Klementyna Sołonowicz-Olbrychska

Klementyna Sołonowicz-Olbrychska (ur. 16 września 1909 w Drohiczynie, zm. 4 lutego 1995 w Warszawie) – polska pisarka, autorka utworów dla młodzieży i słuchowisk radiowych.

Życiorys

Była córką urzędnika^[1]. Studiowała na WSD w Warszawie. Debiutowała w 1935 na łamach dziennika „Czas” jako reportażystka. W latach 1946–1956 pracowała jako nauczycielka języka polskiego, najpierw w liceum w Drohiczynie, później także w szkołach zawodowych w Ciechanowcu i Siemiatyczach. Jednocześnie była opiekunką licealnego teatru, z którym brała udział w lokalnych przeglądach i konkursach.

Od 1955 roku była współpracowniczką Polskiego Radia. W 1979 roku otrzymała nagrodę Prezesa Rady Ministrów.

Była żoną dziennikarza i publicysty Franciszka Olbrychskiego, pozostawali w separacji. Mieli syna, Daniela, który został aktorem.

W 2007 roku ukazała się biografia Słoneczna dziewczyna. Opowieść o Klementynie Sołonowicz-Olbrychskiej autorstwa Ewy Bagłaj (Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza SA, Warszawa 2007).

Twórczość wybrana

• Anioł Gabriel z Paryża
• Cierpki owoc tarniny
• Decyzja
• Imieniny z macierzanką
• Majówka
• O poranku
• Oddajemy bestie do hotelu
• Spotkania
• Sprawa Marcina
• Zielona dziewczyna
• Zostanę z wami?

Upamiętnienie

Pisarka jest patronką Miejsko-Gminnej Biblioteki Publicznej w Drohiczynie^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Daniel Olbrychski: Anioły wokół głowy. Przemysław Ćwikliński, Jacek Ziarno (współpraca). Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992. ISBN 83-7066-387-7.
• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN, s. 383–384. ISBN 83-01-11593-9.
• Ewa Głębicka, Sołonowicz-Olbrychska Klementyna, 1909–1995, prozaik, pisarka dla dzieci i młodzieży, autorka słuchowisk radiowych, w: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, tom VII: R–Sta (pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan), Warszawa 2001, s. 387–389