Kościół Świętego Stanisława Kostki w Pile

Kościół św. Stanisława Kostki w Pile

A-740 z dnia 28 grudnia 1992[1]
kościół parafialny
widok na kościół z bulwaru nad Gwdą
Państwo	Polska
Miejscowość	Piła
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Stanisława Kostki w Pile
Wezwanie	św. Stanisława Kostki
Historia Data rozpoczęcia budowy 1896 Data zakończenia budowy 1897 Poprzednie wyznanie luteranizm (do 1945)
Dane świątyni Styl neogotyk Architekt Friedrich Gotlieb Rademacher Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Piły Kościół św. Stanisława Kostki w Pile
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Stanisława Kostki w Pile
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół św. Stanisława Kostki w Pile
Położenie na mapie powiatu pilskiego Kościół św. Stanisława Kostki w Pile
53°09′01″N 16°44′42″E/53,150278 16,745000

Kościół Świętego Stanisława Kostki w Pile – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pw. św. Stanisława Kostki w Pile, dekanatu Piła, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej, zlokalizowany w Pile, w powiecie pilskim, w województwie wielkopolskim.

Historia

Jest to dawna świątynia protestancka, której budowniczym był Friedrich Gotlieb Rademacher, ówczesny prowizor kościelny, radny miejski i majster ciesielski. Był on również projektantem budowli. W maju 1896 roku rozpoczęły się prace budowlane, natomiast w dniu 1 listopada 1897 roku kościół został poświęcony. Świątynia szczęśliwie przetrwała walki o miasto w 1945 roku, jako kościół katolicki została poświęcona w dniu 15 maja 1947 roku, konsekrowana w dniu 17 września 2005 roku przez biskupa Kazimierza Nycza^[2].

Architektura

Jest to budowla o jednej nawie, wzniesiona na planie prostokąta w stylu neogotyckim. Posiada sześć przęseł i wieżę od strony północnej, wybudowaną na planie zbliżonym do kwadratu. Główne wejście mieści się w dolnej kondygnacji. Naroża są oszkarpowane. Przy bocznych elewacji wieży mieszczą się klatki schodowe, zbudowane na planie prostokąta, których przedni narożnik jest ścięty. Ściany nawy są oszkarpowane. Prezbiterium wzniesione na planie prostokąta, jest trójbocznie oszkarpowane. Przylegają do niego pomieszczenia od strony wschodniej (składzik) i zachodniej (zakrystia). Bryła kościoła jest wysmukła, dominuje nad nią wieża pokryta wysokim, bocznym, ostrosłupowym hełmem. Nawa posiada dach dwuspadowy, klatki schodowe wielospadowy, prezbiterium pięciospadowy, natomiast zakrystia i składzik dwuspadowy. Budowla posiada piwnice, znajdujące się pod składzikiem od południowego wschodu.

Wyposażenie

Przy elewacji wschodniej, w górnej części okien mieszczą się witrażowe rozety z pierwotnego wystroju świątyni. W prezbiterium znajdują się trzy witraże, które zaprojektował i wykonał Stanisław Powalisz z Poznania. Przetrwała również mensa ołtarzowa z nowszą grupą ukrzyżowania oraz ambona i chrzcielnica. Obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem namalował J. Stankiewicz w 1948 roku^[3].

Przypisy