Kleszcz pospolity

Kleszcz pospolity
Ixodes ricinus
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Podgromada

roztocze

Nadrząd

Parasitiformes

Rząd

kleszcze

Rodzina

kleszczowate

Rodzaj

Ixodes

Gatunek

kleszcz pospolity

Zasięg występowania
Mapa występowania
Zasięg występowania

Kleszcz pospolity, kleszcz pastwiskowy[1], kleszcz psi[1] (Ixodes ricinus) – gatunek pajęczaka z rodziny kleszczowatych. Żyje głównie w lasach, na paprociach, roślinach leśnych. Atakuje liczne ssaki (w tym człowieka) i ptaki. Nienassana samica osiąga długość 4 mm. Ssąca samica może zwiększyć swoją masę 200 razy[1]. Może przenosić choroby takie jak borelioza, kleszczowe zapalenie mózgu, rzadziej tularemia, anaplazmoza i babeszjoza. Może wywoływać również niebezpieczne choroby bydła[1].

Morfologia

Kleszcze barwy czerwonobrunatnej, długości do 2,6 mm (samce) i do 3,5 mm (samice). Samice po nassaniu się krwi mogą osiągnąć do około 11 mm długości[2].

Ryjek jest długi i wyraźnie wyodrębniony od reszty ciała.

Cykl rozwojowy

Są to kleszcze trójżywicielowe

Samice kleszczy składają ok. 3500 jaj na roślinach, z których po upływie około 30 dni wykluwają się sześcionożne larwy. Larwy atakują zwykle drobne ssaki lub gady, z których po pobraniu krwi odpadają, by po kolejnych 3-4 tygodniach przekształcić się w 8-nożne nimfy. Nimfy atakują najczęściej ssaki takie jak króliki lub zające, pobierają z nich krew przez około 1 tydzień. Po ich opuszczeniu wpadają w stan spoczynku, który trwa 8-12 tygodni i przekształcają się w postać dojrzałą.

Kleszcz pospolity (Ixodes ricinus)
Kleszcz pospolity występuje obecnie na terenie całej Polski
Aparat gębowy kleszcza
Kleszcze atakują ludzi i zwierzęta w celu pobrania pokarmu
Kleszcz wbity w ludzką skórę
Po nassaniu się krwi samica kleszcza znacznie zwiększa swoje rozmiary
Kopulacja kleszczy
Za chwilę odpadnie od żywiciela
Samica kleszcza po nassaniu się krwi

Przypisy

  1. a b c d L'ubomír Brtek: Świat zwierząt. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1989, s. 76-77. ISBN 83-09-00747-7.
  2. Jerzy Lech Gundłach, Parazytologia i parazytozy zwierząt, Państwowe Wydaw. Rolnicze i Leśne, [cop. 2004], ISBN 83-09-01825-8, OCLC 749786405 [dostęp 2020-05-02].

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Ixodes cf. ricinus - 1.jpg
Autor: Danny S., Licencja: CC BY-SA 4.0
Ixodes cf. ricinus, proboscis with barbs.
Kleszcz..jpg
Autor: Stiopa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kleszcz pasożytujący na kocie.
Gemeine Holzbock Ixodes ricinus 2.jpg
Autor: Holger Krisp, Licencja: CC BY 3.0
Castor Bean Tick, Ixodes ricinus, Location: Germany, Erbach, Ringingen
Ixodes ricinus range map.svg
Map of the range of the Sheep Tick (Ixodes ricinus).
Ixodes ricinus 01.jpg
Autor: Thomas Zimmermann (THWZ), Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Ixodes ricinus
Ixodidae222.jpg
Autor: Chmee2, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Few Ixodidaes on hedgehog east.
Ixodes ricinus PL.jpg
Autor: Navaho, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zdjęcie kleszcza wbitego w ludzką skórę.
Ixodes ricinus wwalas.jpg
Autor: WWalas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kleszcz pospolity (Ixodes ricinus)
Ticks 5.jpg
Autor: w:User:Borislav Dopudja, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Picture of a female tick found on a dog
Ixodes ricinus ticks.jpg
This is a male Ixodes ricinus tick (smaller) shown copulating with a female tick (larger). I. ricinus, the "castor bean" tick, so called because of its resemblance to the castor bean, is a vector for the B. burgdorferi spirochete, the cause of Lyme disease, and is commonly found on farm animals, and deer who are the natural host.