Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Dusznikach-Zdroju

Kościół
pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła

A/1716/742 z dnia 19.09.1960[1]
kościół parafialny
Fasada kościoła
Państwo	Polska
Miejscowość	Duszniki-Zdrój ul. Kłodzka
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Wezwanie	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Wspomnienie liturgiczne	Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1808 Data zakończenia budowy 1830 Aktualne przeznaczenie kościół parafialny Poprzednie wyznanie protestantyzm (1550-1623)
Dane świątyni Styl barokowy Architekt Lorenz Meyser Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 1
Położenie na mapie Dusznik Zdrój Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
50°24′17,16″N 16°23′31,72″E/50,404767 16,392144

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do Dekanatu Kudowa-Zdrój diecezji świdnickiej.

Historia

Świątynia murowana powstała w połowie XVI wieku na miejscu dawnej, drewnianej świątyni pochodzącej z 1334 roku^[2]. Jej prezbiterium to południowo-wschodnia kaplica obecnej budowli. W 1550 roku odbywały się w niej pierwsze protestanckie kazania. Pod koniec XVI wieku dzięki pomocy cesarskiej świątynia została odnowiona, a w 1598 roku została wzniesiona nowa kazalnica, przeniesiona następnie do kaplicy pod wezwaniem Świętej Trójcy. Na początku XVII wieku budowla została zniszczona przez pożar, po tym zdarzeniu świątynia została odbudowana dopiero w 1629 roku. W 1623 roku kościół został przejęty przez katolików i w ich rękach pozostał do dnia dzisiejszego. W latach 1641-1680 została wybudowana kamienna wieża, istniejąca do dzisiaj, przebudowana w 1656 roku i następnie w 1675 roku. Pod koniec XVII wieku z powodu zniszczenia wewnętrznych drewnianych empor zaplanowano przebudowę świątyni. W 1708 roku został poświęcony kamień węgielny pod budowę nowego kościoła, usytuowanego prostopadle do pierwotnej Budowli. Projekt barokowej świątyni został przygotowany przez Lorensa Meysera z Kłodzka. Budowa została ukończona w 1730 roku. W 1771 roku zostało przebudowane sklepienie w prezbiterium. W 1780 roku został wybudowany nowy chór muzyczny i zostały wykonane polichromie przez malarza Grunda z Dusznik-Zdroju. W 1816 roku została wybudowana obecna dzwonnica, a w 1817 roku kaplica północna. Podczas wielkiego pożaru Dusznik-Zdroju w 1844 roku zostały spalone dachy i runęło sklepienie w wieży.

Architektura

Kościół to budowla jednonawowa nakryta sklepieniem kolebkowym^[2]. Wzdłuż ścian bocznych ciągną się kaplice^[2]. Do bogatego wyposażenia świątyni należą m.in.: barokowy ołtarz główny z około 1730 roku wykonany przez M. Kösslera i ozdobiony figurami z lat 1717-25 oraz obrazem wybitnego czeskiego malarza Piotra Brandla „Pożegnanie Apostołów Piotra i Pawła”^[2]. Pozostałe ołtarze pochodzą z lat 1720, 1725 i 1780 oraz z początku XIX wieku. Najcenniejszy jest ołtarz „Czternastu Wspomożycieli” ozdobiony figurami wykonanymi zapewne przez M. Kösslera^[2]. W świątyni są umieszczone również: chrzcielnica w stylu renesansowym z 1560 roku, ozdobiona ornamentem, prospekt organowy w stylu rokokowym z 1780 roku, liczne rzeźby i obrazy w stylu barokowym z XVIII i XIX wieku, ambona z 1730 roku wykonana zapewne przez M. Kösslera (na zlecenie proboszcza J. Heinela) w kształcie wieloryba z rozwartą paszczą oraz figury Ewangelistów wykonane przez sławnego śląskiego rzeźbiarza M. I. Klahra w 1732 roku^[2][3].

Galeria

• 

  Widok od południa

• 

  Główne wejście

• 

  Fresk nad portalem

• 

  Ołtarz

• 

  Ambona

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.