Kościół Świętej Rodziny w Kaliningradzie

Kościół Świętej Rodziny w Kaliningradzie

Кирха Святого Семейства

3900037000
Państwo	Rosja
Obwód	kaliningradzki
Miejscowość	Kaliningrad
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Święta Rodzina
Historia Data rozpoczęcia budowy 1904 Data zakończenia budowy 1907 Aktualne przeznaczenie sala koncertowa
Dane świątyni Styl neogotyk Architekt Fritz Heitmann
Położenie na mapie Kaliningradu Kościół Świętej Rodziny w Kaliningradzie
Położenie na mapie Rosji Kościół Świętej Rodziny w Kaliningradzie
Położenie na mapie obwodu kaliningradzkiego Kościół Świętej Rodziny w Kaliningradzie
54°41′52,45″N 20°30′34,39″E/54,697903 20,509553

Wnętrze kościoła na starej pocztówce

Dawny kościół Świętej Rodziny, widok obecny

Kościół Świętej Rodziny w Kaliningradzie – dawny katolicki kościół parafialny w południowej części miasta, wybudowany w stylu neogotyckim, obecnie sala koncertowa filharmonii.

Powstał jako trzecia od czasów reformacji w Królewcu katolicka świątynia parafialna (niem. Kirche zur Heiligen Familie), w dawnej dzielnicy Haberberg, przy ul. Oberhaberberg. Obecnie jest to ul. Chmielnickiego 61a (ros. ul.Chmielnickogo – ул. Хмельницкого). Nazwa ros. kircha Swjatogo semejstwa – Кирха Святого cемейства.

Został wzniesiony w latach 1904–1907 według projektu Fritza Heitmanna jako ceglana trójnawowa hala z niższym, pięciobocznie zamkniętym prezbiterium i 57-metrową wieżą. Wnętrze kryte jest sklepieniem gwiaździstym, wspartym na smukłych ośmiobocznych granitowych filarach. Obok znajdował się klasztor i szpital sióstr katarzynek. II wojnę światową przetrwał niemal nieuszkodzony, z wyjątkiem ostrzelanej górnej partii wieży, chociaż większość otaczającej zabudowy przestała istnieć. Po wojnie służył jako lazaret wojskowy, następnie magazyn. Budynek odrestaurowano w latach 1978–1980 (projekt Pawła Gorbacza) jako salę koncertową Filharmonii Kaliningradzkiej (ros. Kaliningradskaja obłastnaja fiłarmonija – Калининградская областная филармония), liczącą 400 miejsc. Wkrótce zamontowano 44-głosowe organy, mające 3600 piszczałek (firma Rieger-Kloss z Karniowa w Czechach. Witraże projektował J. Smirnjagin. Zegar zamontowany na wieży pochodzi z wówczas nieużytkowanego kościoła Świętego Krzyża. Filharmonia organizuje doroczne festiwale organowe.

W 1938 roku proboszczem został ks. Paul Hoppe, który pozostał w Kaliningradzie aż do wysiedlenia w 1947 roku. W 1992 roku odrodziła się parafia Świętej Rodziny, jednak nie udało się rewindykować kościoła. Parafia skupiająca katolików głównie pochodzenia litewskiego i niemieckiego korzysta z prowizorycznych zabudowań, wzniesionych nad brzegiem Pregoły, w pobliżu dawnego Szpitala Lipnickiego (ul. Lesopilnaja, ros. ул. Лесопипьная).

Bibliografia

• AndrzejA. Rzempołuch AndrzejA., Przewodnik po zabytkach sztuki dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn: Remix, 1992, ISBN 83-900155-1-X, OCLC 833969011 .
• Dehio-Handbuch der Kunstdenkmäler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen (Deutschordensland Preussen) mit Bütower und Lauenburger Land, bearb. von Michael Antoni, München; Berlin, Dt. Kunstverl., 1993, ISBN 3-422-03025-5
• Juri Iwanow, Königsberg unnd Umgebung, dülmen, Laumann-Verl., 1994, ISBN 3-87466-185-7
• Anatolij Bachtin, Gerhard Doliesen, Vergessene Kultur. Kirchen in Nord-Ostpreussen. Eine Dokumentation, 2. Aufl., Husum, Husum, 1998, ISBN 3-88042-849-2
• Baldur Köster, Königsberg. Architektur aus deutscher Zeit, Husum, Husum, 2000, ISBN 3-88042-923-5
• Kaliningrad. Putevoditel (Калининград. Путеводитель), avt. teksta T. Ermakova, Kaliningrad, Jantarnyj skaz (Янтарный сказ), 2005, ISBN 5-7406-0870-1
• Vadim Jur'evič Kurpakov, Kaliningradskaja oblast. Putevoditel (Калининградская область. Путеводитель), Kaliningrad, Terra Baltika (Терpа Балтика), 2007, ISBN 978-5-98777-012-2

Linki zewnętrzne

• Strona Filharmonii z informacjami historycznymi. kenigfil.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-23)].(ros.)