Kościół Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Trzebiatowie

	Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	168 z dnia 29.09.1956 r.
	kościół farny
	; Kościół Mariacki od południowego wschodu
Państwo	Polska
Miejscowość	Trzebiatów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Macierzyństwa NMP w Trzebiatowie
Wezwanie	Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny
Historia
Data rozpoczęcia budowy	XIV w.
Data zakończenia budowy	XV w.
Dane świątyni
Styl	gotyk ceglany
Architekt	nieznany
Świątynia; • materiał bud.; • długość; • szerokość	; • cegła; 72 m; 28 m
Wieża kościelna; • liczba wież; • wysokość wież	; 1; 90 m
	Położenie na mapie Trzebiatowa Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	Położenie na mapie powiatu gryfickiego Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	Położenie na mapie gminy Trzebiatów Kościół Macierzyństwa NMP; w Trzebiatowie
	54°03′50,47″N 15°16′02,28″E/54,064019 15,267300

Kościół Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Trzebiatowie, Kościół Mariacki w Trzebiatowie (niem. Marienkirche) – kościół farny Trzebiatowa wybudowany w XIV wieku, halowy, w stylu gotyckim. Świątynia jest kościołem trzebiatowskiej parafii rzymskokatolickiej. Kościół jest także Archidiecezjalnym Sanktuarium Maryjnym Matki Bożej Trzebiatowskiej.

Historia

Pierwszy kościół farny w Trzebiatowie powstał na początku XIII wieku i został ufundowany przez norbertanów trzebiatowskich z klasztoru w Białobokach. Od 1328 roku przy kościele istniała Szkoła Łacińska, której rektorem w XVI wieku był Jan Bugenhagen.

Obecna świątynia została wzniesiona na przełomie XIV i XV w. Od XVI w. była kościołem protestanckim. W latach 1865-1867 dokonano jej przebudowy i regotyzacji.

Po II wojnie światowej stała się ponownie kościołem katolickim i sanktuarium maryjnym. W 1986 przeprowadzono prace remontowe. Całkowita długość kościoła wynosi 72 metrów, szerokość ok. 28 metrów.

Dekretem z 7 października 1996 (we wspomnienie Matki Bożej Różańcowej) ks. Abp Marian Przykucki metropolita Szczecińsko – Kamieński podniósł godność świątyni do Archidiecezjalnego Sanktuarium Maryjnego Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny. Ogłosił to uroczyście podczas odpustu parafialnego 11 października tegoż roku, w obecności licznie zgromadzonych wiernych i pierwszego kustosza sanktuarium, ks. kan. mjra Henryka Cudaka.

Wyposażenie

Prezbiterium

Widok ogólny

Neogotycki ołtarz główny

Stalle

Polichromie łuku tęczowego

Korpus nawowy

Ambona

Chrzcielnica

Ołtarz boczny

Empora organowa

Prospekt organowy

Galeria: oparcia krzeseł z XVI w.

Na szczególną uwagę zasługuje obraz ołtarzowy, którego twórcą jest Ernest Deger, przedstawiciel katolickiego malarstwa kościelnego. Malowidło przedstawia Matkę Bożą z wieńcem gwiazd nad głową, długimi włosami, księżycem pod stopami, trzymającą w lewej ręce Dzieciątko Jezus. Podobny obraz znajduje się w Muzeum Diecezjalnym w Kolonii oraz w Düsseldorfie. Wierni w Trzebiatowie czczą obraz wezwaniem Matki Bożej Łaskawej. Został on ukoronowany w 2006.

We wschodniej części kościoła usytuowane są witraże. Ufundowane w 1867 przez króla Wilhelma I. Wykonał je artysta Müller z Berlina, według projektu ówczesnego konserwatora zabytków von Quasta. Stalle pochodzą z okresu renesansu. Mieszczą się w prezbiterium po stronie północnej i południowej. Do dziś służą jako siedzenie dla asysty i ministrantów. Łuk triumfalny przedstawia postaci starotestamentalne (króla Dawida i dziewięciu proroków) trzymających wstęgi inskrypcyjne, w otoczeniu wici roślinnej. W 1986 łuk triumfalny został uzupełniony następującymi malowidłami: bł. Urszuli Ledóchowskiej, bł. Rafała Kalinowskiego, św. Ottona, św. Maksymiliana Kolbe, bł. brata Alberta, św. Stanisława Kostki, herbem Trzebiatowa, herbem ks. bp. Kazimierza Majdańskiego.

W nawie północnej znajduje się ołtarz boczny, drewniany w stylu neogotyckim, poświęcony św. Antoniemu z Padwy. W nawie południowej – także ołtarz drewniany przedstawiający Jezusa Zmartwychwstałego. W kościele trzebiatowskim znajdują się stare organy, na których 29 maja 1842 wykonano oratorium Stworzenie świata Josepha Haydna, pod dyrekcją sławnego kompozytora, organisty i kantora szczecińskiego kościoła św. Jakuba – Carla Loewego.

Warto wspomnieć także o kościelnej wieży – założonej na planie prostokąta o wymiarach 28×14 m. Jest ona zbudowana z cegły w stylu gotyckim. Cokół wieży i jej narożniki wykonano z kostek granitowych i regularnie ociosanych bloków piaskowca. Jednolity masyw wieżowy przyległy do całej szerokości naw kościoła doprowadza do wysokości zwieńczenia naw. Wyżej, w centralnej części dolnego masywu, wyprowadzono pojedynczą wieżę, założoną na planie kwadratu. W średniowieczu wieża była przykryta wysmukłym dachem, z którego wyrastała czworoboczna latarnia ze spiczastym hełmem. Obecne zwieńczenie powstało w 2. połowie XIX wieku na miejscu starego. Ściany wieży, podobnie jak ściana szczytowa – od wschodu – ożywione są blendami. Szczyt wieży wieńczy ręcznie pozłacany krzyż. Podczas remontu w latach 1865–1867 wzbogacono wieżę tzw. fialami (małymi spiczastymi wieżyczkami) w modnym wówczas stylu neogotyckim. Wysokość wieży wynosi 90 m^[2].

Trzebiatowski kościół ma jeden z najstarszych dzwonów w Polsce. Napis na dzwonie wskazuje tylko rok, wyryty gotycką czcionką o harmonijnym kształcie liter: Anno Domini millesino trieentesimo nonagesimo nono (A.D. 1399). Drugi dzwon – Maria (Marienglocke) pochodzi z 1515, a powieszono go za kadencji ostatniego księdza katolickiego, Ottona Schlutow'a. Wyróżnia się wspaniałym dźwiękiem, a także ciężarem – 3750 kg. Wykonany został przez stargardzkiego ludwisarza Lutke Rose (pozostałe dwa z tego samego twórcy zostały przetopione w 1787)^[3]. Jego ozdobę (poza napisami) stanowi kilka kręgów delikatnych gotyckich ornamentów (głowy aniołów otoczone girlandami pędów roślin i liści akastów), a także wizerunki Chrystusa – Zbawcy Świata i ukoronowania Najświętszej Maryi Panny.

Ciekawostka

W okresie średniowiecza wieża Kościoła Mariackiego w Trzebiatowie pełniła funkcję latarni morskiej dla rybaków i marynarzy zmierzających do portów w Mrzeżynie i Kołobrzegu.
kościół został wpisany do rejestru zabytków 29 września 1956.

Zobacz też

Galeria

Trzebiatów. Tryptyk w kościele mariackim

Kościół od północy

Kościół od północnego zachodu

Kościół farny nocą

Wnętrze Kościoła Mariackiego w Trzebiatowie

Przypisy

↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie. 2020-09-30. [dostęp 13.05.2010].
↑ Urząd Miejski w Trzebiatowie: Trzebiatów – Zabytki (pol.). [dostęp 2010-02-11].
↑ M. Majewski Ludwisarstwo stargardzkie XVI-XVII wieku. Przyczynek do "Corpusu Campanorum Pomeranorum" [w:] Mała Ojczyzna – Wczoraj i Dziś. Materiały z sesji, Stargard 1999, s. 56

Linki zewnętrzne

Parafia Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Trzebiatowie

[zabytek-1] Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie. 2020-09-30. [dostęp 13.05.2010].

[2] Urząd Miejski w Trzebiatowie: Trzebiatów – Zabytki (pol.). [dostęp 2010-02-11].

[3] M. Majewski Ludwisarstwo stargardzkie XVI-XVII wieku. Przyczynek do "Corpusu Campanorum Pomeranorum" [w:] Mała Ojczyzna – Wczoraj i Dziś. Materiały z sesji, Stargard 1999, s. 56

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne