Klub 100

Lucjan Brychczy (z piłką) jest rekordzistą pod względem liczby bramek zdobytych w jednym klubie.
Paweł Brożek rozegrał najwięcej spotkań (376) spośród wszystkich członków klubu setników.

Klub 100, klub setników – tradycyjna nazwa listy piłkarzy, którzy podczas swojej kariery zdobyli 100 lub więcej bramek w rozgrywkach o mistrzostwo Polski: ligowych najwyższego szczebla oraz nieligowych (turniejach finałowych mistrzostw Polski).

Opis zestawienia

Lista została spopularyzowana dzięki ukazującym się co pół roku Skarbom Kibica Przeglądu Sportowego, zawierającym listę zdobywców co najmniej 100 bramek w - rozgrywanej w latach 1927–1939 oraz od 1948, zmieniającymi się często systemami - polskiej ekstraklasie. Poniższa lista uwzględnia wszystkie gole zdobyte przez zawodników w oficjalnych grach o mistrzostwo Polski, również te zdobyte w sezonach 1921–1926 oraz 1946–1947, rozgrywanych systemem quasi-ligowym (tak jak w klasycznej lidze grano każdy z każdym, mecz i rewanż, a o pozycji w mistrzostwach decydowała liczba zdobytych punktów, jednak zamiast zasady spadków i awansów rozgrywano co roku eliminacje okręgowe).

Większość danych liczbowych zaczerpnięto z opracowań Andrzeja Gowarzewskiego, który podczas rozstrzygania autorstwa poszczególnych trafień korzystał z największej liczby danych źródłowych, przez kilkadziesiąt lat analizując relacje prasowe, kroniki klubowe, osobiste dzienniki prowadzone przez zawodników i działaczy, wartościując ich rangę i wiarygodność[1] oraz rozmawiając z uczestnikami spotkań mistrzowskich[2]. Na marginesie umieszczono uwagi dotyczące najbardziej popularnych różnic między poniższą listą a innymi jej wersjami.

Pierwszym piłkarzem, który znalazł się na poniższej liście jest Wacław Kuchar – zdobył on swojego jubileuszowego gola 26 maja 1929 w meczu z Czarnymi Lwów[3]. Obecnie w grupie zdobywców co najmniej 100 bramek w mistrzostwach Polski znajduje się 33 zawodników. Liderem zestawienia od 6 czerwca 1965 pozostaje Ernest Pohl (dwie bramki w meczu z Pogonią Szczecin[4]).

Jedynym obcokrajowcem w zestawieniu jest Portugalczyk Flávio Paixão, który zdobywał bramki w Ekstraklasie jako piłkarz Śląska Wrocław i Lechii Gdańsk[5].

Pogrubiono zawodników grających obecnie w ekstraklasie.

Klasyfikacja

Stan na 18 listopada 2022 r.

Lp.ZawodnikLataKluby (gole)[a]GoleMeczeŚredniaUwagi
1. Ernest Pol1954–1967CWKS Warszawa (43), Górnik Zabrze (143)1862640,70[b]
2. Lucjan Brychczy1954–1971CWKS/Legia Warszawa1823680,49
3. Gerard Cieślik1948–1959Ruch/Chemik/Unia/Unia-Ruch Chorzów1682370,70[6][c]
4.Polska Tomasz Frankowski1992–2013Jagiellonia Białystok (52), Wisła Kraków (115)1673020,55[d]
5.II Rzeczpospolita Teodor Peterek1928–1948Ruch Hajduki Wielkie/Chorzów1571920,82[e]
6. Włodzimierz Lubański1963–1975Górnik Zabrze1552340,66
7. Kazimierz Kmiecik1968–1982Wisła Kraków1533040,50
8.Polska Paweł Brożek2001–2020Wisła Kraków (144), GKS Katowice (5)1493760,40[f][7]
9. Jan Liberda1954–1971Ogniwo/Polonia Bytom1463040,48
10. Teodor Anioła1948–1961KKS/ZZK/Kolejarz/Lech Poznań1381960,70[8][g]
11.II Rzeczpospolita Fryderyk Scherfke1927–1939Warta Poznań1292360,55[h]
12.II Rzeczpospolita Henryk Reyman1923–1933Wisła Kraków1281490,86[i]
13.Polska Jerzy Podbrożny1990–2003Igloopol Dębica (7), Lech Poznań (48), Legia Warszawa (45),
Zagłębie Lubin (11), Pogoń Szczecin (6), Amica Wronki (1),
Widzew Łódź (4)		1222770,43
14.II Rzeczpospolita Józef Nawrot1926–1939Cracovia (5), Legia Warszawa (107), Polonia Warszawa (9)1211930,63[j][k]
Polska Maciej Żurawski1994–2011Lech Poznań (19), Wisła Kraków (102)1212510,48
16.Polska Marcin Robak2006–2019Korona Kielce (19), Widzew Łódź (7), Piast Gliwice (5),
Pogoń Szczecin (32), Lech Poznań (20), Śląsk Wrocław (37)		1202520,48
17.II Rzeczpospolita Ernest Wilimowski1929–1939Ruch Hajduki Wielkie/Chorzów117871,34[l]
18. Andrzej Jarosik1963–1974Zagłębie Sosnowiec1132650,43
19. Grzegorz Lato1970–1980Stal Mielec1112720,41
20. Andrzej Szarmach1972–1980Górnik Zabrze (49), Stal Mielec (60)1092110,52
Polska Piotr Reiss1994–2013Lech Poznań1093280,33
22.II Rzeczpospolita Michał Matyas1929–1948Pogoń Lwów (101), Polonia Bytom (7)1081720,62
23. Eugeniusz Lerch1957–1974Ruch Chorzów (85), ROW Rybnik (22)1072940,36
Portugalia Flávio Paixão2014–Śląsk Wrocław (24), Lechia Gdańsk (83)1072990,36
25.II Rzeczpospolita Wacław Kuchar1921–1934Pogoń Lwów1042000,52[m][n]
Eugeniusz Faber1959–1971Ruch Chorzów1042840,37
Polska Marek Koniarek1984–1998Szombierki Bytom (3), GKS Katowice (32),
Zagłębie Sosnowiec (4), Widzew Łódź (65)		1042710,38
28.Polska Mariusz Śrutwa1991–2003Ruch Chorzów (96), Legia Warszawa (7)1032810,37
29.II Rzeczpospolita Artur Woźniak1931–1947Wisła Kraków1021440,71[o][p]
Joachim Marx1963–1975Gwardia Warszawa (36), Ruch Chorzów (66)1022440,42
31.II Rzeczpospolita Karol Kossok1927–19351.FC Katowice (29), Cracovia (49), Pogoń Lwów (22)1001170,85[q]
Henryk Kempny1951–1963Ogniwo/Polonia Bytom (54), CWKS/Legia Warszawa (46)1001940,52
Polska Marek Saganowski1995–2016ŁKS Łódź (36), Orlen Płock (4), Odra Wodzisław Śląski (2),
Legia Warszawa (58)		1003120,32

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ W nawiasach liczba goli w poszczególnych klubach, o ile zawodnik trafiał w więcej niż jednej drużynie.
  2. ↑ W latach 1932–1952 oraz 1990–1995 pisownia jego nazwiska brzmiała Pohl, jednak przez całą karierę pierwszoligową występował oficjalnie jako Pol.
  3. ↑ Autorzy pozycji przypisują jedną z bramek Cieślika w meczu z Wartą (1 października 1950, 4:0) Eugeniuszowi Kubickiemu, kierując się wskazaniem tego ostatniego jako zdobywcy gola przez cztery ówczesne tytuły prasowe (inny z tytułów wskazał Cieślika).
  4. ↑ Niektóre źródła przypisują Frankowskiemu bramkę w meczu z Polonią Bytom (20 listopada 2009, 1:1), choć strzał w światło bramki oddał Dariusz Jarecki, a piłka po jego uderzeniu tylko musnęła stopę uciekającemu od niej Frankowskiemu.
  5. ↑ Jedna z bramek została zdobyta w zweryfikowanym jako walkower dla rywali meczu z Polonią Warszawa (6 października 1929, na boisku 2:3).
  6. ↑ Prowadzący rozgrywki I ligi PZPN oraz większość serwisów informacyjnych za zdobywcę jednej z bramek w meczu z Górnikiem Łęczna (30 października 2003, 4:0) uznało Brożka, a nie dobijającego jego strzał Macieja Stolarczyka. W 2019 stacja Canal+ przeprowadziła komputerową analizę, która pokazała, że Stolarczyk uderzył piłkę, gdy ta była jeszcze na poziomie linii bramkowej, a nie za, jak dotąd uważano.
  7. ↑ Autorzy pozycji przypisują Aniole dodatkowo jedną z bramek w meczu z AKS Chorzów (17 sierpnia 1952, 4:3), kierując się wskazaniem Anioły jako zdobywcy gola przez trzy ówczesne tytuły prasowe (dwa inne wskazały Janusza Gogolewskiego) oraz osobistymi zapiskami tego ostatniego.
  8. ↑ Niektóre źródła przypisują Scherfkemu dodatkowo pięć bramek, których autorem jest w rzeczywistości jego brat Günther.
  9. ↑ Łączny bilans w finałach MP (18 meczów, 19 goli) oraz w ekstraklasie (131 meczów, 109 goli).
  10. ↑ Łączny bilans w finałach MP (3 mecze, 5 goli) oraz w ekstraklasie (190 meczów, 116 goli).
  11. ↑ Jedna z bramek została zdobyta w zweryfikowanym jako walkower dla rywali meczu Legii z Ruchem Hajduki Wielkie (3 września 1933, na boisku 1:4), kolejna w unieważnionym i powtarzanym meczu Polonii z Cracovią (26 maja 1938, 2:3).
  12. ↑ Wliczony jako prawdopodobny mecz w barwach 1.FC Katowice z 14 kwietnia 1929 rozegrany pod pseudonimem Pradelok (piłkarz miesiąc później zmienił dotychczasowe nazwisko Pradella na Wilimowski).
  13. ↑ Łączny bilans w finałach MP (39 meczów, 54 gole) oraz w ekstraklasie (161 meczów, 50 goli).
  14. ↑ Trzy bramki zostały zdobyte w unieważnionym i powtarzanym meczu z Hasmoneą (3 kwietnia 1927, 7:1).
  15. ↑ Łączny bilans w ekstraklasie (140 meczów, 102 gole) oraz w finałach MP (4 mecze).
  16. ↑ Jedna z bramek została zdobyta w zweryfikowanym jako walkower dla rywali meczu z Cracovią (11 czerwca 1933, na boisku 1:4).
  17. ↑ Niektóre źródła przypisują Kossokowi dodatkowo dwie bramki dla 1.FC Katowice, których autorem jest w rzeczywistości jego brat Roman.

Przypisy

  1. ↑ Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch: Lech Poznań. 80 lat i jeden rok prawdziwej historii. Katowice: Wydawnictwo GiA, 2003. ISBN 83-88232-11-8.
  2. ↑ Gowarzewski (2) 2017 ↓, s. 419.
  3. ↑ Gowarzewski (2) 2017 ↓, s. 152.
  4. ↑ Andrzej Gowarzewski, Bożena Szmel, Joachim Waloszek: Górnik Zabrze. 60 lat prawdziwej historii (1948-2008). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2009. ISBN 978-83-88232-24-4.
  5. ↑ Flávio Paixão w "Klubie 100", www.90minut.pl [dostęp 2022-05-17].
  6. ↑ Wojciech Frączek, Mariusz Gudebski, Jarosław Owsiański: Encyklopedia ekstraklasy, statystyczny bilans 80 sezonów. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2015. ISBN 978-83-86320-65-3, s. 1179.
  7. ↑ Bartosz Karcz: Wisła Kraków. Ile bramek strzelił Paweł Brożek? Rozstrzygamy wątpliwości [wideo]. gazetakrakowska.pl. [dostęp 2019-09-23]. (pol.).
  8. ↑ Jarosław Owsiański, Tomasz Siwiński: Historia futbolu Wielkopolskiego. Poznań: Zibigrafia, 2013. ISBN 978-83-64237-00-3, s. 559-571 oraz s. 1267.

Bibliografia

  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (1). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 288.
  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (2). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 432.
  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017, s. 272.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Brozek.jpg
Autor: N3ph, Licencja: CC BY 3.0
Paweł Brożek
Legia-elftal traint in Warschau (Polen), Bestanddeelnr 923-4158.jpg
Autor: Joost Evers / Anefo, Licencja: CC0
Collectie / Archief : Fotocollectie Anefo

Reportage / Serie : [ onbekend ]
Beschrijving : Legia-elftal traint in Warschau (Polen)
Datum : 1 april 1970
Locatie : Polen, Warschau
Trefwoorden : sport, voetbal
Fotograaf : Evers, Joost / Anefo
Auteursrechthebbende : Nationaal Archief
Materiaalsoort : Negatief (zwart/wit)
Nummer archiefinventaris : bekijk toegang 2.24.01.05

Bestanddeelnummer : 923-4158