Kloaka (biologia)

Kloaka myszołowa rdzawosternego (Buteo jamaicensis)

Kloaka (łac. cloaca), stek – końcowa rozszerzona część jelita występująca u prawie wszystkich kręgowców poza zrosłogłowymi i ssakami łożyskowymi oraz częścią ryb promieniopłetwych. Powstaje w rozwoju embrionalnym w formie workowatego rozszerzenia w końcowym odcinku jelita pierwotnego, w późniejszym rozwoju zostaje zamknięty błoną stekową. Jest podzielony przegrodą stekową na część grzbietową i brzuszną. Z części grzbietowej powstaje odbytnica. Część brzuszna to worek stekowy zwany zatoką moczowo-płciową pierwotną (sinus urogenitalis primitivus).

Budowa

Pierścieniowate fałdy błony śluzowej dzielą stek na trzy części[1]:

Do kloaki odprowadzane są niepotrzebne produkty przemiany materii wydalane przez nerki i niestrawione resztki pokarmu przez przewód pokarmowy, otwierają się też jajowody i nasieniowody.

Schemat przekroju steku samca

Zobacz też

Przypisy

  1. Elementy anatomii zwierząt gospodarskich. Tadeusz Roskosz (red.). Wyd. 7. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994, s. 140. ISBN 83-09-01818-5.

Bibliografia

  • Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2. Warszawa: PWN, 2008. ISBN 978-83-01-13544-7.

Media użyte na tej stronie

Schemat przekroju steku samca.jpg
Autor: Cz ja, Licencja: CC BY-SA 4.0
Male cloaca scheme
Avian cloaca.jpg
Photo of avian cloaca or vent. Red-tailed hawk (Buteo jamaicensis), specifically.