Kościół św. Antoniego we Wrocławiu-Karłowicach

Kościół św. Antoniego
we Wrocławiu-Karłowicach
	zespół 472/Wm z dnia 10.03.1992 ; oraz klasztor, budynek gospodarczy, cmentarz, mur ceglany
	kościół parafialny
	; Kościół św. Antoniego
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	aleja Jana Kasprowicza 26
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Antoniego we Wrocławiu
Wezwanie	św. Antoniego
Historia
Data zakończenia budowy	1900-1901
Aktualne przeznaczenie	Archidiecezja wrocławska
Dane świątyni
Architekt	Ludwig Schneider
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 6
Liczba naw	3
	Położenie na mapie Wrocławia Kościół św. Antoniego
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół św. Antoniego
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół św. Antoniego
	51°08′13,0″N 17°02′29,6″E/51,136944 17,041556

Kościół św. Antoniego we Wrocławiu na Karłowicach – świątynia rzymskokatolicka wybudowana w stylu neogotyckim według projektu architekta Ludwiga Schneidera w latach 1900-1901, obsługująca parafię pod tym samym wezwaniem.

Historia i architektura

Początki kościoła na Karłowicach wiążą się z ponownym przybyciem zakonu franciszkanów do Wrocławia. Zostali oni tu sprowadzeni z Saksonii przez biskupa Georga Koppa w roku 1888, po długiej nieobecności (od 1810, kiedy władze pruskie zadecydowały o kasacie klasztorów). W związku ze zwiększaniem się potrzeb zakonu i liczby braci, zdecydowano o budowie klasztoru na Karłowicach, przy obecnej al. Jana Kasprowicza. W latach 1895-1897 wzniesiono klasztor, zaprojektowany przez wrocławskiego architekta Josepha Ebersa (autora m.in. projektu wrocławskiego kościoła św. Henryka). W 1900 wmurowano kamień węgielny pod budowę kościoła klasztornego, a w następnym roku poświęcono nowo otwarty kościół i nadano mu wezwanie św. Antoniego. W 1903 roku świdnicka firma organmistrzowska Schlag und Sőhne wybudowała 34-głosowe organy o trakturze pneumatycznej, które po odrestaurowaniu w 2003 służą celom liturgicznym i koncertowym.

Jest ceglaną budowlą bazylikową, z dwiema wieżami od frontu i widoczną z dala wysoką sygnaturką na środku dachu. Fasada kościoła jest ozdobiona rozetą i rozbudowaną kruchtą z potrójnym wejściem. Do świątyni przylega klasztor, w którym znajduje się siedziba kurii Prowincji św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych oraz Wyższe Seminarium Duchowne Franciszkanów.

W jednym z budynków klasztornych, wzniesionym po II wojnie światowej znajdują się Warsztaty Terapii Zajęciowej "Muminki", działające od 1998 r. i będącą filią Fundacji im. Brata Alberta. ^[2]