Kołowie herbu Junosza

Junosza - herb Kołów

Kołowie, Koła herbu Junosza – wygasły na przełomie XVI i XVII w. ród magnacki Rzeczypospospolitej^[1].

Jego przedstawiciele piastowali najważniejsze funkcje urzędnicze na Rusi Halickiej i Podolu w okresie panowania dynastii Jagiellonów.

Linia Kołów z Dalejowa

Do linii Kołów z Dalejowa (obecnie Delejów) należeli m.in.:

• Mikołaj Koła z Sopowa i Dalejowa (~1364?), protoplasty Kolów Dalejowskich
• Jan Koła (zm. 1438) – stolnik królowej Zofii Holszańskiej, kasztelan halicki
• Paweł Koła z Dalejowa (zm. 1509) – kasztelan halicki, wojewoda podolski,
• Jan Koła z Dalejowa (zm. 1543) – kasztelan halicki, hetman polny w 1529.

Linia Kołów Saporowskich

Do linii Kołów Saporowskich należał:

• Adam Koła Saporowski (zm. 1599) - fundator klasztoru Benedyktynek we Lwowie.

Majętność domu Kołów przeszła poprzez małżeństwa jego przedstawicielek na inne rody magnackie ówczesnej Rzeczypospolitej: Mieleckich, Sieniawskich, Kmitów, Odrowążów.

Przedstawicielki rodu Koła

Do najbardziej znanych przedstawicielek rodu Kołów należą:

• Barbara Kolanka Radziwiłłowa - żona Jerzego Radziwiłła, matka Barbary Radziwiłłówny, teściowa Zygmunta Augusta, słynne z urody kobiety Renesansu,
• Katarzyna Koła Sieniawska - żona hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Sieniawskiego. Matka Anny i teściowa kasztelana krakowskiego Spytka Wawrzyńca Jordana,
• Katarzyna Koła Odrowążowa - żona Dobiesława Odrowąża,
• Katarzyna Koła Saporowska - założycielka w 1595 klasztoru Benedyktynek we Lwowie,
• ~1394 Małgorzatą z Kołów herbu Junosza, a więc zapewne córka Mikołaja z Sopowa i Dalejowa, protoplasty Kolów Dalejowskich^[2], żona Michała Awdaniec z Buczacza.

Przypisy

Bibliografia

• Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 10. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1907, s. 344–347.
• Kasper Niesiecki: Korona polska przy złotej wolności Starożytnemi Wszystkich Kathedr, Prowincyi y Rycerstwa Kleynotami Heroicznym Męstwem y odwagą, Naywyższemi Honorami a naypierwey Cnotą, Pobożnością y Swiątobliwością Ozdobiona… T. 2. Lwów: w drukarni Collegium Lwowskiego Societatis Jesu, 1738, 761 s., s. 559.