Klukowicze

Artykuł

52°24′22″N 23°16′5″E

- błąd

38 m

WD

52°24'22.0"N, 23°16'5.2"E, 52°24'21.60"N, 23°16'23.30"E

- błąd

14 m

Odległość

0 m

Klukowicze
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

siemiatycki

Gmina

Nurzec-Stacja

Liczba ludności (2011)

231[1][2]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-330[3]

Tablice rejestracyjne

BSI

SIMC

0037782[4]

Położenie na mapie gminy Nurzec-Stacja
Mapa konturowa gminy Nurzec-Stacja, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Klukowicze”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Klukowicze”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Klukowicze”
Ziemia52°24′22″N 23°16′05″E/52,406111 23,268056

Klukowiczewieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja[4][5].

Integralne części wsi Klukowicze[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0037799Klukowicze-Koloniakolonia

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Tokarach[6].

Historia

Klukowicze powstały w II połowie XV w. jako jeden z folwarków wchodzących w skład rozległych dóbr ziemskich, które król Kazimierz Jagiellończyk nadał bojarowi Turowi. W 1499 r. rodzina Andrzejkowiczów, potomków Tura, uzyskała potwierdzenie prawa własności nadanych dziadowi ziem. W XVI w. doszło do podziału majątku i Klukowicze stały się centrum odrębnych dóbr ziemskich. W 1567 r. ich właścicielem był Awram Bukraba. Od nazw posiadanych siedzib Bukrabowie przyjęli nazwiska Klukowieckich lub Nurzeckich. W XVII wieku należała do Witanowskich. Zapewne w latach 20. XVII w. Klukowicze przeszły w ręce Piotra Kochlewskiego, sędziego ziemskiego bielskiego, aktywnego działacza politycznego i kalwińskiego (zm. w 1646 r.). Pierwotna skromna siedziba klukowicka, chociaż nie stanowiła centrum dóbr, została przez zamożny ród Kochlewskich rozbudowana dzięki czemu uzyskała regularny barokowy układ. W XIX wieku należała do Minekldiejów i Ponikwickich. Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[7].

W XIX w. Klukowicze leżały w powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej, w gminie Połowce[8].

W okresie międzywojennym należały do gmin Połowce[9] i Wierzchowice w województwa poleskim II Rzeczypospolitej.

W latach 19451954 miejscowość była siedzibą gminy Klukowicze. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Odkrycie skarbu srebrnych monet

W 1945 w pobliżu Klukowicz miejscowy rolnik podczas orki znalazł skarb, który zawierał prawie 1000 srebrnych monet, tzw. dirhemów wybitych na terenie dzisiejszego Iraku między VIII a X wiekiem. Pierwotnie mogło ich być nawet 1500, ale część zagubiła się zanim trafiły do rąk archeologów. Monety zostały złożone do glinianego garnka i zakopane w ziemi około 911-912 roku. Odkrycie świadczy, że Klukowicze miały wówczas duże znaczenie, jako miejsca, przez które przewożono, lub do którego dowożono monety arabskie. Część monet trafiła do Muzeum archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi.

Zabytki

  • Dwór drewniany z około 1914 roku na planie litery L, z dwoma ganeczkami i podcieniami wspartymi na trzech kolumnach, boniowane narożniki, kamienny spichlerz i obora z 1903 roku oraz park podworski. Pozostałości parku dworskiego z kasztanowcami, klonami, jesionami i lipami. Dwór w ruinie. nr rej.: A-58 z 27.08.2003
  • Chaty drewniane z XIX/XX wieku o pięknie zdobionych szczytach, rzeźbionych nadokiennikach i narożnikach.
  • Grodzisko z X wieku o średnicy 140 m x 110 m, położone 3 km na północ od wsi. Grodzisko powstało w miejscu wcześniejszej osady z okresu rzymskiego. Grodzisko z X wieku otaczały trzy fosy i dwa wały, z których jeden wzmacniała kamienna ława. Razem z grodami w Zbuczu i Zajączkach można je wiązać z „mazowiecką” falą zasiedlenia tych terenów, co potwierdzają znaleziska z terenu grodziska z XI wieku. Grodzisko zostało zniszczone przed 1041 r. przez książąt kijowskich[10]. Grodzisko zostało ponownie zniszczone na przełomie XII/XIII wieku, ale być może funkcjonowało jeszcze do wieku XIV.

Zobacz też

Przypisy

  1. Wieś Klukowicze w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-12-27] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 478 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Opis parafii na stronie diecezji
  7. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 106.
  8. Klukowicze 2), gmina Połowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 87.
  9. Gmina wiejska Połówce. Radzima.net. [dostęp 2014-04-16].
  10. Krasnodębski D. Badania Instytutu Archeologii i Etnologii PAN na terenie woj. białostockiego (podlaskiego) w latach 1990-2005 [w:]Karwowska H., Andrzejewski A. Stan badań archeologicznych na pograniczu Polsko-Białoruskim od wczesnego średniowiecza po czasy nowożytne, Muzeum Podlaskie w Białymstoku, Białystok 2006, s.66,74, ISBN 83-87026-70-0

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Podlaskie Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podlaskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.50 N
  • S: 52.17 N
  • W: 21.45 E
  • E: 24.10 E
Powiat siemiatycki location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu siemiatyckiego, Polska
Nurzec-Stacja (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Nurzec-Stacja, Polska