaking Blue (Alphaville)
• 2000 Friendship (Ash Ra Tempel)
• 2000 Gin Rosé at the Royal Festival Hall (Ash Ra Tempel)
• 2008 Farscape (Lisa Gerrard)
• 2008 Rheingold (Lisa Gerrard)
• 2009 Dziękuje bardzo (Lisa Gerrard)
• 2013 Big In Europe (album koncertowy z Lisą Gerrard)

Seria „The Dark Side Of The Moog”

• 1994 The Dark Side Of The Moog – Wish You Were There – Klaus Schulze i Pete Namlook
• 1994 The Dark Side Of The Moog 2 – A Saucerful Of Ambience – Klaus Schulze i Pete Namlook
• 1995 The Dark Side Of The Moog 3 – Phantom Heart Brother – Klaus Schulze i Pete Namlook
• 1996 The Dark Side Of The Moog 4 – Three Pipers at the Gates of Dawn – Klaus Schulze, Pete Namlook, Bill Laswell (gitara basowa)
• 1996 The Dark Side Of The Moog 5 – Psychedelic Brunch – Klaus Schulze, Pete Namlook, Bill Laswell (gitara basowa)
• 1997 The Dark Side Of The Moog 6 – The Final DAT – Klaus Schulze, Pete Namlook, Bill Laswell (gitara basowa)
• 1998 The Dark Side Of The Moog 7 – Obscured By Klaus – Klaus Schulze, Pete Namlook, Bill Laswell (gitara basowa)
• 1999 The Dark Side Of The Moog 8 – Careful with the AKS, Peter – Klaus Schulze i Pete Namlook
• 2002 The Dark Side Of The Moog 9 – Set the Controls for the Heart of the Mother – Klaus Schulze i Pete Namlook
• 2005 The Dark Side Of The Moog 10 – Astro Know Me Domina – Klaus Schulze i Pete Namlook
• 2008 The Dark Side Of The Moog 11 – The Heart Of Our Nearest Star – Klaus Schulze i Pete Namlook

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Klaus Schulze – Wielka Encyklopedia Internetowa (w trakcie przebudowy)
• Polska strona o artyście
• strona poświęcona obchodom 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej
• Elektronische Musik – niemieckie forum fanów muzyki elektronicznej