Kość krucza

Szkielet gołębia z kością kruczą (nr 4)

Kość krucza (łac. coracoideum) – parzysty składnik obręczy kończyny górnej. Dobrze rozwinięta u ptaków, gadów i płazów. U ssaków została zredukowana do małego wyrostka kruczego na łopatce (wyjątkiem są stekowce). U ryb kość krucza wraz z łopatką tworzą obręcz barkową[1] (pas barkowy) i powierzchnię stawową łączącą kręgosłup z płetwą piersiową. W odniesieniu do spodoustych nazwa kość krucza używana jest przez analogię do ryb kostnoszkieletowych[2].

Przypisy

  1. Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981.
  2. Wincenty Kilarski: Anatomia ryb. Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2012. ISBN 978-83-09-01080-7.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Squelette oiseau.svg
Autor: , Licencja: CC BY 2.5
A stylised bird skeleton 1. Skull, 2. Cervical vertebrae, 3. Furcula, 4. Coracoid, 5. Uncinate process, 6. Keel, 7. Patella, 8. Tarsometatarsus, 9. Digits, 10. Tibiotarsus (10 and 11), 11. Tibiotarsus (10 and 11), 12. Femur, 13. Pubis (innominate bone), 14. Ischium (innominate bone), 15. Illium (innominate bone), 16. Caudal vertebrae, 17. Pygostyle, 18. Synsacrum, 19. Scapula, 20. Lumbar vertebrae, 21. Humerus, 22. Ulna, 23. Radius, 24. Carpus, 25. 3rd digit, 26. 2nd digit, 27. Alula (1st digit).
Note: identification of bird digits as 1, 2, 3 or 2, 3, 4 is an unclear long-standing question (see, for example, doi:10.1002/dvdy.22595)