Klipa (gra)
 | Ten artykuł od 2017-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Klipa – typ popularnej niegdyś gry podwórkowej, będącej głównie rozrywką dzieci.
Akcesoria
Na ziemi rysuje się koło. Do gry służą dwa kije, jeden długi (ok. 1 m), drugi krótszy (10-15 cm), o zaostrzonych końcach, zwany „klipą”.
Zasady
Gra polega na tym, iż jeden zawodnik wybija większym kijem ten mały (tzw. "klipę") z koła jak najdalej, a inni zawodnicy próbują złapać klipę lub odkopnąć w kierunku koła. Następnie zawodnik, który klipę złapał lub odkopnął, stara się wrzucić klipę do koła. Osoba w kole próbuje do tego nie dopuścić. Jeżeli klipa nie wpadła do koła, osoba broniąca ma prawo do trzykrotnego odbicia klipy, uderzając ją w zaostrzone końce i wybijając, kiedy podskoczyła do góry. Następnie osoba w kole liczy liczbę kroków od klipy do koła. To są jej punkty. Kto wrzucił klipę do koła, zajmuje miejsce wybijającego. Wygrywa ten, kto jako pierwszy zdobędzie określoną liczbę punktów.
Pochodzenie
Klipa jest odmianą znanej od starożytności w Indiach gry Gilli-Danda. Znana jest w wielu krajach pod różnymi nazwami, między innymi uprawiana jest od XV w. we Włoszech jako lippa(wł.).
Klipa w kulturze
W poemacie Kwiaty polskie Juliana Tuwima jeden z bohaterów, łódzki ulicznik Kazek, jako „król” chłopaków ogłasza prawo: „Jeżeli klipa sztorcem padnie, liczyć zaczyna się na nowo”.
W powieści Johna Steinbecka Na wschód od Edenu dwaj bohaterowie, bracia Karol i Adam Traskowie, grają w odmianę klipy zwaną pee-wee.
W bollywoodzkim filmie Lagaan indyjski pierwowzór klipy Gilli-danda jest określony jako gra podobna do krykieta.
Indyjski pisarz Premczand napisał opowiadanie zatytułowane Gilli-danda, w którym gra jest ważnym elementem pozwalającym zrozumieć stosunki psychologiczne i społeczne między bohaterami.