Koń zimnokrwisty
Konie zimnokrwiste – konie silne i masywne, odróżniające się od gorącokrwistych temperamentem i budową. Są zazwyczaj spokojniejsze, mniej ruchliwe i potężniejsze. Są to konie robocze, używane między innymi do prac rolniczych i transportowych, jako konie pociągowe. Zazwyczaj pracują w stępie. Konie zimnokrwiste hoduje się bez udziału krwi koni gorącokrwistych lub z bardzo małym jej udziałem. Niektóre rasy, plasujące się na pograniczu koni zimnokrwistych i kuców, mają cechy obu typów.[1]
Najbardziej znane rasy koni zimnokrwistych to:
- shire
- perszeron
- koń belgijski
- koń ardeński
Pochodzenie
Konie zimnokrwiste pochodzą od konia leśnego z Europy Północnej – zwierzęcia o potężnej budowie, grubej sierści i powolnych chodach. Koń ten przeżył epokę lodową i został udomowiony około 3000 lat temu. W średniowieczu konie te służyły jako wierzchowce ciężkozbrojnych rycerzy; z biegiem czasu zapoczątkowały rozwój współczesnego konia pociągowego w Europie.[2]
Zobacz też
- koń gorącokrwisty
- kuc
- polski koń zimnokrwisty
- rasy konia domowego
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: 4028mdk09, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grasender Kaltblüter auf der ostfriesischen Nordseeinsel Juist (Niedersachsen, Deutschland)