Klinozoisyt

Klinozoisyt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	zasadowy krzemian wapnia i glinu Ca 2Al3[O(OH)/SiO 4/ Si2O7]
Twardość w skali Mohsa	6,5
Przełam	nierówny, muszlowy
Łupliwość	doskonała dwukierunkowa
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	3,21-3,38 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	szara, jasnozielona, żółtawa, bezbarwny
Rysa	biała
Połysk	szklisty

Klinozoisyt – minerał z gromady krzemianów. Minerał bardzo pospolity i szeroko rozpowszechniony.

Nazwa pochodzi od gr. klinos = ukośny (nachylony) i nawiązuje do tego, że minerał ten jest jednoskośnym odpowiednikiem rombowego zoisytu.

Właściwości

Tworzy kryształy o pokroju słupkowym, pręcikowym, igiełkowym, tabliczkowym. Na ścianach kryształów bardzo często widoczne są podłużne zbrużdżenia. Najczęściej występuje w formie skupień zbitych, pręcikowych, często promienistych i wachlarzowych. Kryształy narosłe tworzy najczęściej w druzach. Jest kruchy, przezroczysty; tworzy roztwory stałe (kryształy mieszane) z epidotem.

Występowanie

Występuje razem z chlorytem w łupkach krystalicznych. Współwystępuje też z albitem, i aktynolitem. W skałach magmowych tworzy się wtórnie w wyniku wietrzenia plagioklazów.

Miejsca występowania: Austria, Szwajcaria, Meksyk – Sonora, USA – Kalifornia, Madagaskar, Włochy – Piemont, Kenia – piękne duże kryształy.

W Polsce – występuje z epidotem w utworach szczelinowych granitów strzegomskich i strzelińskich. Częsty składnik skał metamorficznych strefy Jordanowa Śląskiego i gnejsów okolic Lwówka Śląskiego, także syenitów (Bukowiec) i pegmatytów (Czerne).

Zastosowanie

• ma znaczenie naukowe (wskaźnik określający warunki i charakter przeobrażeń metamorficznych),
• jest interesujący dla kolekcjonerów,
• czasami wykorzystywany jest w jubilerstwie (kryształy o znaczeniu gemmologicznym występują w Meksyku).

Zobacz też

• zoisyt

Bibliografia

• Leksykon Przyrodniczy Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002
• W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski, Wyd. „Antykwa” 1998
• W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003
• J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały, Wyd. Multico 1997

Linki zewnętrzne

• Klinozoisyt na stronie Webmineral (ang.)