Klemens (Kinow)

Klemens
Kino Kinow
Metropolita starozagorski
Ilustracja
Kraj działaniaBułgaria
Data i miejsce urodzenia5 grudnia 1897
Oreszak
Data i miejsce śmierci13 lutego 1967
Wiedeń
Metropolita starozagorski
Okres sprawowania1940–1967
Wyznanieprawosławne
KościółBułgarski Kościół Prawosławny
InkardynacjaMetropolia starozagorska
Śluby zakonne1918
Diakonat15 września 1919
Prezbiterat1 września 1928
Chirotonia biskupia30 stycznia 1939
Sukcesja apostolska
Data konsekracji30 stycznia 1939
MiejscowośćSofia
MiejsceSobór św. Aleksandra Newskiego
KonsekratorStefan (Szokow)
WspółkonsekratorzyCyryl (Konstantinow), Paisjusz (Ankow), Neofit (Karaabow), Paweł (Konstantinow), Antym (Sziwaczew), Michał (Czawdarow), Józef (Łazarow), Sofroniusz (Czawdarow), Hilarion (Arabadżijew), Borys (Razumow)

Klemens, imię świeckie Kino Radew Kinow (ur. 5 grudnia 1897 w Oreszaku, zm. 13 lutego 1967 w Wiedniu) – bułgarski biskup prawosławny.

Życiorys

We wczesnym dzieciństwie wielokrotnie odwiedzał Monaster Trojański, co miało znaczący wpływ na wybór przez niego drogi życiowej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej wsi, jako trzynastolatek wstąpił do Monasteru Trojańskiego jako posłusznik. Chłopcem zaopiekował się metropolita płowdiwski Maksym, z polecenia którego Kino Kinow zamieszkał w jego rezydencji w Płowdiwie, tam ukończył progimnazjum, seminarium duchowne, a następnie wstąpił na wydział teologiczny uniwersytetu w Sofii. Wcześniej, w 1918, tj. jeszcze w czasie nauki w seminarium, złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Klemens. 15 września 1919 w cerkwi św. Mariny w Płowdiwie został wyświęcony na hierodiakona, zaś 1 września 1928 – na hieromnicha. Od 1922 do 1924 pracował w szkole przy Monasterze Trojańskim, zaś od 1924 do 1928, tj. w czasie studiów w Sofii, był diakonem w soborze św. Aleksandra Newskiego, głównej świątyni Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego.

Od września 1928 do grudnia 1935 był protosynglem metropolii płowdiwskiej. W 1936 stanął na czele wydziału kulturalno-oświatowego przy Świętym Synodzie Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego, zaś od 1937 do 1938 był rektorem seminarium duchownego w Płowdiwie. Następnie przez dwa lata akademickie kierował instytutem teologicznym przy Monasterze Czerepiskim.

7 stycznia 1931 otrzymał godność archimandryty. 30 stycznia 1939 miała miejsce jego chirotonia na biskupa lewkijskiego, wikariusza metropolii sofijskiej.

W 1940, po śmierci metropolity starozagorskiego Pawła, został wybrany przez sobór duchowieństwa i świeckich na jego następcę. Jako metropolita starozagorski rozwinął szeroką działalność społeczną i oświatową w kierowanej przez siebie eparchii. Urząd metropolity sprawował do swojej śmierci, jaka nastąpiła w 1967 w szpitalu w Wiedniu.

Bibliografia

Poprzednik
Paweł (Konstantinow)
Metropolita starozagorski
1940 – 1967
Następca
Pankracy (Donczew)

Media użyte na tej stronie

Straozagorski Mitropolit Kliment.jpg
Metropolitan bishop Kliment of Bulgaria in his young years.