Klemens Tilmann

Klemens Tilmann
Prezbiter
Data i miejsce urodzenia31 grudnia 1904
Berlin
Data i miejsce śmierci11 grudnia 1984
Monachium
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Inkardynacjafilipini
Prezbiterat29 czerwca 1930

Klemens Tilmann COr (ur. 31 grudnia 1904 w Berlinie, zm. 11 grudnia 1984 w Monachium[1]) – niemiecki duchowny katolicki, oratorianin, teolog, pisarz.

Biografia

Tilmann obronił doktorat z filozofii w 1928. Święcenia kapłańskie przyjął w 1930, w 1934 wstąpił do oratorianów. W czasie II wojny światowej odbył służbę jako sanitariusz. Po wojnie osiadł w Monachium. Był współautorem Katolickiego Katechizmu Diecezji Niemieckich (niem. Katholischer Katechismus der Bistümer Deutschlands), opublikowanego w 1955. Katechizm ten, nazywany również Zielonym katechizmem, ze względu na kolor okładki, przeznaczony był dla dzieci w wieku od 10 lat do 13. Został przetłumaczony na 30 języków[2]. Tilmann był wykładowcą akademickim. Specjalizował się w pedagogice i katechetyce. Został powołany jako konsultor obrad Soboru Watykańskiego II[3].

W 1948 wydano w Polsce książkę Tilmanna Droga w słońcu, w tłumaczeniu ks. Klemensa Kosyrczyka[4].

Bibliografia autorska

  • 1939 – Christofer: von Diakonat junger Christen in der Gemiende, Recklinghausen. (wraz z Ludwikiem Wolkerem)
  • 1939 – Die Feier des heiligen Meßopfers für Kinder, Leipzig.
  • 1940 – Das Anliegen der volksliturgischen Arbeit, Recklinghausen.
  • 1940 – Vor der Reife: eine geschlechtliche Unterweisung der Jungen: nur für den Gebrauch des Erziehers, Recklinghausen.
  • 1940 – Täglich beten, aber wie?: Weisungen und Texte, Recklinghausen.
  • 1954 – Das Schönste was es gibt, Regensburg.
  • 1954 – Um die Arbeitsmethoden in unserer Seelsorge, Würzburg.
  • 1956 – Das Geistliche Gespräch, Würzburg.
  • 1958 – Gebetserziehung im Religionsunterricht, Leipzig.
  • 1958 – Klärung und Wegweisung. Z. 1, Aufgaben und Wege geschlechtlicher Erziehung, Würzburg.
  • 1963 – Gewissensbildung und Bußerziehung, Leipzig.
  • 1965 – Briefe zur Weckung des Glaubens und zur religiösen Führung: 12 Briefe an einen Priester, Leipzig.
  • 1966 – Die Führung der Kinder zur Meditation, Leipzig.
  • 1966 – Das Glaubensgespräch mit Andern, Würzburg.
  • 1971 – Staunen und erfahren als Wege zu Gott, Leipzig.
  • 1974 – Die Führung zur Meditation. T. 1., Zürich-Köln ISBN 3-545-20047-7
  • 1976 – Die Führung zur Meditation. 1, Ein Werkbuch, Zürich ISBN 3-545-20047-7
  • 1976 – Übungsbuch zur Meditation: Stoffe, Anleitungen, Weiterführungen, Zürich ISBN 3-545-20049-3
  • 1978 – Die Führung zur Meditation. Christliche Glaubensmeditation: ein Werkbuch. 2, Zürich ISBN 3-545-20048-5 (wraz z Hedvig-Teresia von Peinen)
  • 1979 – Leben aus der Tiefe: kleine Anleitung zur inneren Versenkung und christlichen Meditation, Zürich-Köln ISBN 3-545-20054-X
  • 1982 – Weg in die Mitte, Leipzig ISBN 3-451-07906-2
  • 1989 – Glaube und Erfahrung, Freiburg im Breisgau ISBN 3-7462-0386-4

Przypisy

  1. ↑ Ehemalige Seelsorger (niem.). www.bruder-klaus.de. [dostęp 2017-02-08].
  2. ↑ Katholischer Katechismus der Bistümer Deutschlands (niem.). www.kathpedia.com. [dostęp 2017-02-08].
  3. ↑ Klemens Tilmann (niem.). www.kathpedia.com. [dostęp 2017-02-08].
  4. ↑ Klemens Tilmann: Droga w słońcu. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 1948. (pol.)

Linki zewnętrzne