Klemens Biniakowski
| |||
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1902 Nakło nad Notecią | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 marca 1985 Nakło nad Notecią | ||
Obywatelstwo | polskie |
Klemens Biniakowski (ur. 15 listopada 1902 w Nakle nad Notecią, zm. 6 marca 1985 tamże) – polski lekkoatleta, dwukrotny olimpijczyk.
Życiorys
Urodził się 15 listopada 1902 w Nakle nad Notecią jako syn Kajetana i Stanisławy Tabatowskiej.
Specjalizował się w biegach krótkich, zwłaszcza w biegu na 400 m. Wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 w biegu na 400 m i w sztafecie 4 x 400 m, ale odpadł w przedbiegach. Wystartował również na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 w sztafecie 4 x 400 m, ale także bez powodzenia. W Berlinie był chorążym polskiej reprezentacji olimpijskiej.
Czternaście razy ustanawiał rekordy Polski. Jako pierwszy Polak przebiegł 400 m poniżej 50 sekund (12 września 1931). Wystąpił w 21 meczach reprezentacji Polski (12 zwycięstw indywidualnych).
Zdobył 22 tytuły mistrza Polski:
- bieg na 200 metrów – 1930, 1932, 1933, 1934, 1935
- bieg na 400 metrów – 1928, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935
- sztafeta 4 x 100 m – 1931, 1935
- sztafeta 4 x 400 m – 1931, 1932, 1933, 1934 (2 razy[1]), 1935
- sztafeta szwedzka – 1934
- sztafeta olimpijska – 1934
Czterokrotnie był wicemistrzem Polski:
- bieg na 200 m – 1931
- sztafeta 4 x 100 m – 1933, 1934
- sztafeta 4 x 400 m – 1930
Zdobył brązowe medale w sztafecie 4 x 100 m w 1932 i 1934.
Rekordy życiowe Biniakowskiego:
- bieg na 100 m – 10,6 s
- bieg na 200 m – 22,1 s
- bieg na 400 m – 48,8 s
Był zawodnikiem Sokoła Nakło (1920–1925), Polonii Bydgoszcz (1926–1928) i Warty Poznań (1929–1937).
Walczył w kampanii wrześniowej. Potem usiłował uciec do Szwecji, schwytany przez Niemców został osadzony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen, a od 1942 Neuengamme. Po wyzwoleniu był działaczem sportowym i trenerem lekkoatletycznym. Jego wychowankami byli m.in. Roman Korban i Marian Dudziak
Przypisy
- ↑ W 1934 rozegrano dwukrotnie mistrzostwa Polski w biegach sztafetowych.
Bibliografia
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 62. ISBN 83-7407-050-1.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 396. ISBN 978-83-86320-10-3.
- Ryszard Wryk: Sport olimpijski w Polsce 1919-1939: biogramy olimpijczyków. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2006, s. 462. ISBN 83-7177-278-5.
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Klemens Biniakowski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.