Kościół św. Bartłomieja Apostoła w Łapanowie

Kościół świętego Bartłomieja Apostoła

L.A.A.-Bo-9-Kr/34 z dnia 21.03.1934 oraz A-157 z 6.11.1969 [1]
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Łapanów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Bartłomieja Apostoła
Wezwanie	św. Bartłomieja Apostoła
Wspomnienie liturgiczne	24 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy 1529
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Łapanów Kościół świętego Bartłomieja Apostoła
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kościół świętego Bartłomieja Apostoła
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół świętego Bartłomieja Apostoła
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego Kościół świętego Bartłomieja Apostoła
49°51′54,7″N 20°17′39,8″E/49,865194 20,294389

Kościół świętego Bartłomieja Apostoła – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Niegowić archidiecezji krakowskiej.

Jest to świątynia wybudowana w 1529 roku. Przebudowana została w 1614 roku dzięki staraniom Marcina Lutosławskiego – została wówczas dobudowana kaplica pod wezwaniem Świętej Anny. Rozbudowana została w 2 połowie XIX wieku – została wówczas przedłużona nawa.

Obraz Matki Bożej Gromnicznej w ołtarzu głównym

Jest to budowla drewniana, jednonawowa, posiadająca konstrukcję zrębową. Kościół jest orientowany i reprezentuje styl późnogotycki. Posiada prezbiterium mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte trójbocznie, z boku znajduje się zakrystia i przedłużona jest wzdłuż nawy. Na zewnętrznej ścianie prezbiterium znajdują się dwie kamienne płyty nagrobne z XVII wieku. Są umieszczone na nich herb Szreniawa i postać klęczącego towarzysza husarskiego Marcina Łapki (zmarłego w 1652 roku) w zbroi. Z boku nawy znajduje się wyżej wspomniana kaplica, zamknięta prostokątnie. Zwieńcza ją kopuła blaszana z wieżyczką z latarnią. Wejście główne z przodu jest ozdobione daszkiem, podpartym słupami. Budowla nakryta jest dachem jednokalenicowym, pokrytym blachą, na dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona barokowym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze świątyni jest podzielone dwoma rzędami słupów ułożonymi po trzy sztuki. Wnętrze nakrywają płaskie stropy, w nawie posiadają zaskrzynienia. Podłoga została wykonana z kamienia. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i posiada eklektyczny prospekt organowy, z prostą linią parapetu. Belka tęczowa jest ozdobiona krucyfiksem. Polichromia figuralno–architektoniczna z 1843 roku jest dziełem artystów Mecnera i Wojciechowskiego. Ołtarz główny późnobarokowy powstał w 1873 roku i jest dziełem Piotra Korneckiego, w ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej Gromnicznej z XIX wieku. Ołtarze boczne, ambona i loże kolatorskie w stylu późnobarokowym, powstały w XIX wieku. Gotycka chrzcielnica kamienna w formie kielicha pochodzi z XVI wieku. Posąg późnogotycki Zmartwychwstałego Chrystusa powstał w XVI wieku^[2].

Przypisy