Kościół św. Andrzeja Apostoła w Słupi pod Bralinem

Kościół świętego Andrzeja Apostoła

kl.III-885/25/61 z 27.12.1961[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Słupia pod Bralinem
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Andrzeja Apostoła w Słupi pod Bralinem
Wezwanie	św. Andrzeja Apostoła
Wspomnienie liturgiczne	30 llistopada
Historia Data zakończenia budowy 1651 1911-1913
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1 + transept
Położenie na mapie gminy Perzów Kościół świętego Andrzeja Apostoła
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół świętego Andrzeja Apostoła
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół świętego Andrzeja Apostoła
Położenie na mapie powiatu kępińskiego Kościół świętego Andrzeja Apostoła
51°17′39,7″N 17°47′34,7″E/51,294361 17,792972

Kościół świętego Andrzeja Apostoła w Słupi pod Bralinem – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Bralin diecezji kaliskiej).

Świątynia została wzniesiona w 1651 roku. Powiększona została w latach 1911–1913 poprzez przedłużenie nawy i prezbiterium i dodanie transeptu. Odnowiona została w 1985 roku.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, posiada konstrukcję zrębową. Świątynia jest orientowana i charakteryzuje się transeptem o kalenicy wyższej od nawy głównej i zamkniętymi prostokątnie ramionami. Prezbiterium kościoła jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest trójbocznie, z boku jest umieszczona zakrystia. Od frontu znajduje się wieża na planie kwadratu, konstrukcji słupowej, o pochyłych ścianach ku górze, w przyziemiu mieszcząca kruchtę. Jest ona zwieńczona ośmiokątnym dachem namiotowym, pokrytym gontem. Na wieży znajduje się dzwon gotycki odlany w 1492 roku. Z boku nawy jest umieszczona druga kruchta. Świątynię nakrywa dach dwukalenicowy, pokryty gontem, na dachu znajduje się ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją cebulasty blaszany dach hełmowy z latarnią. Wnętrze jest nakryte płaskim stropem belkowym. Chór muzyczny podpierają dwa drewniane słupy. Ściany są pokryte współczesną polichromią. Ołtarz główny w stylu rokokowym pochodzi z 2 połowy XVIII wieku. Dwa ołtarze boczne w stylu eklektycznym powstały w 1870 roku. Stacje Drogi Krzyżowej zostały wykonane na początku XX wieku^[2].

Przypisy