Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku

Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku

A/5197/1352/WŁ z dnia 26.09.1991[1]
kościół cmentarny
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Złoty Stok ul. Kłodzka
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Wezwanie	Świętej Trójcy
Wspomnienie liturgiczne	Niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego
Historia Data zakończenia budowy 1583[2] Aktualne przeznaczenie kościół cmentarny
Dane świątyni Styl późnogotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Złotego Stoku Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku
Położenie na mapie gminy Złoty Stok Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku
50°26′41,24″N 16°52′32,48″E/50,444789 16,875689

Kościół Świętej Trójcy w Złotym Stoku – rzymskokatolicki kościół cmentarny należący do parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Złotym Stoku.

Historia

Świątynia została ufundowana przez złotostockiego patrycjusza Hansa Kirchpauera w 1583 roku^[2]. Był on ewangelikiem, ostatnim zarządcą kopalni Fuggerów^[2]. kościół został zbudowany dla ludności katolickiej będącej w owym czasie w mniejszości. W 1802 roku do świątyni została dobudowana kostnica. Środki finansowe na jej dobudowanie pochodziły z zapisu, jaki znalazł się w testamencie tutejszej handlarki Rosine Großmannin. W pomieszczeniu tym do dnia pogrzebu miały być przechowywane osoby uważane za „pozornie” zmarłe. Od tego czasu świątynia była nazywana kaplicą cmentarną^[2]. W 1869 roku został przeprowadzony remont świątyni i z tego właśnie czasu pochodziła mała wieżyczka w której był zawieszony dzwon. Po II wojnie światowej na mocy tzw. dekretu Bieruta, kościół przeszedł na własność państwa. W 2010 roku został wyremontowany dach świątyni. W dniu 28 sierpnia 2015 roku został podpisany akt notarialny na mocy którego kościół prawomocnie stał się własnością rzymskokatolickiej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Złotym Stoku^[3].

Architektura

Obecny wygląd świątyni jest skromny. Jest to murowany, otynkowany kościół salowy, zamknięty od strony wschodniej trójbocznie^[2]. Przy korpusie znajdują się dobudówki: od strony północnej zakrystia, od strony południowej kruchta, od strony zachodniej dość obszerny przedsionek obejmujący całą szerokość^[2]. Wnętrze nakryte jest płaskim stropem z wzdłużnym podciągiem na osi; w przedsionku zachodnim jest umieszczony strop belkowy, w przybudówkach z lewej i prawej strony korpusu znajdują się sklepienia krzyżowe. Wnętrze jest oświetlone przez dość duże okna ostrołukowe w obramieniach kamiennych, w stylu neogotyckim. Spośród detali można wyróżnić drewniane obramienie wejścia do zakrystii z nadprożem o dekoracji roślinnej z datą „1691” i literami „G U”. Ta sama data jest umieszczona na jednym z dwóch słupów podpierających chór muzyczny. Obecny ołtarz w stylu rokokowym został wykonany w drugiej połowie XVIII wieku, a obraz do niego został namalowany w 1878 roku^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.