Klaus Sulzenbacher

Klaus Sulzenbacher
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1965
Kitzbühel

Klub

Kitzbüheler SC

Wzrost

186 cm

Debiut w PŚ

17.12 1983, Seefeld
(6. miejsce - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 1983, Seefeld
(6. miejsce - Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

24.03 1984, Štrbské Pleso (3. miejsce - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebroCalgary 1988Gundersen
brązCalgary 1988Sztafeta
brązAlbertville 1992Gundersen
brązAlbertville 1992Sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoVal di Fiemme 1991Sztafeta
srebroVal di Fiemme 1991Gundersen
Mistrzostwa świata juniorów
brązTrondheim 1984Gundersen
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
1987/1988
FIS Crystal Globe.svg Kryształowa kula
1989/1990
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1988/1989
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1990/1991
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
1991/1992

Klaus Sulzenbacher (ur. 3 lutego 1965 w Kitzbühel) – austriacki kombinator norweski, czterokrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Klaus Sulzenbacher pojawił się 17 grudnia 1983 roku w zawodach Pucharu Świata w Seefeld. Zajął wtedy szóste miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 1983/1984 pojawił się jeszcze dwukrotnie, w tym 24 marca 1984 roku w Štrbskim Plesie po raz pierwszy stanął na podium zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 11. miejsce. W lutym 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie zajął dziewiąte miejsce w zawodach indywidualnych. W tym samym roku wystąpił ponadto na mistrzostwach świata juniorów w Trondheim, gdzie wywalczył indywidualnie brązowy medal.

W klasyfikacji generalnej sezonu 1984/1985 był dziesiąty. Czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, ale ani razu nie zdołał stanąć na podium. Najlepszy wynik osiągnął 16 marca 1985 roku w Oslo, gdzie był piąty. W 1985 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Seefeld, gdzie indywidualnie uplasował się poza pierwszą piętnastką, a w zawodach drużynowych Austriacy z Sulzenbacherem zajęli siódmą pozycję. Nieco lepiej Austriak spisywał się w sezonie 1985/1986. Dwukrotnie stawał na podium: 28 lutego w Lahti i 14 marca 1986 roku w Oslo, w obu przypadkach zajmując trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć siódmą pozycję.

Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku dwukrotnie był blisko medalu. W konkursie indywidualnym był piąty, a w sztafecie Austriacy zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami ZSRR. W rywalizacji pucharowej pięć razy zmieścił się w pierwszej dziesiątce zawodów, w tym dwukrotnie stanął na podium: 10 stycznia 1987 roku w Reit im Winkl oraz tydzień później w Autrans był trzeci. Sezon 1986/1987 ukończył na ósmym miejscu.

Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były rozgrywane w lutym 1988 roku igrzyska olimpijskie w Calgary. W konkursie indywidualnym Austriak zwyciężył w konkursie skoków i na trasą biegu wyruszył z przewagą ponad minuty nad Hubertem Schwarzem z RFN oraz Hippolytem Kempfem ze Szwajcarii. W biegu musiał jednak uznać wyższość Szwajcara i ostatecznie zajął drugie miejsce, tracąc do zwycięzcy 19 sekund. Trzecie miejsce przypadło reprezentantowi ZSRR Allarowi Levandiemu, który na mecie zjawił się 45 sekund za Sulzenbacherem. Austriak został tym samym pierwszym reprezentantem swego kraju, który zdobył medal olimpijski w kombinacji norweskiej. W zawodach drużynowych wspólnie z Hansjörgiem Aschenwaldem i Güntherem Csarem ukończył rywalizację na skoczni na drugiej pozycji. Dało to Austriakom 16 sekund straty do prowadzących reprezentantów RFN oraz dwie i pół minuty nad zajmującymi trzecie miejsce Norwegami. W biegu Austriacy nie tylko nie dogonili Niemców, ale zostali także wyprzedzeni przez Szwajcarów. Obronili jednak trzecią pozycję i zdobyli brązowe medale. We wszystkich startach pucharowych sezonu 1987/1988 plasował się w pierwszej piątce, równocześnie sześć razy stając na podium. Już w pierwszych zawodach cyklu - 18 grudnia 1987 roku w Bad Goisern odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, wygrywając konkurs metodą Gundersena. W dalszej części sezonu zwyciężał jeszcze trzykrotnie: 23 stycznia w Seefeld, 12 marca w Falun oraz 25 marca w Rovaniemi. W klasyfikacji generalnej był najlepszy, wyraźnie wyprzedzając Norwega Torbjørna Løkkena oraz Szwajcara Andreasa Schaada.

Wysoką formę prezentował także w sezonie 1988/1989. We wszystkich startach zajmował miejsca w czołowej dziesiątce. Nie wygrał żadnego konkursu, ale trzykrotnie stanął na podium: 14 stycznia 1989 roku w Reit im Winkl i tydzień później w Breitenwang był trzeci, a 18 marca w Lake Placid zajął drugą pozycję. W klasyfikacji generalnej był drugi, ulegając tylko Trondowi-Arne Bredesenowi z Norwegii, trzecie miejsce wywalczył Hippolyt Kempf ze Szwajcarii. mistrzostwa świata w Lahti w lutym 1989 roku nie przyniosły mu medalu. W konkursie indywidualnym był jedenasty po skokach, jednak na trasie biegu stracił kilka pozycji i na mecie był ostatecznie piętnasty. W rywalizacji sztafet Austriacy byli najlepsi na skoczni, jednak prowadzenia tego nie utrzymali na trasie biegu, spadając aż na piąte miejsce. Do Norwegów, którzy ostatecznie zwyciężyli stracili na mecie ponad trzy i pół minuty.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata Klaus osiągnął w sezonie 1989/1990. Wszystkie pucharowe starty kończył w pierwszej dziesiątce, sześciokrotnie stając na podium, z czego aż pięć razy zwyciężył: 6 stycznia w Reit im Winkl, 14 stycznia w Saalfelden am Steinernen Meer, 19 stycznia w Murau, 17 lutego w Štrbskim Plesie oraz 9 marca w Örnsköldsvik. Dzięki temu zwyciężył w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Allara Levandiego i Norwega Knuta Tore Apelanda. Dobrą passę kontynuował w sezonie 1990/1991, który ukończył na drugiej pozycji, ustępując kolejnemu z Norwegów - Fredowi Børre Lundbergowi. Austriak pięć razy zajmował miejsce na podium, z czego trzy razy wygrał: 29 grudnia w Oberwiesenthal, 12 stycznia w Bad Goisern oraz 23 marca w Sankt Moritz. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 1991 roku indywidualnie wywalczył srebrny medal, chociaż po skokach zajmował czwarte miejsce. Zawody wygrał Lundberg, a trzeci był kolejny reprezentant Austrii, Klaus Ofner. W sztafecie Austriacy w składzie Ofner, Sulzenbacher i Csar wygrali konkurs skoków i prowadzenia nie oddali już do końca.

Kolejne sukcesy osiągnął rok później, podczas igrzysk olimpijskich w Albertville. W zawodach indywidualnych wywalczył brązowy medal, wyprzedzili go tylko dwaj Francuzi: Fabrice Guy i Sylvain Guillaume. Klaus awansował na trzecie miejsce z czwartego, które zajmował po konkursie skoków. Ponadto wraz z Klausem Ofnerem i Stefanem Kreinerem zdobył w sztafecie kolejny brązowy medal. W skokach Austriacy zajęli drugie miejsce i przed biegiem tracili do prowadzących Japończyków prawie dwie i pół minuty. Na trasie biegu nieco zmniejszyli stratę, jednak liderów nie dogonili, co więcej stracili drugie miejsce na rzecz Norwegów. Na mecie stawili się na trzecim miejscu, tracąc blisko 14 sekund do srebrnego medalu. W zawodach Pucharu Świata wszystkie starty zakończył w pierwszej dziesiątce, z czego sześć na podium. Dwukrotnie zwyciężył: 11 stycznia w Breitenwang oraz 28 lutego w Lahti. W klasyfikacji generalnej po raz trzeci w karierze zajął drugie miejsce, tym razem przegrywając z Francuzem Guy. Trzeciego w klasyfikacji Lundberga wyprzedził zaledwie o 5 punktów. Ostatni oficjalny występ zanotował 10 marca 1992 roku w Trondheim, gdzie w konkursie metodą Gundersena był trzeci. W 1992 roku zakończył karierę.

Jego trenerem od 1979 roku do 1989 był Polak Tadeusz Kaczmarczyk, zakopiańczyk[1]. Po zakończeniu kariery pracował jako trener oraz fizjoterapeuta w Stams.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
9.12 lutego1984 SarajewoIndywidualnie K-90/15 km422,595-25,025Norwegia Tom Sandberg
3.Bronze medal.svg24 lutego1988Kanada CalgarySztafeta K-90/3x10 km[2]1:20:46,0+30,9 RFN
2.Silver medal.svg28 lutego1988Kanada CalgaryGundersen K-90/15 km38:16,8+19,0Szwajcaria Hippolyt Kempf
3.Bronze medal.svg12 lutego1992Francja AlbertvilleGundersen K-90/15 km44:28,1+1:06,3Francja Fabrice Guy
3.Bronze medal.svg24 lutego1992Francja AlbertvilleSztafeta K-90/3x5 km[3]1:23:36,6+1:40,1 Japonia

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
?18 stycznia1985Austria SeefeldGundersen K-90/15 km410,10 pkt? Hermann Weinbuch
7.25 stycznia1985Austria SeefeldSztafeta K-90/3x5 km[4]1276,90 pkt-125,94 pkt RFN
5.13 lutego1987 OberstdorfGundersen K-90/15 km423,80 pkt-4,04 pktNorwegia Torbjørn Løkken
4.14 lutego1987 OberstdorfSztafeta K-90/3x5 km[5]1261,94 pkt-60,06 pkt RFN
15.18 lutego1989Finlandia LahtiGundersen K-90/15 km37:10,7+4.23,1Norwegia Trond Einar Elden
5.24 lutego1989Finlandia LahtiSztafeta K-90/3x5 km[6]1:24:21,7+3.36,5 Norwegia
2.FIS silver medal.png7 lutego1991Włochy Val di FiemmeGundersen K-90/15 km41:00,6+1:11,1Norwegia Fred Børre Lundberg
1.FIS gold medal.png8 lutego1991Włochy Val di FiemmeSztafeta K-90/3x5 km[6]1:21:22,5--

Mistrzostwa świata juniorów

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
3.FIS bronze medal.png3 lutego1984Norwegia TrondheimIndywidualnie K-90/15 km??Norwegia Geir Andersen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

NrDataMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyPozycjaStrataZwycięzca
1.24 marca 1984Czechosłowacja Štrbské PlesoGundersen K90/15 km428.905 pkt3.-8.075 pktNorwegia Tom Sandberg
2.28 lutego 1986Finlandia LahtiGundersen K90/15 km414.000 pkt3.-4.575 pkt Hermann Weinbuch
3.14 marca 1986Norwegia OsloGundersen K90/15 km428.020 pkt3.-4.575 pktNorwegia Hallstein Bøgseth
4.10 stycznia 1987 Reit im WinklGundersen K90/15 km428.86 pkt3.-21.25 pktSzwajcaria Fredy Glanzmann
5.17 stycznia 1987Francja AutransGundersen K90/15 km425.30 pkt3.-10.26 pktNorwegia Torbjørn Løkken
6.18 grudnia 1987Austria Bad GoisernGundersen K90/15 km?1.--
7.9 stycznia 1988Szwajcaria Sankt MoritzGundersen K90/15 km420.04 pkt2.-1.96 pktNorwegia Torbjørn Løkken
8.23 stycznia 1988Austria SeefeldGundersen K90/15 km?1.--
9.12 marca 1988Szwecja FalunGundersen K90/15 km?1.--
10.18 marca 1988Norwegia OsloGundersen K90/15 km422.400 pkt2.-6.425 pktNorwegia Torbjørn Løkken
11.25 marca 1988Finlandia RovaniemiGundersen K90/15 km422.700 pkt1.--
12.14 stycznia 1989 Reit im WinklGundersen K90/15 km?3.?Norwegia Trond-Arne Bredesen
13.21 stycznia 1989Austria BreitenwangGundersen K90/15 km?3.?Norwegia Bård Jørgen Elden
14.18 marca 1989Stany Zjednoczone Lake PlacidGundersen K90/15 km?2.?Norwegia Trond-Arne Bredesen
15.6 stycznia 1990 Reit im WinklGundersen K90/15 km?1.--
16.14 stycznia 1990Austria Saalfelden am Steinernen MeerGundersen K90/15 km?1.--
17.19 stycznia 1990Austria MurauGundersen K90/15 km?1.--
18.17 lutego 1990Czechosłowacja Štrbské PlesoGundersen K90/15 km?1.--
19.2 marca 1990Finlandia LahtiGundersen K90/15 km?3.+15.2 sNorwegia Knut Tore Apeland
20.9 marca 1990Szwecja ÖrnsköldsvikGundersen K90/15 km?1.--
21.15 grudnia 1990Norwegia TrondheimGundersen K90/15 km?3.+18.8 sNorwegia Fred Børre Lundberg
22.29 grudnia 1990Niemcy OberwiesenthalGundersen K90/15 km?1.--
23.12 stycznia 1991Austria Bad GoisernGundersen K90/15 km?1.--
24.8 marca 1991Szwecja FalunGundersen K90/15 km?3.+28.6 sNorwegia Trond Einar Elden
25.23 marca 1991Szwajcaria Sankt MoritzGundersen K90/15 km?1.--
26.21 grudnia 1991Francja CourchevelGundersen K90/15 km?2.+39.9 sFrancja Fabrice Guy
27.4 stycznia 1992Niemcy SchonachGundersen K90/15 km?3.+1:37.2 minFrancja Fabrice Guy
28.11 stycznia 1992Austria BreitenwangGundersen K90/15 km?1.--
29.18 stycznia 1992Austria MurauGundersen K90/15 km?2.+1:30.0 minFrancja Fabrice Guy
30.28 lutego 1992Finlandia LahtiGundersen K90/15 km?1.--
31.10 marca 1992Norwegia TrondheimGundersen K90/15 km?3.+5:45.1 minFrancja Fabrice Guy

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. 24tp.pl: Polski Beenhakker narciarstwa (pol.)
  2. Skład drużyny: Hansjörg Aschenwald, Günther Csar, Klaus Sulzenbacher
  3. Skład drużyny: Klaus Ofner, Stefan Kreiner, Klaus Sulzenbacher
  4. Skład drużyny: Klaus Sulzenbacher, Günther Csar, Werner Schwarz
  5. Skład drużyny: Werner Schwarz, Günther Csar, Klaus Sulzenbacher
  6. a b Skład drużyny: Günther Csar, Klaus Ofner, Klaus Sulzenbacher

Media użyte na tej stronie

Nordic combined pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.