Kość promieniowa
Kość promieniowa (łac. radius) jest kością długą, jedną z dwóch kości przedramienia. Koniec bliższy tworzy jej głowa, którą od trzonu oddziela szyjka. Koniec dalszy jest zgrubiały, czworoboczny, posiada skierowaną ku dołowi powierzchnię stawową nadgarstkową, po stronie przyśrodkowej wcięcie łokciowe, a po stronie bocznej krótki wyrostek rylcowaty (łac. processus styloideus).
Na kości promieniowej możemy wyczuć obwód stawowy głowy, uciskając kość palcem w dołku promieniowym bocznym przedramienia. Jest on najlepiej widoczny przy nawróconej ręce. Aby wyczuć wyrostek rylcowaty kości promieniowej, postępujemy podobnie jak z kością łokciową, lecz odwodzimy rękę w stronę promieniową, a opuszkę palca wskazującego wkładamy w głąb tabakierki anatomicznej. W położeniu nawróconym przedramienia jest dobrze wyczuwalna tylna powierzchnia trzonu kości promieniowej, zwłaszcza w dolnym odcinku.
Budowa zewnętrzna
Trzon kości promieniowej (łac. corpus radii) ma kształt trójgraniasty, wygięty nieco w kierunku bocznym. W części górnej jest on węższy, u dołu znacznie się poszerza.
Brzegi
W kości promieniowej wyróżniamy trzy brzegi:
Brzeg przedni
Brzeg przedni (łac. margo anterior) oddziela powierzchnię przednią od bocznej. U dołu, powyżej wyrostka rylcowatego, kończy się małym guzkiem, do którego przyczepia się ścięgno mięśnia ramienno-promieniowego.
Brzeg tylny
Brzeg tylny (łac. margo posterior) oddziela powierzchnię tylną od bocznej. U góry i u dołu jest słabo zaznaczony, natomiast wyraźnie w części środkowej.
Brzeg międzykostny
Brzeg międzykostny (łac. margo interosseus), czyli brzeg przyśrodkowy, jest zaokrąglony i niezbyt wyraźny w górnej części, zstępując staje się ostry i wystający, wreszcie w części dolnej rozdwaja się i kończy u przedniego oraz tylnego brzegu wcięcia łokciowego.
Powierzchnie
W kości promieniowej wyróżniamy trzy powierzchnie:
Powierzchnia przednia
Powierzchnia przednia (łac. facies anterior) jest wklęsła w górnych trzech czwartych częściach i tam przyczepia się zginacz długi kciuka.
Powierzchnia tylna
Powierzchnia tylna (łac. facies posterior) jest wypukła i gładka w górnej trzeciej części, gdzie okrywa ją odwracacz przedramienia. Środkowa trzecia części jest wklęsła i tam ma swój przyczep odwodziciel długi kciuka u góry, prostownik krótki kciuka u dołu. Dolna trzecia część jest wypukła, szeroka i pokryta ścięgnami mięśni, które następnie biegną we własnych rowkach na końcu dalszym kości.
Powierzchnia boczna
Powierzchnia boczna (łac. facies lateralis) jest wypukła na całej swej długości. Do jej górnej połowy przyczepia się odwracacz przedramienia. Psy i świnia mają na powierzchni bocznej wcięcie łokciowe, służące zestawieniu z kością łokciową.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia Człowieka. Tom I, Warszawa: PZWL, 1990, ISBN 978-83-200-4323-5.
- Helena Przespolewska, Henryk Kobryń, Tomasz Szara & Bartłomiej J. Bartyzel: Podstawy anatomii zwierząt domowych. Warszawa: PWN, 2014, s. 30. ISBN 978-83-62815-22-7.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Star of life, blue version. Represents the Rod of Asclepius, with a snake around it, on a 6-branch star shaped as the cross of 3 thick 3:1 rectangles.
Design:
The logo is basically unicolor, most often a slate or medium blue, but this design uses a slightly lighter shade of blue for the outer outline of the cross, and the outlines of the rod and of the snake. The background is transparent (but the star includes a small inner plain white outline). This makes this image usable and visible on any background, including blue. The light shade of color for the outlines makes the form more visible at smaller resolutions, so that the image can easily be used as an icon.
This SVG file was manually created to specify alignments, to use only integers at the core 192x192 size, to get smooth curves on connection points (without any angle), to make a perfect logo centered in a exact square, to use a more precise geometry for the star and to use slate blue color with slightly lighter outlines on the cross, the rod and snake.
Finally, the SVG file is clean and contains no unnecessary XML elements or attributes, CSS styles or transforms that are usually added silently by common SVG editors (like Sodipodi or Inkscape) and that just pollute the final document, so it just needs the core SVG elements for the rendering. This is why its file size is so small.Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Palica (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Radius anterior aspect