Kościół Świętej Trójcy w Krakowie (ul. Krakowska)

Kościół Świętej Trójcy

A-19 z 5 maja 1931[1]
kościół klasztorny bonifratrów kościół filialny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Krakowska 48
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Bożego Ciała
Wezwanie	Świętej Trójcy
Historia Data poświęcenia 1758
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła
Położenie na mapie Krakowa Kościół Świętej Trójcy
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętej Trójcy
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Świętej Trójcy
50°02′49,3″N 19°56′38,9″E/50,047028 19,944139

Kościół Świętej Trójcy – rzymskokatolicki kościół konwentualny bonifratrów znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Krakowskiej 48, na Kazimierzu.

Historia

W 1688 r. biskup krakowski Jan Małachowski zezwolił trynitarzom (zakonowi powołanemu do wykupu jeńców chrześcijańskich z niewoli tureckiej) sprowadzić się do Krakowa. Nowi zakonnicy przybyli ze Lwowa i osiedlili się w klasztorze dominikanów.

Posiadłość na Kazimierzu otrzymali trynitarze od Józefa Adama Lubowieckiego, starosty oświęcimskiego. Budowę kościoła rozpoczęto w 1741 r., przerywając po dwóch latach z powodu kłopotów finansowych. Wznowiono prace budowlane w 1751 r, a nową świątynię konsekrował biskup Franciszek Potkański, sufragan krakowski w 1758 r. Po kasacie zakonu przez Austriaków w 1796 r. kościół zamieniono na magazyn wojskowy. W 1812 na mocy dekretu księcia warszawskiego Fryderyka Augusta kościół przejęli bonifratrzy – zakon, mający swoje klasztory w Polsce od 1609 r. (przeniesieni tutaj z likwidowanego kościoła św. Urszuli na Starym Mieście).

Kościół, zbudowany w stylu późnego baroku, posiada jedną z najpiękniejszych w Polsce fasad autorstwa Franciszka Placidiego, który przy jej projektowaniu wzorował się na dziełach Francesca Borrominiego.

Na sklepieniu nawy znajduje się iluzjonistyczna polichromia autorstwa Józefa Piltza z Moraw, nawiązująca do historii trynitarzy – Najświętsza Maria Panna w otoczeniu aniołów i scena wykupu więźniów z niewoli przez św. Jana z Mathy, założyciela Zakonu Trynitarzy.

Obecny ołtarz główny w 1940 r. konsekrował biskup sufragan krakowski Stanisław Rospond.

Ambona późnobarokowa z 3 ćwierci XVIII wieku w zwieńczeniu posiada posążki aniołków.

W 1991 r. odsłonięto pierwotne malowane ołtarze boczne, spośród malowideł w ołtarzach bocznych wyróżniają się przedstawienia św. Judy Tadeusza i św. Kajetana autorstwa Tadeusza Kuntze.

• 

  Fasada.

• 

  Nawa środkowa.

• 

  Ołtarz główny.

Przypisy

Bibliografia

• Katalog zabytków sztuki w Polsce tom IV, miasto Kraków cz.V Kazimierz, Stradom, Kościoły i klasztory 2 pod red. Izabeli Rejduch-Samkowej i Jana Samka, Warszawa 1994.
• M. Rożek, Sanktuaria Krakowa, Kraków 2006.
• E. Duda, A. Jodłowiec- Dziedzic, W cieniu bożnic i kościołów. Krakowski Kazimierz, Kraków 2007.

Zobacz też

• Kościół Świętej Trójcy w Krakowie (ul. Stolarska)

Linki zewnętrzne

Historia kościoła na stronie bonifratów