Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie

kościół parafialny
Świątynia od strony ul. Puławskiej
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Puławska 434
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie
Wezwanie	Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Wspomnienie liturgiczne	29 czerwca - Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Historia Data rozpoczęcia budowy 1946 Data zakończenia budowy 1958 Data poświęcenia 14 września 1973
Dane świątyni Styl neoromański Architekt Antoni Jawornicki Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1 + transept
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie
52°07′31,2″N 21°01′01,9″E/52,125333 21,017194

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Warszawie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat ursynowski archidiecezji warszawskiej). Znajduje się w warszawskiej dzielnicy Ursynów, na osiedlu Pyry.

Opis

Budowa fundamentu została rozpoczęta w dniu 9 listopada 1946 roku. Zostały złożone pod nim trzy przedwojenne srebrne monety (dwie pięciozłotówki i dziesięciozłotowa z wizerunkiem marszałka Józefa Piłsudskiego). Kamień węgielny został poświęcony przez księdza biskupa Wacława Majewskiego, w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, dnia 29 czerwca 1947 roku. Akt erekcyjny, zamknięty w mosiężnej łusce pocisku armatniego z II wojny światowej, został zamurowany w filarze z prawej strony koło prezbiterium. W 1951 roku władze komunistyczne — bez podania przyczyny — nakazały przerwać budowę. Pomimo to kościół był dalej wznoszony.

(c) Roman Eugeniusz, CC BY-SA 3.0

Wnętrze świątyni

Dla upamiętnienia budowania obiektu sakralnego w okresie Tysiąclecia Chrztu Polski, w ścianie frontowej został wyrzeźbiony napis: „966 — 1966 Wierni Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, Kościołowi Świętemu i Jego Pasterzom” oraz nazwy miejscowości i nazwiska parafian najbardziej zasłużonych w dziele budowy kościoła. Tragiczne wydarzenia grudnia 1970 stały się impulsem do podjęcia budowy wieży-dzwonnicy. Ta zaprojektowana wcześniej część nie mogła być zrealizowana ze względu na kolejny zakaz władz komunistycznych. Jej budowa, zakończona w dniu 2 lipca 1971 roku, trwała zaledwie 2 miesiące. W dniu 14 lipca tego samego roku na szczycie wieży został umieszczony na złocistej kuli zwycięski Krzyż Chrystusa.

Dzwony noszące imiona „Piotr i Paweł”, „Stefan”, oraz „Henryk” konsekrował 1 kwietnia 1973 roku ksiądz biskup Jerzy Modzelewski. Świątynia została konsekrowana 14 września 1973 roku przez prymasa Polski Stefana kardynała Wyszyńskiego. W czasie tej uroczystości na płycie ołtarza głównego zostały zamurowane relikwie Męczenników: św. Agnieszki i św. Grzegorza oraz zostało wyrzeźbionych 5 krzyży.

Kościół w stylu neoromańskim — o charakterze włoskim — został zaprojektowany przez profesora inżyniera architekta Antoniego Jawornickiego, z którym współpracował inżynier Stanisław Credo, natomiast wnętrze zaprojektował — architekt Czesław Sosnowski^[1].

Przypisy