Knihinin

Knihinin
Ilustracja
Kościół św. Józefa
Państwo

 Ukraina

Obwód

obwód iwanofrankiwski

Położenie na mapie Iwano-Frankiwska
Mapa konturowa Iwano-Frankiwska, u góry znajduje się punkt z opisem „Knihinin”
Położenie na mapie Ukrainy
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Knihinin”
Ziemia48°56′08,18″N 24°42′48,05″E/48,935606 24,713347
Portal Ukraina

Knihinin (ukr. Княгинин) – dzielnica miasta Stanisławowa w obwodzie iwanofrankowskim w państwie Ukraina, nad rzeką Bystrzycą[1], leżąca na północ od starego centrum.

Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z dnia 27 maja 1437. Kolejną były dokumenty zastawu Piotra Zakowskiego[2]. Rejestr podatkowy z 1515 zawiera zapis, że w Knihininie znajdował się 1 łan ziemi uprawnej (ok. 25 ha)[3].

Po wybudowaniu dworca kolejowego Stanisławowie w 1860 roku, w pobliżu nowej lokomotywowni powstała kolonia mieszkalna dla jej pracowników. W czasach II Rzeczypospolitej Knihinin był gminą miejską w powiecie stanisławowskim w woj. stanisławowskim. Mimo posiadania charakteru prawnego gminy miejskiej, Knihinin (oficjalnie Knihinin Wieś), nie mając praw miejskich, był formalnie wsią. W 1921 roku liczył 16.554 mieszkańców i był ludnościowo czwartym miastem województwa (po Kołomyi, Stanisławowie i Stryju)[4].

1 stycznia 1925 roku Knihinin Miasto i Knihinin Kolonia zostały włączone do Stanisławowa (jednostki o identycznym statusie prawnym)[5], co spowodowało, że stał się większy liczebnie od Kołomyi.

W Knihininie urodził się:

  • Mieczysław Naworcki – polski aktor, malarz i reżyser[6]
  • Jerzy Leopold Stiasny – członek ZWZ–AK, więzień obozu koncentracyjnego Gross–Rosen

Zabytki

  • kościół św. Józefa w styku neoromańskim. Kościół zbudowano w latach 1911-1922, wg projektu inż. Felicjana Bajana. We wnętrzu ambona neorenesansowa, organy z 1935 roku wykonane w Piotrkowie Trybunalskim, trzy obrazy autorstwa Jana Bukowczyka. Od 1926 r. parafię prowadzili księża saletyni[7]. Kościół po 1945 roku zamieniony na magazyn, w 1989 roku zwrócony katolikom, a w 1990 roku przekazany zielonoświątkowcom. Kościół znajduje się przy ulicy Moczulskiego (dawna Kościelna 8)[8].
  • Dom Ludowy wybudowany w latach 20. XX w. w stylu modernistycznym z datków mieszkańców dzielnicy, ul. Halicka 40

Przypisy

  1. ↑ Knihinin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 198.
  2. ↑ Knihinin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 93.
  3. ↑ Akta grodzkie i ziemskie, tom 12, s. 26, Nr. 218
  4. ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XIV - Województwo Stanisławowskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  5. ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 102, poz. 937
  6. ↑ Mieczysław Nawrocki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-08-03].
  7. ↑ Historia w Polsce, Zgromadzenie Księży Misjonarzy Saletynów [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  8. ↑ Michał Kurzej, Kościół parafialny p.w. św. Józefa w Stanisławowie [dostęp 2018-08-03] (ang.).
Powiat stanisławowski (1920–39 i 1941–44)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →)
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 →)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39 →)
Gminy (← 1941–44 →)
Miejskie[B]
Wiejskie[C][B]
  1. ↑ podczas wojny pozbawione praw miejskich
  2. ↑ a b strzałki wsteczne dotyczą stanu z 1939
  3. ↑ kursywą opisano gminy utworzone przez władze hitlerowskie

Media użyte na tej stronie

Ivano-Frankivsk location map.png
Autor: bogic, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mapa Iwano-Frankowska, Ukraina
Ivano-Frankivsk location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Ивано-Франковской области с 17 июля 2020 года