Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów we Lwowie

Cerkiew św. Andrzeja
Kościół Świętej Rodziny

Церква Святого Андрія Первозваного

46-101-1977
cerkiew parafialna
(c) Oleksandr Kaktus, CC BY 3.0 Widok ogólny (po przebudowie z lat 90. XX w.)
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Miejscowość	Lwów
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny Ukrainy
Eparchia	lwowska
Wezwanie	Świętej Rodziny (przed 1945) św. Andrzeja (obecnie)
Wspomnienie liturgiczne	30 listopada/13 grudnia
Historia Data rozpoczęcia budowy 1896 Data zakończenia budowy 1899; 1998 Data poświęcenia 2 października 1910 Data zamknięcia 1945 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji ok. 1990 Poprzednie wyznanie rzymskokatolickie
Dane świątyni Styl neorenesansowo-neobarokowy Architekt Michał Kowalczuk Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 2 Kopuła • liczba kopuł 3 Liczba naw 3 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca, parawanowa
Położenie na mapie Lwowa Cerkiew św. Andrzeja Kościół Świętej Rodziny
Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cerkiew św. Andrzeja Kościół Świętej Rodziny
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Cerkiew św. Andrzeja Kościół Świętej Rodziny
49°50′45,7″N 24°00′26,8″E/49,846028 24,007444

Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów (cerkiew św. Andrzeja) – kościół we Lwowie, położony przy ulicy Tarasa Szewczenki 66 (ukr. Шевченка Т., 66; przed 1945 – Janowska). Obecnie jest to cerkiew w jurysdykcji eparchii lwowskiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy^[1].

Historia

Pierwotny klasztor reformatów zlikwidowany został w 1789. Reformaci podjęli decyzję o powrocie do Lwowa. 9 stycznia 1895 zakon kupił działkę przy ulicy Janowskiej 58 (obecnie ulica T. Szewczenki 66). Świątynię zbudowano w latach 1896–1899 w stylu neorenesansowo-neobarokowym według projektu architekta Michała Kowalczuka i poświęcono Świętej Rodzinie. Obok wzniesiono budynki klasztorne. Główna fasada kościoła wychodziła na ulicę Janowską i była zdobiona wysokim frontonem i portalem wejścia głównego. W polu środkowym fasady umieszczono aediculę z kanelowanych kolumn, ustawionych na tle pilastrów. Nad wysokim dachem zbudowano sygnaturkę. Trzynawowy gmach kościoła wzniesiono na planie prostokąta i zakończono absydą.

Wystrój wnętrza kościoła utrzymany był w stylu neobarokowym. Zespół sześciu ołtarzy i ambonę wykonała firma Ferdynanda Majerskiego z Przemyśla, zaś organy – czeska firma Rieger z Krnowa. Autorem polichromii jest Tadeusz Popiel. Witraże w prezbiterium wykonała firma F. Mayera z Monachium (1897), a w oknach korpusu kościoła – K. Gejlinga z Wiednia (1900).

W dniu 2 października 1910 arcybiskup Józef Bilczewski dokonał konsekracji świątyni.

Po drugiej wojnie światowej kościół zamieniono na klub, a klasztor na biura.

Po 1990 przekazano go wiernym Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na cerkiew, którą następnie wyświęcono pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła (ukr. святого Андрія Первозванного). W latach 1993–1998 dokonano przebudowy obiektu (m.in. zwieńczono go trzema kopułami)^[2], wzniesiono też wolnostojącą dzwonnicę^[3]. Od 2018 r. świątynia służy wiernym Kościoła Prawosławnego Ukrainy^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Chanas, Janusz Czerwiński, Lwów, Przewodnik turystyczny, wyd. Ossolineum, Wrocław 1992 ISBN 83-04-03913-3

Linki zewnętrzne

• Jurij Smirnow, Historia świątyń rzymskokatolickich Lwowa, cz. III