Kość łokciowa
Kość łokciowa (łac. ulna) – jedna z kości długich w kończynie górnej.
U człowieka koniec bliższy jest zaopatrzony w dwa wyrostki. Wyrostek tylny, większy, stanowi górne zakończenie kości i nazywa się wyrostkiem łokciowym (olecranon). Mniejszy, niżej położony i skierowany swym wierzchołkiem do przodu to wyrostek dziobiasty (processus coronoideus). Trzon kości łokciowej ma w przekroju poprzecznym kształt trójkątny. Wyróżnia się trzy brzegi ograniczające trzy powierzchnie: przednią, przyśrodkową i tylną. Koniec dalszy stanowi głowa kości łokciowej, przedłużająca się po stronie przyśrodkowej w wyrostek rylcowaty (processus styloideus). Głowa kości łokciowej jest zakończona powierzchnią dla połączenia z trójkątną chrząstką, oddzielającą tę kość od nadgarstka[1].
Świnie i psy mają dobrze rozwinięty trzon kości łokciowej, który stopniowej redukcji ulega u konia i przeżuwaczy. U konia dociera jedynie do połowy trzonu kości promieniowej. Przeżuwacze mają częściowo zrośnięte trzony kości promieniowych i łokciowych. Występują dwie przestrzenie międzykostne – bliższa i dalsza. Psy na głowie kości łokciowej mają obwód stawowy, służący do zestawienia z wcięciem łokciowym kości promieniowej. U przeżuwaczy w jego miejsce występuje kościozrost. U konia nieobecny jest wyrostek rylcowaty, charakterystyczny dla pozostałych wymienionych zwierząt gospodarskich[2].
Ptaki
U ptaków kość łokciowa jest znacznie silniej rozwinięta, niż kość promieniowa. Ma kształt wygięty, leży bocznie. Z kością promieniową łączą ją więzadła. Kość łokciowa stanowi oparcie dla lotek, przy nasadzie każdej z nich na gości znajduje się wzgórek. Wyrostek łokciowy słabo zaznaczony. Na proksymalnym końcu kości łokciowej często znajduje się niewielka kość – trzeszczka (patella ulnaris). U niektórych ptaków, np. wróblowych, trzeszczka znajduje się także na dystalnej części kości łokciowej, a do niej przytwierdzone jest ścięgno końcowe mięśnia musculus propatagialis longus[3].
Przypisy
- ↑ Kość łokciowa. W: Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 455–460. ISBN 83-200-2110-3.
- ↑ Helena Przespolewska, Henryk Kobryń, Tomasz Szara & Bartłomiej J. Bartyzel: Podstawy anatomii zwierząt domowych. Warszawa: PWN, 2014, s. 31. ISBN 978-83-62815-22-7.
- ↑ III Szkielet. W: Bronisław Ferens i Roman J. Wojtusiak: Ornitologia ogólna. Ptak, jego budowa i życie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1960, s. 78.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Palica (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ulna anterior aspect
Star of life, blue version. Represents the Rod of Asclepius, with a snake around it, on a 6-branch star shaped as the cross of 3 thick 3:1 rectangles.
Design:
The logo is basically unicolor, most often a slate or medium blue, but this design uses a slightly lighter shade of blue for the outer outline of the cross, and the outlines of the rod and of the snake. The background is transparent (but the star includes a small inner plain white outline). This makes this image usable and visible on any background, including blue. The light shade of color for the outlines makes the form more visible at smaller resolutions, so that the image can easily be used as an icon.
This SVG file was manually created to specify alignments, to use only integers at the core 192x192 size, to get smooth curves on connection points (without any angle), to make a perfect logo centered in a exact square, to use a more precise geometry for the star and to use slate blue color with slightly lighter outlines on the cross, the rod and snake.
Finally, the SVG file is clean and contains no unnecessary XML elements or attributes, CSS styles or transforms that are usually added silently by common SVG editors (like Sodipodi or Inkscape) and that just pollute the final document, so it just needs the core SVG elements for the rendering. This is why its file size is so small.