Klawiolin
 | Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Viola organista.
|
Klawiolin inaczej fortepian smyczkowy[1] (łac. viola organista, niem. Geigenwerk[2], Bogenclavier[3]) – instrument klawiszowy strunowy, połączenie fortepianu i skrzypiec.
Za pomysłodawcę klawiolinu uważa się Leonarda Da Vinci, który instrument naszkicował pomiędzy rokiem 1489 a 1492[2]. Oryginał jego notatek na temat viola organista znajduje się w Codice Atlantico. Za jego czasów instrument nie powstał. Pierwszy raz klawiolin zbudował i zaprezentował Hans Heiden z Norymbergi[2]. W roku 1625 na jego wzór Hiszpan Raymund Truchado[2] zbudował kolejny instrument, który dzisiaj choć niesprawny przetrwał do czasów współczesnych i znajduje się w Muzeum Instrumentów Muzycznych w Brukseli[2]. W latach 30. XIX wieku instrument skonstruował Jan Jarmusiewicz (1781–1844)[1][4], jednak do dzisiejszych czasów klawiolin nie przetrwał[2]. W roku 2004 powstał instrument w Japonii, a stworzył go Akio Obuchi[2]. W latach 2009-2012 klawiolin zbudował Polak Sławomir Zubrzycki[2][5].
Przypisy
- ↑ a b Jarmusiewicz. W: Encyklopedia Gutenberga [on-line]. [dostęp 2013-09-26].
- ↑ a b c d e f g h Wynalazek Leonarda da Vinci ożył w Krakowie. Posłuchaj, jak brzmi! [wideo]. W: Tygodnik Powszechny [on-line]. 2013-09-24. [dostęp 2013-09-26].
- ↑ Bowed clavier. W: Wikipedia [on-line]. 2013-10-01. [dostęp 2013-10-01].
- ↑ Jarmusiewicz Jan. W: encyklopedia.wp.pl [on-line]. Wirtualna Polska. [dostęp 2013-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-03)].
- ↑ Sławomir Zubrzycki viola organista - rekonstrukcja historycznego instrumentu. W: Sławomir Zubrzycki viola organista - rekonstrukcja historycznego instrumentu [on-line]. [dostęp 2013-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-05)].
Media użyte na tej stronie