Kościół św. Anny w Broniszowie

Kościół św. Anny w Broniszowie
	52 z dnia 21 marca 1955
	kościół parafialny
	(c) The boss z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Państwo	Polska
Miejscowość	Broniszów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Anny w Broniszowie
Wezwanie	św. Anny
Historia
Data zakończenia budowy	około 1600 r.
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • kamień, cegła
	Położenie na mapie gminy Kożuchów Kościół św. Anny w Broniszowie
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Anny w Broniszowie
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół św. Anny w Broniszowie
	Położenie na mapie powiatu nowosolskiego Kościół św. Anny w Broniszowie
	51°46′56,07″N 15°29′20,07″E/51,782242 15,488908

Kościół pw. św. Anny w Broniszowie – kościół parafialny należący do parafii pw. św. Anny w Broniszowie^[2], dekanatu Kożuchów, diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. zlokalizowany w Broniszowie, w gminie Kożuchów, w powiecie nowosolskim, w województwie lubuskiem.

Historia

Pierwsza wzmianka o kościele parafialnym w Broniszowie pochodzi z 1376 r. Pierwotnie była to budowla drewniana, która została zniszczona prawdopodobnie w czasie wojny trzydziestoletniej. Z XV w pochodzi kamienny mur otaczający kościół.

Obecny kościół powstał około 1600 r. z inicjatywy Hansa Fabiana von Kottwitz. Kościół został założony na planie prostokąta jako salowa, kamienno-ceglana budowla. W 1607 r. od zachodu dostawiono wieże i przebudowano bramę - dzwonnicę wstawioną w otaczający mur.

W 1609 r. został przejęty przez luteran. Katolicy odzyskali kościół dopiero w 1654 r. W czasie pożaru w 1676 r. uległ zniszczeniu i został odbudowany w latach 1691-1694. Z tego okresu pochodzi zwieńczenie wieży i kruchta od strony południowej. W 1760 otrzymał nowe rokokowe wyposażenie z fundacji hrabiny Katarzyny von Skronsky.

W latach 1970 i 1984 została wyremontowana wieża, a pod koniec XX stulecia odnowiono elewacje i wnętrza.

Architektura

Kościół nie posiada wyraźnych cech stylowych. Zbudowany został na planie prostokąta z wieżą od zachodu, kruchtą od południa i zakrystią od północy. Wieża na planie kwadratu, w części górnej ośmioboczna. Wieńczy ją baniasty hełm z sześciokątną latarnią. Nawa nakryta sklepieniem kolebkowo-krzyżowym, kruchta i pomieszczenie pod wieżą – sklepieniem krzyżowym. Nad kruchtą mieści się otwarta do wewnątrz loża lokatorska.

Wyposażenie

Wyposażenie rokokowe z fundacji Katarzyny Skrońskiej – trzy ołtarze, ambona, chrzcielnica, chór, organy, rzeźby i obrazy. Ołtarz główny, drewniany, mazerowany. Dwa ołtarze boczne – pw. św. Heleny i Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. W kruchcie znajduje się predella tryptyku z około 1500 r., z płaskorzeźbą przedstawiającą Złożenie do Grobu oraz kamienna chrzcielnica z XV w., pochodząca z kościoła w Kotowicach

Obiekt wpisany do ewidencji Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, pod nr rej.: kościół – 52 z 21 marca 1955, plebania – 1417 z 30 września 1964 oraz organistówka – 1418 z 30 września 1964^[1].

Inne

Odpust w kościele obchodzony jest 26 lipca.

Przypisy

↑ ^a ^b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubuskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2008-10-01] .
↑ Broniszów – Parafia pw. św. Anny. kuria.zg.pl. [dostęp 2016-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)].

Bibliografia

Stanisław Kowalski, Zabytki województwa zielonogórskiego, Zielona Góra 1987
Zespół pod redakcją Iwony Perut-Gierasimczuk, Czas architekturą zapisany, Zielona Góra 1998

[zabytek-1] Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubuskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021 [dostęp 2008-10-01] .

[2] Broniszów – Parafia pw. św. Anny. kuria.zg.pl. [dostęp 2016-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)].

[1]

[2]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne