Koło wielkie
Koło wielkie – największe koło, jakie można wpisać w kulę. Jego średnica jest równa średnicy kuli, a samo koło dzieli ją na dwie symetryczne połowy, zwane półkulami. Innymi słowy: koło wielkie to przecięcie kuli z płaszczyzną przechodzącą przez jej środek[1].
Okręgi wielkie
W polskiej literaturze przyjęło się używać terminu „koło wielkie” także w odniesieniu do największych okręgów na sferze[a], choć w tym przypadku właściwy jest (rzadziej używany) termin „okrąg wielki”. Okręgiem wielkim jest równik; każde dwa przeciwległe południki łącznie również tworzą okręgi wielkie. Na sferze niebieskiej okręgami wielkimi są: horyzont, południk niebieski, równik niebieski, ekliptyka. Okrąg wielki przechodzący przez zenit i nadir nazywany jest kołem wierzchołkowym.
Okręgi wielkie są liniami geodezyjnymi na sferze. Ich łuki nazywa się ortodromami.
Uwagi
- ↑ Ta niekonsekwencja teoretycznie nie istnieje w literaturze anglosaskiej, gdzie używa się terminu great circle a nie great disk. Prawdopodobnie jest to błąd w tłumaczeniu (circle często oznacza „koło”), który się przyjął i utrwalił.
Przypisy
- ↑ Koło, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-09-15].
Bibliografia
- Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: WSiP, 1986, s. 16.
Media użyte na tej stronie
The geometry of the Great Circle.