Knut (bat)
.png)
Knut (bat) – rodzaj bicza[1], harap. Jest to kilka splecionych ze sobą rzemieni przymocowanych do drewnianej rękojeści. Wyraz podobnie jak kajdany zapożyczony w XVI wieku z języka rosyjskiego[2].
Przypisy
- ↑ knut — bicz rzemienny o krótkiej rękojeści, składający się z plecionego kawałka skóry, zakończony miedzianym pierścieniem, do którego przymocowywano twardy szeroki rzemień. w Biblioteka narodowa. wyd. 120, 1960, str. 8
- ↑ Halina Karaś. Rusycyzmy słownikowe w polszczyźnie okresu zaborów. Dom Wydawn. Elipsa, 1996 str. 161; Grażyna Rytter. Wschodnosłowiańskie zapożyczenia leksykalne w polszczyźnie XVII wieku. Wydawn. Uniw. Łódzkiego, 1992, str. 45
Media użyte na tej stronie
Jean-Baptiste Le Prince, Supplice du grand knout (c. 1765).png
A print showing a man stripped to the waist and hung from a beam by his hands with his legs tied to a log, ready to be whipped with a knout, a heavy scourge-like multiple whip usually made of a bunch of rawhide thongs attached to a long handle.
A print showing a man stripped to the waist and hung from a beam by his hands with his legs tied to a log, ready to be whipped with a knout, a heavy scourge-like multiple whip usually made of a bunch of rawhide thongs attached to a long handle.